Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ҫӗршывне (тĕпĕ: ҫӗршыв) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Анчах Харьковри вокзалра вӑл сасартӑк лагерьте паллашма тӳр килнӗ хӗрарӑмсен ушкӑнӗпе тӗл пулчӗ; хӗрарӑмсем тӑван ҫӗршывне нимӗҫ «пикисем» пулса таврӑннӑ.

Но в Харькове на вокзале она вдруг встретилась с группой знакомых по лагерю женщин, покинувших родину в качестве немецких «фрау».

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Анчах совет ҫӗршывне вӑрӑ-хурахсенчен пӗтӗмпех тасатса ҫитермен-ха.

Но еще не вся советская земля очищена от разбойников.

1 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Пирӗн тӑван Архангельск крайне, вырӑс халӑхӗн чӑн-чӑн ҫӗршывне, вӗсем ылтӑнпа шутласа пӗр миллиард тенкӗлӗхе ытла ҫаратса та кайрӗҫ ӗнтӗ.

Почти на миллиард рублей золотом уже ограблена ими наша родная Архангельщина, исконная русская земля.

2 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Вӑл тата ҫакна каласа пачӗ: сентябрь уйӑхӗн вӗҫӗнче утрав гарнизонӗ улшӑннӑ, французсен «Гидон» ҫинчи матросӗсем хӑйсен тӑван ҫӗршывне кайнӑ, вӗсем вырӑнне унта Англи салтакӗсем пынӑ.

Он рассказал, что в конце сентября на острове сменился гарнизон, французские матросы с крейсера «Гидон» уехали на родину, и вместо них появились английские солдаты.

3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Вӑл вырӑс ҫӗршывне килсе кӗнӗ, Совет Российинчи ҫӗршер те пиншер рабочисемпе хресченсене пере-пере пӑрахакан пусмӑрҫӑсемпе вӑрӑ-хурахсен сӗмсӗр те ирсӗр ушкӑнне хирӗҫ нимӗн хӗрхенмесӗр кӗрешме чӗнсе каларӗ.

Он призывал к беспощадной борьбе с бандой наглых хищников и грабителей, вторгшихся в пределы русской земли и сотнями, тысячами расстреливающих рабочих и крестьян Советской России.

1 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Эпир вырӑссен тырри-пуллине, вырӑссен ҫӗршывне ҫӑлса хӑварма килетпӗр.

Мы идем, чтобы спасти русский хлеб и русскую землю.

6 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Вӗсем пурте хӑйсен тӑван ҫӗршывне юратаҫҫӗ, пруссаксене ылханса вӑрҫаҫҫӗ.

Все они любили свою Родину и ругали пруссаков.

Билет // Николай Степанов. «Сунтал», 1939, 8№, 23-24 с.

Франци халӑхӗ, хӑйӗн тӑван ҫӗршывне юратаканскер, Пруссия салтакӗсене Францирен хӑваласа кӑларасшӑн ҫапӑҫать.

Французский народ, любивший свою Родину, сражался за изгнание прусских солдат из Франции.

Билет // Николай Степанов. «Сунтал», 1939, 8№, 23-24 с.

…Франци ҫӗршывне Прусси ҫӗнтерсе илнӗ.

...Пруссия победила Францию.

Билет // Николай Степанов. «Сунтал», 1939, 8№, 23-24 с.

Серёжа асламӑшӗ улпутсемпе пӗрле Уржума ҫитнӗ те виҫӗ уйӑх пурӑннӑ, вара хӑйӗн тӑван ҫӗршывне тухса килме хатӗрлене пуҫланӑ.

Приехала бабушка с господами в Уржум, прожила там три месяца и стала к себе на родину собираться.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

Австрийцӑсем, мӗн пурне пӑрахса хӑварса, тӑван ҫӗршывне тараҫҫӗ.

Австрийцы бегут на родину, бросая все.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Филька вара, Маросейка ҫӗршывне тупас тесе, кӑлӑхах темӗн чухлӗ тӑрмашнӑскер, Таньӑран тек нимӗн те ыйтмасть.

А Филька, потратив столько напрасных усилий на поиски страны Маросейки, больше ни о чем не спрашивал Таню.

VII // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Бабтистсен проповедникӗ Гобсон та, Лот Хови дьякон та, Бен Рэкер та, Эбнер Шеклфорд та, Леви Белл адвокат та, Робинсон тухтӑр та, вӗсен арӑмӗсем те, тӑлӑх арӑм Бартли те… татах пур-ха та — кусем вара Питерӑн уйрӑмах ҫывӑх ҫыннисем, вӗсем ҫинчен тӑван ҫӗршывне те ҫырсах тӑратчӗ вӑл, ҫавӑнпа Гарви, кунта килсен, туссем часах тупать.

Там и Гобсон — баптистский проповедник, и дьякон Лот Хови, и Бен Рэкер, и Эбнер Шеклфорд, и адвокат Леви Белл, и доктор Робинсон, и их жены, и вдова Бартли… и… да много еще, только с этими Питер был всего ближе и писал о них на родину, так что Гарви знает, где ему искать друзей, когда сюда приедет.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Вӑл тинӗс хурахӗ пулнӑ, вӑтӑр ҫул Инди океанӗнче хурахра ҫӳренӗ, анчах кӑҫалхи ҫуркунне пӗр тытӑҫура унӑн шайкине ҫурри ытла вӗлерсе пӗтернӗ, халӗ вӑл ҫӗнӗ ҫынсем пухма тӑван ҫӗршывне килнӗ, турра шӗкӗр, ӗнер ҫӗрле ӑна ҫаратса, кӗсйинче пӗр цент хӑвармасӑр, пӑрахут ҫинчен антарса хӑварнӑ, ҫакӑншӑн вӑл савӑнать кӑна; унтан ырри нимӗн те пулма пултараймасть, мӗншӗн тесен халӗ вӑл пачах урӑх ҫын, пурнӑҫӗнче пӗрремӗш хут телей куракан ҫын.

Он был пиратом, тридцать лет был пиратом и плавал в Индийском океане, но этой весной большую часть его шайки перебили в стычке, вот он и приехал на родину набрать новых людей, да, слава богу, его обокрали вчера ночью и высадили с парохода без единого цента в кармане, и он очень этому рад; лучше этого с ним ничего не могло случиться, потому что он стал теперь новым человеком и счастлив первый раз в жизни.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Е эсӗ унта ӑҫта та пулсан, пӗр-пӗр хӳшӗре, вилсе выртӑн (Анна Васильевна Болгари ҫӗршывне Ҫӗпӗр тундри евӗр тесе шутланӑ), е эпӗ хамӑр уйрӑлнине чӑтса ирттереймӗп…

Либо ты кончишь жизнь там, где-нибудь под шалашом (Анне Васильевне Болгария представлялась чем-то вроде сибирских тундр), либо я не перенесу разлуки…

XXXI // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

— Унӑн тӑван ҫӗршывне, Болгарие…

— На его родину, в Болгарию.

XXX // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Юлашки вӑхӑтра илнӗ ҫырусем Инсарова тӑван ҫӗршывне чӗнеҫҫӗ.

Последние письма, полученные Инсаровым, неотступно звали его на родину.

XXX // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Бюст айӗнче: «Хӑйӗн тӑван ҫӗршывне хӑтарма ӗмӗтленекен паттӑр», тенӗ сӑмахсем пулаҫҫӗ.

Под бюстом будет стоять: «Герой, намеревающийся спасти свою родину».

XX // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Хӑй тӑван ҫӗршывне кайса килни ҫинчен ҫынсене калама юратмасть Инсаров, анчах Болгари ҫинчен кирек кампа та савӑнсах калаҫать.

Инсаров не любил распространяться о собственной своей поездке на родину, но о Болгарии вообще говорил охотно со всяким.

XI // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Берсенев вара юрӑсем ҫинчен Болгарири хальхи пурнӑҫ ҫине куҫрӗ; хӑйӗн тӑван ҫӗршывне аса илнипех Инсаровӑн кӑмӑлӗ улшӑннине Берсенев ҫавӑн чухне пуҫласа курчӗ: унӑн пичӗ хӗрелсе каймарӗ, сасси те улшӑнмарӗ — ҫук! анчах мӗнпур ӳт-пӗвӗ ҫирӗпленсе малалла туртӑннӑ пек пулчӗ, тути хаярланса ҫӳхелчӗ, куҫӗсенче темле сӳнми ҫулӑм ялкӑшса тӑчӗ.

От песен Берсенев перешел к современному положению Болгарии, и тут он впервые заметил, какая совершалась перемена в Инсарове при одном упоминовении его родины: не то чтобы лицо его разгоралось или голос возвышался — нет! но всё существо его как будто крепло и стремилось вперед, очертание губ обозначалось резче и неумолимее, «а в глубине глаз зажигался какой-то глухой, неугасимый огонь.

XI // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней