Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

кулӑ сăмах пирĕн базăра пур.
кулӑ (тĕпĕ: кулӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Анчах ҫаксенчен нимӗнпе те кая мар урӑх тӗлӗнтермӗш те пур: ҫепӗҫ кулӑ, хаваслӑх, каҫару ыйтни тата… вӑхӑтра каланӑ, кирлӗ сӑмах.

Но есть не меньшие чудеса: улыбка, веселье, прощение, и — вовремя сказанное, нужное слово.

VII. Хӗрлӗ «Вӑрттӑнлӑх» // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Вӑл — йӑл кулӑ пек — шалти чи ҫутӑ туйӑмсен ытарайми илемӗпе хӗрелсе-ҫуталса йӑлкӑшать.

Он рдел, как улыбка, прелестью духовного отражения.

V. Хатӗрленӳ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Пӗтӗм ӳт-пӗвӗпе чӗтресе Ассоль ӑна пӳрнинчен хывса илчӗ, йӗкӗр ывӑҫ ҫинче шыв тытнӑ пек тытрӗ, ҫамрӑклӑхӗн таса тӗшмӗшлӗхӗпе, пӗтӗм чунӗпе, пӗтӗм чӗрипе, ҫав тери хӗпӗртесе, тӗплӗн тишкерсе тухрӗ, унтан кӑкӑрӗ ҫумне пытарса питне ывӑҫ тупанӗсемпе хупларӗ; вӗсен витӗр чарӑнми йӑл кулӑ ӑнтӑлать, ҫакӑн хыҫҫӑн пуҫне усса Ассоль килнӗ ҫулпах ерипен каялла утрӗ.

Вся дрожа, сдернула она его с пальца; держа в пригоршне, как воду, рассмотрела его она — всею душою, всем сердцем, всем ликованием и ясным суеверием юности, затем, спрятав за лиф, Ассоль уткнула лицо в ладони, из-под которых неудержимо рвалась улыбка, и, опустив голову, медленно пошла обратной дорогой.

IV. Пӗр кун маларах // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Ывӑлӗ патне ӑнтӑлса пычӗ; янӑравлӑ кӗске кулӑ, тытӑнчӑклӑ кӑшкӑру тата куҫӗсенчи куҫҫулӗ — ҫакӑ ҫеҫ.

Она стремительно подошла к сыну; короткий грудной смех, сдержанное восклицание и слезы в глазах — вот все.

II. Грэй // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Санӑн эпӗ илтнӗ пек илтесчӗ: хӑлху ҫумне рак хуранӗ тытсамччӗ — унта ӗмӗрхи хум шавӗ; санӑн эпӗ юратнӑ пек — пӗтӗмпех юратасчӗ, вара ҫырӑвунта, юратупа этемсӗр пуҫне, телейлӗ кулӑ та тупӑттӑмччӗ».

Если бы ты слышала, как я: приложи к уху раковину: в ней шум вечной волны; если бы ты любила, как я — всё в твоем письме я нашел бы, кроме любви и чека, — улыбку…»

II. Грэй // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Анчах ҫурӑмне аран-аран тӳрлеткелесе темӗнле асаплӑн сывласан та — терт-нушана нимӗн вырӑнне те хуманнине пӗлтерекен кулӑ Грэй сӑнӗнчен пӗртте хӑпмасть.

Но, как ни тяжело он дышал, с трудом разгибая спину, улыбка презрения не оставляла его лица.

II. Грэй // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

— Аван, — куҫӗсене хӗр ача ҫинчен куҫармасӑр ӑнланмалла мар калаҫӑвне тӑсрӗ мучи; куҫӗсенче ырӑ кӑмӑла пӗлтерекен ӑшӑ кулӑ йӑлтӑртатать.

— Хорошо, — продолжал непонятную речь старик, не сводя глаз, в глубине которых поблескивала усмешка дружелюбного расположения духа.

I. Ӑрӑмҫӑ пӗлтерни // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Ассоль пиллӗк тултарчӗ ӗнтӗ; ашшӗн чӗр куҫҫи ҫине улӑхса ларса тӳмеленӗ жилет вӑрттӑнлӑхне уҫас тесе тӑрмашать е матроссен шавлӑ юррисене питех те кулӑшла юрлать; хӗр ачин самантран саманта улшӑнса тӑракан, кӑмӑллӑ сӑн-питне сӑнанӑҫем Лонгрен питӗнче ӑшӑ кулӑ палӑрма пуҫларӗ.

Ассоль было уже пять лет, и отец начинал все мягче и мягче улыбаться, посматривая на ее нервное, доброе личико, когда, сидя у него на коленях, она трудилась над тайной застегнутого жилета или забавно напевала матросские песни — дикие ревостишия.

I. Ӑрӑмҫӑ пӗлтерни // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Телейлӗ Нинӑн питӗнче тӗлӗкре те ӑшӑ кулӑ ҫиҫрӗ.

Помоги переводом

Саншӑн чунӑм та шел мар // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 166–199 c.

Урӑх сӑлтав мар-ши кунта? — тӑрӑхларах пичӗ ҫинче кулӑ ялкӑшрӗ Лиза аппан.

Помоги переводом

Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 134–165 c.

Куҫкӗски умӗнче темӗн тӗрлӗ кулӑ та туса пӑхрӗ, аллисене ҫепӗҫреххӗн тытма, куҫран ачашшӑн пӑхма вӗренчӗ.

Помоги переводом

Ӑш вӑркатмӑш // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 68–99 c.

Хулӑн та вӑрӑм ҫивӗтне иккӗлле хутлатса беречӗ ӑшне чикнӗ, пичӗ ҫинче ӑшӑ кулӑ.

Помоги переводом

Ӑш вӑркатмӑш // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 68–99 c.

Шыра пуҫласан — кулӑ пулӗ…

Хватятся — будет не до смеху…

2 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Васька сӑнне кӑшт ҫеҫ палӑракан кулӑ ҫутатать.

Чуть заметная улыбка озаряла лицо Васьки.

1 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Сасартӑк Серго сӑн-питне ӑшӑ кулӑ ҫутатса ячӗ.

Лицо Серго вдруг расплылось в улыбке.

13 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.

Ҫавнашкал кулӑ вӑл темле ытла та чуна килӗшекен япалана курнӑ ҫынсен сӑнӗсенче пулать.

Какая появляется на лицах людей, увидевших что-то необыкновенно приятное.

11 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.

Эмиль ларакан кӗтесре хаваслӑ кулӑ янӑраса кайсан вӑл хӑйне татах та телейсӗртерех туйса илчӗ.

И она почувствовала себя ещё более несчастной, когда из угла, где сидел Эмиль, послышался звонкий смех.

Вырсарникун, ноябрӗн вунтӑваттӑмӗшӗнче, Катхульт хуторӗнче пастор кӗлӗ вулани, Эмиль хӑйӗн ашшӗне хупса хуни // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Бургомист ҫурчӗпе садне тӗттӗм чаршав карса илнӗ пулсан та чӳречесем ҫап-ҫутӑ, унтан хаваслӑ кулӑ тата шӑв-шав илтӗнет.

Октябрьская темень окутала дом и сад бургомистра, но все окна были ярко освещены, и оттуда доносились смех и голоса.

Юнкун, октябӗрӗн 31-мӗшӗнче, Эмиль лашаллӑ пулать тата Петрель-фрупа пӗтӗм Виммербю ҫыннисене вилесле хӑратса пӑрахать // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Апат ҫиекенсене ҫакӑ пит хаваслантарнипе вӗсем ахӑлтатса кулса ячӗҫ те, кулӑ сассипе кӑштах хӑлхасӑр пулса лармарӑм.

Это до такой степени рассмешило присутствующих, что своим хохотом они едва не оглушили меня.

Пӗрремӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.

Ҫав кулӑ хуллен, аран ҫеҫ илтӗннӗ.

Звук этого смеха был жидок и слаб.

IX // Петӗр Хусанкай. Телешов Д.Н. Типшар: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 56 с. — 8–56 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней