Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

пӳрт сăмах пирĕн базăра пур.
пӳрт (тĕпĕ: пӳрт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пантелей Прокофьевич пуп патӗнчен сывпуллашмасӑрах тухрӗ, тарӑхнипе пӳрт алӑкне те хытах шалтлаттарса хупса хӑварчӗ.

Пантелей Прокофьевич вышел из поповского дома не попрощавшись и даже дверью вгорячах хлопнул.

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Картишӗнчи ут карлӑкӗ патӗнче лашасем тулхӑраҫҫӗ, ҫынсем калаҫнӑ сасӑсем илтӗнеҫҫӗ: пӳрт хыҫӗнчи сад пахчинче ҫунакан кӑвайтран симӗс тӑрӑллӑ йывӑҫсен ҫийӗпе тӗтӗм упаленет; вут ҫутинче, кӑвайт ҫывӑхӗнче казаксен мӗлкисем мӗкӗлтетсе куҫаҫҫӗ.

Во дворе у коновязи фыркали лошади, слышались людские голоса; за домом в саду горел костер, над зелеными вершинами деревьев стлался дым; освещенные огнем около костра двигались фигуры казаков.

XIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ял вӗҫӗнче йӗри-тавра тирек йывӑҫҫисем ӳсекен пысӑк пӳрт ҫывӑхӗнче, снаряд ҫӗмӗрсе пӑрахнӑ бронеавтомобиль ларать.

На выезде из деревни, около большого, обсаженного тополями дома стоял испорченный снарядом бронеавтомобиль.

XIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Григорий, шухӑша кайнине сирсе, пӳрт хыҫӗнчен тухрӗ.

Григорий очнулся от раздумья, вышел из-за угла.

XIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пӳрт кӗтесси хыҫӗнче юрӑ шӑранать.

За углом куреня разливалась песня.

XIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл Силантипе пӗрле ним шарламасӑр пӳрт никӗсӗ тавра пӑхса ҫӳрерӗ, пушар вӑхӑтӗнче шӑранса ирӗлнӗ, мерчен пек йӑлтӑртатакан кантӑк чӑмаккине чӑпӑркка вӗҫӗпе тӗртсе пӑхрӗ те тарӑхнипе хӑйӑлтатма тытӑннӑ сасӑпа каларӗ:

Сопровождаемый Силантием, молча обошел вокруг фундамента, кончиком плети потрогал слившийся во время пожара, отсвечивающий бирюзой комок стекла, сказал охрипшим от волнения голосом:

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Урусемпе пӳрт тӑрӑх ҫӳп-ҫап ан салатса ҫӳре!

Сор-то не греби ногами по хате!

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Прохор, васкамасӑр, пӗлекен пӳрт патне ҫитрӗ, ҫенӗке кӗрсе алӑк хӑлӑпне тытма ӗлкӗрчӗ ҫеҫ — шалтан Степанӑн хулӑн сассине илтех кайрӗ.

Не торопясь, подошел Прохор к знакомой хатенке, вошел в сени и только что взялся за дверную скобу, услышал басистый Степанов голос.

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Кантӑксемпе тӑмпа шуратнӑ пӳрт стенисенче пуля шӑтӑкӗсем палӑраҫҫӗ.

Стекла и выбеленные стены дома зияли пулевыми пробоинами.

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хыҫалта пыраканни пӳрт кӗтессинелле пӑрӑнса та ӗлкӗреймерӗ — Дон леш енчен винтовкӑсемпе кӗрӗслеттерме тытӑнчӗҫ.

Не успел последний из них свернуть за угол — из-за Дона защелкали винтовочные выстрелы.

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тепӗр сехетрен вӑл йӑпшӑнкаласа утса садран тухрӗ, хӗссе ыратакан чӗрепеле тахҫан хӑйӗн ҫамрӑклӑхӗ чечекленсе иртнӗ вырӑна, — унта халь пушӑ картиш кӑмрӑклӑ сарай юписемпе, кӑмакасен тата пӳрт никӗсӗн ҫунӑк ишӗлчӗкӗсемпе хурлӑхлӑн, та хуран курӑнса ларать, — юлашки хут ҫаврӑнса пӑхрӗ те тӑкӑрлӑк тӑрӑх майпен утса кайрӗ.

Через час она крадучись вышла из сада, в последний раз со стиснутым болью сердцем оглянулась на место, где некогда отцвела ее юность, пустынный двор угрюмо чернел обуглившимися сохами сараев, обгорелыми развалинами печей и фундамента, — и тихо пошла по проулку.

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӗсем, юр айӗнче лапчӑнса ларакан тӗттӗм пӳрт патнелле пӑрӑнса, уҫӑ хапхаран картишне кӗчӗҫ, Мажаров ҫунашкана крыльца картлашкисем патнех туртса ҫитерчӗ.

Они свернули к низко придавленной снегом темной избе, вошли через настежь открытые ворота во двор, и Мажаров подтащил салазки почти к ступенькам крыльца.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Авӑ ҫав ҫуннӑ пӳрт хыҫӗнче…

— Вон за тем прожогом…

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Кил хуҫи Дымшаковпа туслӑ пурӑннӑ, ҫавӑнпа вутӑ е пӳрт тӑррине витме улӑм турттарса килме Лузгин час-часах лаша вӑхӑтра паман.

Глава семьи поддерживал дружеские отношения с Дымшаковым, а Лузгин поэтому часто отказывался вовремя дать лошадь, чтобы привезти дров или соломы покрыть крышу.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Кашни пӳрт хӑйне евӗр пысӑк тӗнче пулнӑ.

Каждая изба была своим большим миром.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӗриленсе кайнӑ Константин чӳречисем ҫап-ҫутӑ пӳрт умне ҫитсен чарӑнчӗ те ҫутӑра вӗҫкелекен кӑпӑшка юр пӗрчисем ҫине пӑхса тӑчӗ.

Разгорячась, Константин остановился наискосок от избы с ярко освещеными окнами и невольно загляделся на роившиеся в свете косматые пушинки.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Такамсен сассине илтсен, вӑл, пӳрт кӗтессине пытанса, ҫынсем иртсе каясса кӗтсе тӑчӗ.

Заслышав чьи-то голоса, он спрятался за угол избы, переждал, пока люди пройдут.

23 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл илӗм-тилӗмпех тӑрса чуста лартрӗ те пӳрт ӑш-чиккине типтерлеме тытӑнчӗ — урайне хыра-хыра ҫуса тухрӗ, саксене, пукансене, савӑт-сапа шкапне йӗпе ҫӗтӗкпе шӑлса илчӗ, палассене юр ҫине сарса ҫапа-ҫапа тасатрӗ, чӳречесем ҫине шурӑ каррисем ҫакрӗ.

Встав чуть свет и замесив тесто, она принялась за большую уборку — скребла жестким трескучим голиком пол, мыла его до чистой воды, вытерла мокрой тряпкой лавки, стулья, посудный шкафчик, выхлопала на снегу половички, повесила на окна белые занавески.

21 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Пӳрт алӑкне уҫиччен ашшӗ, чалӑшса кайнӑ крыльцан юртан тасатнӑ картлашки ҫине ларса, чикарккӑ ҫавӑрчӗ.

Прежде чем открыть дверь, отец присел на расчищенную от снега ступеньку покосившегося крыльца, свернул цигарку.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Машина юр ҫинче вырӑнтан тапранаймасӑр тӑчӗ-тӑчӗ те, темиҫе хут туртӑнса илсе, пӑртак пӳрт патнелле ҫывхарчӗ, чалӑшса кайнӑ хапха юписем хушшинче чарӑнчӗ.

Пробуксовав в сыпучем снегу, машина несколькими рывками продвинулась ближе к дому, стала между покосившимися воротными столбами.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней