Поиск
Шырав ĕçĕ:
Унӑн чунӗ те, ыттисенни пекех, пурне те туйма-ӑнланма пултаракан вӑйлӑ ҫын — чӑн-чӑн ҫын чунӗ; кашни вӑйлӑ чунах туйма, пӗлме, ӑнланма ӗмӗтленсе туртӑнать пулсан, ачан тӗттӗм чунӗнче те ҫутта туяс туртӑм упранса тӑратех.
IV // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.
Ҫук, ҫутта чун-чӗрепе туйса тӑма пултарасси ҫак тӗттӗм пурнӑҫ витӗр тухса пулас ӑрусене те куҫма тивӗҫ.
IV // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.
Хамӑрӑн чун-чӗре хускалӑвӗн хӑш пайӗ ҫутта туйнинчен килессине кам калама пултарӗ?Кто может сказать, какая часть нашего душевного склада зависит от ощущений света?
IV // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.
Хӑй куҫран ҫухалма хатӗрленнӗ тӗттӗмрен вӑл каллех ҫутта тухрӗ.
II. Говэнӑн иккӗленуллӗ шухӑшӗсем // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.
Тулта ҫӗрле пулнӑ ӗнтӗ, анчах куҫ тӗттӗме хӑнӑхса ҫитсен ҫутта кӑштах уйӑрса илекен пулать.Правда, уже наступила ночь, но глаза привыкают даже к самому слабому освещению.
IV. Ыйткалакан // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.
Ҫутӑ сӳнсен, кӳршӗри пӗр-пӗр хӗрарӑм, анасласа илет те: — Учитель ҫутта сӳнтерчӗ.А когда огонь погасал, какаянибудь соседка, зевая, говорила: — Учитель свет погасил.
29 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.
Каҫхи сменӑра ӗҫлем каякансем ку ҫутта, урамри ҫутта хӑнӑхнӑ пекех, хӑнӑхнӑ ӗнтӗ.Люди, идущие на ночную смену, привыкли к этому огоньку, как привыкают к обычному уличному освещению.
29 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.
Анчах Евдокия Васильевна нумайччен ҫутта сӳнтермерӗ, вӑл Ваҫҫук хӑйӗн кровачӗ ҫине куҫса выртичченех ларчӗ.Но Евдокия Васильевна до тех пор не погасила огня, пока Васек не перебрался на свою кровать.
9 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.
Манӑн куҫӑмсем ҫак вӑйлӑ ҫутта пӑртак хӑнӑхсанах эпӗ хамӑрӑн йӑнӑш шухӑша тӳрлетме хӑтлантӑм.Когда глаза мои привыкли к этому сиянию, я попытался исправить ошибку своего воображения.
XLIV сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.
Куҫри ҫутта та туртса илесшӗн.
Виҫҫӗмӗш пайӗ // Борис Чиндыков. Килти архив
Горева ирӗк парасса кӗтсе тӑмасӑрах, вӑл ҫутта сӳнтерчӗ, унтан чӳрече патне иртрӗ те тачӑ чаршава карса хучӗ.И, не ожидая разрешения Горевой, он погасил свет, прошел к окну и отдернул плотный занавес.
Саккӑрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.
Эсир мана пӗр самантлӑха ҫутта сӳнтерме тата чаршава антарма ирӗк парсан, мана пӗр япала канӑҫ памасть, эпӗ унӑн ятне те пӗлместӗп…
Саккӑрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.
Ӗнтӗ халиччен те икӗ хут юсанӑ аялти кӗпипе трусине сапласа пӗтерсен, вӑл йӗппине стенана ҫыпӑҫтарнӑ хут ҫине тирчӗ, ҫутта вӗрсе сӳнтерчӗ те, утиялпа витӗнсе, арча ҫине выртрӗ.
Пӗрремӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.
Ытти ҫӗршывсенчи ученӑйсем пирӗн литература обществинче членра тӑрассине чыс вырӑннех хураҫҫӗ; вӑл пирӗн ҫӗршывра пурӑнакан халӑха вӗрентсе ҫутта тухма кӗнекесем кӑларса нумай усӑ кӳрет.
X сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.
Николай каласа пӗтерчӗ, куҫлӑхне хывса шӑлчӗ, кӗленчине ҫутта хирӗҫ тытса пӑхрӗ те каллех шӑлма тытӑнчӗ.Николай кончил говорить, снял очки, вытер их, посмотрел стекла на свет и стал вытирать снова.
XXII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
— Апат ҫиес те, Татьяна, ҫутта сӳнтерес! — терӗ Степан сӳрӗккӗн те вӑраххӑн.— Поесть бы надо, Татьяна, да погасить огонь! — сказал Степан хмуро и медленно.
XVIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Ҫутта сӳнтерӗр! — команда пачӗ те Вернер, вӗсем йывӑр сӑлӑпа шутарса лартма, алӑка пӗренерен тунӑ урлуҫҫисемпе тӗкӗлеме чупрӗҫ.
IX // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.
Ҫутта курса бомба та пӑрахма пултараҫҫӗ вӗт!..»
5 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.
Сӗтел хушшинче, ҫутта тӳнтерле, Фролов ларать.
3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.
Каҫсенче, тӗттӗм пулсан, пӳлӗмре ҫутта сӳнтернӗ те макета ҫутатнӑ.Вечерами, когда темнело, в комнате тушили огонь и освещался макет.
6. Иртен те ир пулаканни // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.