Корпус чувашского языка

Ватӑ сунарҫӑ ӑна йӗп ҫинчен вӗҫертсе илнӗ, — вӑл унта ҫилпеле пырса лекнӗ пулмалла, — сунарҫӑ ӑна вӗҫертсе илнӗ те хӑйӗн сарлака хытӑ алӑ тупанӗ ҫине юсаса хунӑ.

Старый охотник снял клочок с колючки — по-видимому, ветер занес его туда — и расправил на своей огромной грубой ладони.

LХХVI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Хам хӗрӗме ҫӗлеме вӗрентнӗ чух вӑл йӗп тыта пӗлменнинчен шалт тӗлӗнетӗп.

И когда я учу шить свою девочку, удивляюсь, как она не может держать иголку.

Мӑнакка хӑй ҫӗлеме вӗренни ҫинчен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӑлта вырӑнне лиана ҫумӗнче йӗп пурри вӗсене темиҫе хутчен те ку ҫӗршывра тӗтӗмлесе сутакан, пит тутлӑ вӗтӗ санджику пулла, чылаях тутлӑ хура узаксене, пысӑк пуҫлӑ, шӑлӗ вырӑнне хытӑ шӑртлӑ «монндессене», селедка йышши, юхакан шыва юратакан пӗчӗк «дагалсене» — вӗсем Темза ҫинче тытакан шывҫи пулла аса илтереҫҫӗ — тытма пулӑшрӗ.

Длинная лиана, снабженная вместо крючка колючкой, несколько раз приносила им санджику — мелкую рыбешку, очень нежную на вкус, которую в копченом виде развозят по всей этой стране, довольно вкусных черных «узаков», «монндесов», с крупной головой и жесткой щетиной вместо зубов, маленьких «дагала», любящих проточную воду и принадлежащих к породе сельдей, — они напоминают уклеек, которые ловятся в Темзе.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ку ҫӗршыв хӗрлӗ ӳтлӗ каҫхи нӑрӑсем, Гвинейӑри тата Габонин голиаф нӑрӑсем, — вӗсен уринче йӗп пек качасем пур, — ӗрчесе пурӑнакан вырӑн.

Это родина жужелиц-краснотелов, гвинейских и габонских жуков-голиафов, ножки которых снабжены шипами.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Пурҫӑн хурчӗ ҫӑмартисем чи пӗчӗкҫӗ йӗп ҫӑртинчен те вакрах.

Они меньше самой маленькой булавочной головки.

Пурҫӑн хурчӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Аллисем паҫӑрхи пек ҫыхланмаҫҫӗ, куҫсем пӗр йӗп ҫинчен теприн ҫине амӑшӗнни пекех чупа-чупа каҫаҫҫӗ, анчах майӗпенрех.

Руки уже не так напряжены, и петли перебегают с одной спицы на другую почти как у мамы, только медленнее.

Ҫип вӗҫӗнче // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Хӗрӗ амӑш аллинчен пански йӗпписене илет те пӳрнисемпе хытӑ тытать, анчах йӗп вӗҫӗпе ҫаклатса куҫ куҫлама ҫӑмӑлах мар.

Дочка берет из маминых рук спицы, крепко сжимает их в пальцах, но поддеть и вытянуть кончиком спицы петлю не так-то просто.

Ҫип вӗҫӗнче // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Амӑшӗ ҫӑмха ҫӑмхалать, икӗ ҫӳп-ҫӳхе ялтӑраса тӑракан йӗп илет те хӗрне епле ҫыхмаллине вӗрентет.

Мама сматывает нитки в клубок, берет две тоненькие блестящие спицы и показывает дочке, как надо вязать.

Ҫип вӗҫӗнче // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Тӑвӑл ҫӗкленчӗ, йӗп чиксен те куҫ курмасть.

Поднялся буран, зги не видно.

Хӗллехи каҫ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Володя ҫипсене йӗп ҫине тирчӗ.

Володя вдевал нитки в иголки.

Вӑрттӑнлӑх // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Ҫын — йӗп мар!

Человек не иголка!..

55 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ҫын вӑл йӗп мар, курӑнатех.

Человек не иголка, а ребята и вовсе.

50 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ун ӑшӗнчен йӗп курӑнса кайрӗ.

Из лопуха торчит иголка.

50 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ман йӗп, Сеня, санра-и?

У тебя, Сеня, иголка моя?

50 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Пӳрте кӗрсен пӑхаҫҫӗ — сӗтел ҫинчи пӳрнескепе йӗп тата тӳмесем таҫта кайса кӗнӗ.

как со стола исчезли наперсток, иголка и пуговицы.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Унӑн йӗп пек ҫинҫе куҫхӑрпӑкӗсем ҫине куҫҫуль тумламӗсем сӑрхӑнса тухрӗҫ.

На острых, как иголочки, черных ресницах ее появлялись слезинки.

Иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

— Тӗртеҫҫӗ те, йӗп вӗҫҫӗн те тума пулать.

— И ткут, и вышивают.

XVI. Ял ҫывӑрмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вӗсем аслӑк айне кӗрсе пӑхрӗҫ, кивелнӗ хӳме ҫумӗсене тӗрӗслерӗҫ, ҫывӑхри ҫырма-ҫатрана ҫитмесӗр хӑвармарӗҫ, ӑҫта та пулин урамра купаласа хуман-и тесе те пӑхса ҫӳрерӗҫ — пӗрене йӗп мар ӗнтӗ, пур пулсан, куҫа курӑнмаллах.

Зашли под навес, проверили под завалившимся старым забором, заглянули в ближние овраги и ложбинки, прошлись по улице — не сложили ли бревна возле какого другого двора, в конце концов бревно — не иголка, коль есть — сразу его видно.

XV. Ухмаха ури канӑҫ памасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Мӗн тӑвас тейӗн, ҫавӑн пек ҫынсем ун патне пӗр-пӗр тӗттӗм ҫӗр варринче килсе кӗрӗҫин, ҫуртра йӗп хӑварми ҫаратса кайӗҫ, пӑхсах тӑрса юлӑн.

А заявись они в дом в самом деле, иголки бы с ниткой не оставили, дочиста вынесли бы все.

III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кӑвак ҫунатлӑ йӗп хӳресем сарӑ кӳкерчене сӗртӗнес пек вӗҫе-вӗҫе иртеҫҫӗ.

Серокрылые ласточки взмывают к раскаленному диску, будто норовят прикоснуться к нему.

XXVII. Шӑпа // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.