Поиск
Шырав ĕçĕ:
Ҫывӑхрах Чумаков ирхи апат хатӗрлесе аппаланать: лагерьти пӗртен-пӗр чашӑка шывпа чӳхесе тӑкрӗ, пуҫламан ҫӑкӑра кӑкӑр ҫумне тытса тӑватӑ пӗр пек чӗлӗ касрӗ, кӑкшӑмран чашӑк ҫине сӗт ячӗ те, ҫӑра пӗҫернӗ вир пӑтти чӑмаккине ватса хӑтланнӑ май, Григорий ҫине пӑхса илчӗ.
XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Вӑрҫӑ вӗсене ӑшри шухӑш-туйӑма кулӑ айне пытарма, ҫӑкӑра та, сӑмах-юмаха та тӑварлӑ туса тутлантарма вӗрентнӗ; ҫавӑнпа Григорий шӳтлӗ-мӗнле шӗкӗлчесе пӗлчӗ те унран ӑна-кӑна:
VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Эпӗ Германи фронтӗнче тепӗр чух хам тӳпе ҫӑкӑра уҫмушка махоркӑпа улӑштараттӑмччӗ.Я на германском фронте свою пайку хлеба иной раз на восьмушку махорки менял.
V // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Вӑл, ҫӑкӑра пӗр пек уйӑрса, Прохорпа иккӗшӗн лашисене хурса пачӗ те шыв патне кайма витре ҫеҫ тытнӑччӗ — сарай алӑкӗнче Рябчиков курӑнчӗ.
XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Григорий, хывӑнмасӑрах, пуҫламан ҫӑкӑра пӗчӗк чӗлӗсем туса касрӗ, утсем патне сарайне тухрӗ.Григорий, не раздеваясь, крупными ломтями порезал буханку хлеба, пошел в сарай к лошадям.
XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Ҫӑкӑра чӑмлатӑп та ҫӑварне чыхатӑп, турӑшӑн-хӗвелшӗн ҫапла!
XXVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
— Эсӗ ҫемьере пурӑнатӑн, пирӗн ҫӑкӑра ҫиетӗн, эппин — пирӗн нимӗн те уйрӑм пулмалла мар.— Ты в семье живешь, наш хлеб ешь, значит — и все у нас должно быть общее.
XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Эпир ҫӑкӑра вӑрттӑн ҫийӗпӗр, никам та, никам та пӗлмӗ!
4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
Ҫӑкӑра ҫӑмӑл ҫиет! — тейӗҫ.
10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.
— Хӑш Анюткӑнне? — ыйтрӗ Дарья, хӑпартланса тӑракан шурӑ ҫӑкӑра касма чарӑнса.— У какой Анютки? — оживленно спросила Дарья и перестала кромсать высокий белый хлеб.
XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.
Ҫӑкӑра чӗтрекен аллисем ҫине илсе чуп турӗ те сӗтел ҫине хучӗ.Принимая дрожащими руками хлеб, она перекрестила его, поцеловала и положила на стол.
VI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.
— Хамӑрӑннисем кунта, — пуҫламан хура ҫӑкӑра, кӑкӑр ачине ыталаса тытнӑ пек хӑй ҫумне ҫупӑрласа, тепӗр хут каларӗ вӑл.— Свои тута, — повторил он, прижимая к груди, как ребенка, черную буханку хлеба.
III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.
Наташа сирӗн ҫӑкӑра ҫиет.
17 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.
Каҫ пулсан авланакан каччӑ ашшӗ-амӑшӗсем патне хӑнасем пухӑнаҫҫӗ, пуҫламан ҫӑкӑра алшӑллисем ҫине хурса йӑтса пыраҫҫӗ, вара мӗнле те пулин вӑрӑм уссиллӗ ҫын, полевод е бригадир, хӑйӗн арӑмӗпе пӗрле колхозра ҫирӗм ҫултан кая мар ӗҫленӗскер, алшӑллипе ҫыхнӑ ҫӑкӑра хуҫана парса, хулӑн сасӑпа калать:
XII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.
— Тӑхта-ха, мучи, — терӗ Хветӗр, вара чӗлхесӗре аллипе малтан старик ҫинелле, унтан таса пӳлӗм патнелле кӑтартрӗ те аллипе ҫӑкӑра каснӑ пек турӗ.
IV // Феодосия Ишетер. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 93–110 стр.
Повозкӑсене ҫул ҫине тӑратса хӑварчӗҫ, салтакӗсем пурте ҫултан аяккалла саланса, йывӑҫсем айнелле кӗрсе выртрӗҫ те Сухая Поляна патӗнчи ҫапӑҫура тытса илнӗ ҫӑкӑра тата консервӑсене васкаса ҫиме тытӑнчӗҫ.
VIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.
«Эппин, — ыйтрӗ вӑл хӑйӗнчен хай, — тӑнӑҫ вӑхӑтра пӗр чӗптӗм усӑ паман, ют ҫӑкӑра та ют аша ҫиекен, ют тума тӑхӑнакан, ют ҫуртсенче пурӑнакан, вӑрҫӑ вӑхӑтӗнче хӑй пек ҫынсенех пач ним шутласа тӑмасӑр вӗлерме те чӑлахлатма каякан ҫав уйрӑм йӑх-сий мӗнле майпа пурӑнма пултараять-ха?»
XVII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Тем тесен те, ҫӑкӑра ахальтен ҫӗртмен.
XI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Эпӗ ӑна валли тӑм кӑкшӑмпа сӗт илсе килтӗм, ҫӑкӑра сӗтпе мӗнле йӗпетмеллине кӑтартса патӑм.Я принес ему молока в глиняном кувшине и показал, как обмакивать в него хлеб.
Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.
Эпӗ ӑна пӗр татӑк ҫӑкӑр патӑм, ҫӑкӑра вӑл хӗллехи сивӗ ҫанталӑкра выҫӑхса ҫӳренӗ кашкӑр пекех хавӑрт ҫисе ячӗ.Я дал ей кусок хлеба, и она набросилась на него, как изголодавшийся в снежную зиму волк.
Ҫирӗммӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.