Корпус чувашского языка

Аслатиллӗ ҫумӑр умӗнхи сывлӑш ҫав тери пӑчӑ пулнӑран ҫул хӗрринчи ҫӳллех мар хӗвелҫаврӑнӑшсен ҫамрӑк ҫулҫисем те пӗтӗрӗнсе шупкалма пуҫланӑ.

Так душен и сперт был предгрозовой воздух, что у дороги сворачивались и блекли молодые листки невысоких подсолнухов.

LIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Сывлӑш ҫумӑр умӗнхи пек вӗриленсе кайрӗ.

Парило, словно перед дождем.

LIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тавралӑха ҫуркуннехи хӑвӑрт куҫакан каҫ сӗмӗ карса илесси нумай юлман; хӗвел те ялкӑшса ҫунан хӗрӳ ҫаврашкипе анӑҫри кӑвак тӗслӗ, лӗмсӗркке ҫумӑр пӗлӗчӗсен хӗррине сӗртӗннӗ, — анса ларма хатӗрленет.

Уже близки были быстротечные весенние сумерки, уже сходило к закату солнце, касаясь пылающим диском края распростертой на западе лохматой сизой тучи.

LVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Куҫ хӗррипе аяккалла пӑхса илсе, лӑпах ҫакӑнта курчӗ те Иван Алексеевич ҫичӗ ҫулсенчи арҫын ача амӑшӗн аркинчен ҫакӑнса йӑлӑннине; вӑл, хӑраса улшӑннӑ питҫӑмартисем тӑрӑх ҫумӑр шывӗ пек куҫҫуль юхтарса, ҫӑри-ҫари ҫухӑрса, чуна кӑларса илес пек вичкӗннӗн кӑшкӑрса ячӗ:

И вот тут-то Иван Алексеевич, глянув искоса в сторону, увидел, как мальчишка лет семи вцепился в подол матери и со слезами, градом сыпанувшими по исказившимся щекам, с визгом, истошно закричал:

LIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пӗр турткаланмасӑр пирӗнпе пыракансенне айӑпӗсене каҫараҫҫӗ, хирӗҫҫисене ак ҫапла награда пулать! — терӗ те чӑпӑрккипе казаксем аялти кӗпи-йӗмӗ таранах хывӑнтарса йӗркесӗр купаласа хунӑ, ҫумӑр айӗнче йӗпенсе выртакан вилӗ хӗрлӗармеецсен шурӑ купи ҫинелле кӑтартрӗ.

Кто пойдет с нами бесперечь энтот будет прощен, а кто взноровится — тому вот такая же будет награда! и указал плетью на порубленных красноармейцев, уже раздетых казаками до белья, сваленных в бесформенную, мокнущую под дождем белую кучу.

LII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Строя йӗркеленсе тӑнӑ хӗрлӗармеецсене чашлаттарса ҫапакан ҫумӑр айӗнче ухтарчӗҫ.

Под проливным дождем обыскивали выстроившихся красноармейцев.

LII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тӗнче пӗтсе килмест пуль маншӑн ҫумӑр айӗнче исленсе ҫӳреме?

А мне какой же край мокнуть по дождю?

L // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Пӗлӗтсем пуҫтарӑнаҫҫӗ, ҫумӑр пулать пулмалла.

— Тучки находят, должно, дождь будет.

L // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӗвелтухӑҫ енчен капланса килнӗ хура пӗлӗтсем кӗҫех ҫумӑр сапма пуҫларӗҫ.

И тотчас же из надвинувшейся с восходом тучи хлынул дождь.

XLIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тул ҫутӑлаcпа ҫумӑр вӗтӗртете пуҫларӗ.

На рассвете стал накрапывать мелкий дождь.

XLIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Чашлаттарса ҫӑвакан ҫурхи ҫумӑр айӗнче вӗсем, пӗр шинелпе пӗркеннӗскерсем, пӗр-пӗрин ҫумне ҫӑтӑ пӑчӑртаннипех картишне кӗчӗҫ.

Так под вешним резвым дождем они и на баз вошли, тесно прижавшись, покрытые одной шинелью.

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫумӑр ҫул ҫинчи хӗвел шӑршиллӗ ҫӑмӑл тусана вырттарчӗ, хуралтӑ тӑррисем ҫинче тӑкӑртатрӗ, сывлӑша варкӑшса тӑракан сивӗ юхӑмпа уҫӑлтарчӗ.

Дождь прибил на дороге легкую, пахнущую солнцем пыль, защелкал по крышам, пахнул свежестью, трепетным холодком.

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫывхарса ҫитнӗ хамӑр кӑйӑк пӗлӗт ластӑкӗнчен шултра ҫумӑр чалӑшшӑн тӑкӑнма пуҫланӑ тӗле вӗсем киле ҫитнипе пӗрехчӗ ӗнтӗ.

Они почти дошли до дома, когда из набежавшей серой тучки, косой и ядреный, брызнул дождь.

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫӗрӗпех ҫумӑр шӑпӑртатрӗ.

Всю ночь шел дождь.

XXXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӗсем пӑт-пат перкелешнине хирӗҫ Заамурски полк пулемечӗсем пульӑсене ҫумӑр пек ҫутараҫҫӗ, икӗ батарейӑран пуҫ ҫӗклеме памасӑр ҫунтарма тытӑнаҫҫӗ.

На их жалкие выстрелы заамурцы засыпали их пулеметным дождем, крыли из двух батарей.

XXXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫумӑр килмесӗр аслати ҫапмасть.

Тучи не будет гром не вдарит.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пульӑсем чиркӳ тӑррине ҫурхи пӑрлӑ ҫумӑр пек тӑкӑртаттарма тытӑнаҫҫӗ те, пурте вара, йӗркесӗр-мӗнсӗр, ҫеҫенхире вӑркӑнса тухаҫҫӗ.

Пули вешним градом забарабанили по церковной крыше, и все в беспорядке хлынуло в степь.

XIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫумӑр.

Дождь.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Шурӑмпуҫ килнӗ чух ҫумӑр чашлаттарса ячӗ, анчах хӗвел тухнӑ хыҫҫӑн тачка пӗлӗтсем сирӗлчӗҫ те, тепӗр икӗ сехетрен вара урапа йӗрӗсем ҫинче чӑмӑртанса хытса ларнӑ типӗ пылчӑк чӑмаккисем ҫеҫ йӗпе-сапа ҫанталӑк ҫинчен аса илтерчӗҫ.

На заре шел дождь, но после восхода солнца тучи разошлись, и часа через два только свернувшиеся над колесниками комки присохшей грязи напоминали о непогоде.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Дон — вӑл та ав, ҫумӑр пӗлӗчӗсен юрлӑ туттисене авӑнчӑк тӗкӗр ҫинчи пек кӑтартса, яланхи пек мар кӑваккӑн йӑлтӑртатса выртать.

Дон — и тот отливает не присущей ему голубизной, как вогнутое зеркало, отражая снежные вершины туч.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.