Поиск
Шырав ĕçĕ:
Пьеро, халичченхи пекех, сӑвӑсем мӑкӑртатса пырать:Пьеро — как всегда, ни к селу ни к городу — бормотал стишки:
Вӑрттӑн алӑк хыҫӗнче вӗсем мӗн тупрӗҫ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.
— Манӑн пуканесем, — терӗ вӑл мӑкӑртатса.
Буратино Карло ашшӗпе, Мальвинӑпа, Пьеропа тата Артемонпа пӗрле килне тавӑрӑнать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.
Дуремар хӑйӗн симӗс пальтовӗн аркисене пуҫтарса тытса, сӑрт ҫинчен аялалла мӑкӑртатса анса кайрӗ:Дуремар подобрал полы зелёного пальто и полез с косогора вниз, повторяя:
Буратино Карло ашшӗпе, Мальвинӑпа, Пьеропа тата Артемонпа пӗрле килне тавӑрӑнать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.
— Вӑл путсӗр Буратинона ҫӗҫӗпе касса вакласа пӗтерӗп, — тесе мӑкӑртатса илчӗ Карабас Барабас.— Этого негодяя Буратино разрежу перочинным ножом на кусочки! — ворчал Карабас Барабас.
Хуть те мӗн пулсан та, Буратино Карабас Барабасран ылтӑн ҫӑраҫҫи вӑрттӑнлӑхне ыйтса пӗлме шут тытать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.
Вӑл мӑкӑртатса: — Ҫырмалли хатӗрсене илмен вӗт… — терӗ.
Ҫӗр шӑтӑкӗнче // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.
Пьеро нимӗн хирӗҫмесӗр, сӑвӑсем мӑкӑртатса тата такӑна-такӑна, кӳлӗ патнелле сулланчӗ.Пьеро послушно поплёлся к озеру, бормоча стихи и спотыкаясь.
Ҫӗр шӑтӑкӗнче // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.
— Эсӗ куртӑн-и, — тесе мӑкӑртатса илчӗ Буратино, — унӑн пуҫӗнче ав мӗнле шухӑш — ҫӑвӑнас та шӑл тасатас.— Ты видел, — проворчал Буратино, — у неё бзик в голове — мыться, чистить зубы!
Буратинопа Пьеро Мальвина патне килеҫҫӗ, анчах вӗсен ҫавӑнтах Мальвинӑпа тата Артемон йытӑпа пӗрле унтан тармалла пулать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.
Синьор Карабас Барабас мӑкӑртатса илчӗ:
Пьеро хӑй мулкач ҫине утланса ларса, Ухмахсен Ҫӗршывне мӗнле пырса кӗни ҫинчен каласа кӑтартать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.
— Аҫа йытти вӗҫен кайӑксене хӑваласа кӑна ҫӳрет пулмалла, уншӑн ҫапах нимӗн те мар… — тесе мӑкӑртатса ларать Буратино.А кобель небось гоняет за птицами — ему ничего… — ворчал Буратино.
Сенкер ҫӳҫлӗ хӗрача Буратинона пӑхса вӗрентсе ӳстересшӗн // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.
Буратино тӗттӗм кӗтесре мӑкӑртатса ларать:
Сенкер ҫӳҫлӗ хӗрача Буратинона пӑхса вӗрентсе ӳстересшӗн // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.
— Ыррине кураймӑн, — тесе мӑкӑртатса илчӗ аҫа кушакӗ.
Киле май кайнӑ чухне ҫул ҫинче Буратино икӗ кӗлӗмҫӗне — Базилио ятлӑ кушак аҫине тата Алиса ятлӑ тилӗне тӗл пулать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.
— Акӑ мӗн пулса тӑчӗ ӗнтӗ ашкӑннӑ пирки, — терӗ мӑкӑртатса Карло ашшӗ, Буратинона урайӗнчен илсе.— Вот до чего доводит баловство! — проворчал папа Карло, поднимая с пола Буратино.
Буратино хӑйӗн ҫӑмӑлттай шухӑшӗсене пула чут ҫеҫ пӗтмест. Карло ашшӗ илемлӗ хутсенчен унӑн валли тумтир ҫыпӑҫтарса тӑвать тата саспаллисен кӗнекине илсе парать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.
Ҫакӑнта кукка кӗтмен ҫӗртен темле часах ҫиленсе карӗ, закуска хунӑ тарелкӑна тӗртсе ячӗ, йӗрӗннӗ пек питне пӗркелентерсе илчӗ те пирус чӗртсе ярса, хуллен мӑкӑртатса илчӗ:
XX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Тухса карӑмӑр, вӑл сулланкаласа: «Ак ҫакӑн пек, ачам»… тесе мӑкӑртатса пыратчӗ.
XIX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Шарламасӑр ларса, вӑл сасартӑк ӳсӗрлсе кайса, усӑнса анса мӑкӑртатса илчӗ:
XIX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
— Юртать, — тесе мӑкӑртатса илчӗ хуҫа пуҫне сулласа та кулкаланӑ пек пулса.
XIX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
— Акӑ ҫак хӗр, — тесе мӑкӑртатса илчӗ Ардальон, — стена ҫине тӑмсайла пӑхса.— Вот эта самая, — пробормотал Ардальон, тупо глядя в стену.
XVIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Юлашкинчен вӑранчӗ, Уҫӑп ҫине, ман ҫине тискеррӗн пӑхса илчӗ те, хӗрлӗ куҫӗсене хупса: «Ну, ну…» тесе мӑкӑртатса илчӗ.Наконец проснулся, дико поглядел на Осипа, на меня и, закрыв красные глаза, промычал: — Ну, ну…
XVIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Пӗр Хумма анчах кулмастчӗ, вӑл манпа юнашар лавка алӑкӗ умӗнче мӑкӑртатса тӑратчӗ:Не смеялся только Фома, стоял в дверях лавки рядом со мною и бормотал:
XVIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Тӳррипе каласан, хулара пурӑнма питех интереслӗ марччӗ; ватӑ хуҫа арӑмӗ, ӗлӗкхи пекех, мана юратса каймастчӗ; ҫамрӑкки мана шанмасӑртарах пӑхатчӗ; чӗкеҫ шатрисем тухнипе тата пушшех хӗрлӗрех пек пулса кайнӑ Викторушка, темшӗн кӳреннӗскер, пурин ҫине те мӑкӑртатса ҫеҫ ҫӳретчӗ.
XVI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.