Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

вӑрттӑнлӑх сăмах пирĕн базăра пур.
вӑрттӑнлӑх (тĕпĕ: вӑрттӑнлӑх) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ку вӑрттӑнлӑх! — шӑрт пек ҫӳҫне кӑтӑртаттарса хыҫса, тӗлӗннӗ пек куҫне чарса пӑрахрӗ Лёня Белкин.

Тайна! — фыркнул Леня Белкин, поднимая белесые брови и поглаживая свой колючий затылок.

1 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Эпӗ хамӑн куҫӑмсемпе инҫетри тӗтре витӗр пӑхса, горизонта хупласа тӑракан вӑрттӑнлӑх чаршавне ҫурса ярасшӑн пулнӑ пекех тинкерсе пӑхатӑп.

Я старался проникнуть взглядом сквозь туманную даль и разорвать завесу, прикрывшую таинственную линию горизонта.

XXX сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Нимӗнле вӑрттӑнлӑх та пулма пултараймасть кунта.

Секретов тут никаких быть не может.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Ҫавнашкал вӑрттӑнлӑх ҫинчен ыйтса тӗпченӗшӗн ан ҫиллен ӗнтӗ…

Не сердись, что я о такой тайности спрашиваю…

8 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

— Ҫапла, халӗ ӗнтӗ ку пӗрре те вӑрттӑнлӑх мар, — терӗ ӑна хирӗҫ Линдлей нимӗн именмесӗрех.

— Да, это не секрет, — невозмутимо произнес Линдлей.

5 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Василий хыттӑн каланинчен, кӗске сӑмахсем вырӑнлӑ пулнинчен тата Матвеич аллине майӗпен сулла-сулла илнинчен Валентина ҫакна курчӗ: ку калаҫу ӑнсӑртран пулса тухман, кашни сӑмахрах вӑл ӑнланман темле вӑрттӑнлӑх пур кунта.

По резкому тону Василия, по рассчитанности коротких фраз и медлительных жестов Матвеевича Валентина видела, что разговор этот не случаен и что в каждом слове есть какая-то непонятная ей подоплека.

6. «Сӑрнай» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Кӗтессенче туса ирттерекен ытти пур вӑрттӑнлӑх — ӑс пӑтранса кайнинчен пулать!

Все же другие тайности, по углам совершаемые, — от заблуждения ума!

VIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Юлашки хут чикарккӑ тӗтӗмне шалалла вӑрӑммӑн туртса илсен, сак ҫинчен тӑрса, арӑмне темӗнле вӑрттӑнлӑх пӗлтернӗ пек шӑппӑн та савӑнӑҫлӑн каларӗ:

Затянувшись в последний раз, он вдруг поднялся с лавки и, обращаясь к жене, сказал тихо, торжественно, с оттенком таинственности:

Почтмейстер // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Самонька, хӑйсене кам та пулин итлесе тӑрасран хӑраса, енчен енне тата кантӑк ҫине куҫ хӳрипе пӑхса илчӗ, вара тин шутсӑр пысӑк вӑрттӑнлӑх калас пек хуллен пӑшӑлтатрӗ.

Самонька глянул в одну, в другую сторону, покосился на окно, как бы боясь, что их подслушают, и шепотом, как величайшую тайну, доверительно сообщил:

Самонька // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Старик ответлесе пӳрнине ҫӳлелле ҫӗклесе илчӗ те, куҫне хӗссе, харӑсах икӗ хут пӑшӑлтатрӗ: «Segredezza» — (Вӑрттӑнлӑх!)

В ответ старик только палец кверху поднял и, прищурив глаз, прошептал два раза сряду: «segredezzа!» (Таинственность!)

XVIII // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Салли аппа мана Том Сойер вырӑнне йышӑннипе манӑн килӗшмелле пулчӗ, мӗншӗн тесен урӑх май ҫукчӗ, эпӗ пӗлетӗп, кун пеккишӗн Том кӳренмест, савӑнать кӑна, мӗншӗн тесен кунта темӗнле пытарӑнчӑк вӑрттӑнлӑх пур пек туйӑнать, кун пеккинчен Том пысӑк мыскара та шухӑшласа кӑларма пултарать.

Когда тетя Салли приняла меня за Тома Сойера, и мне пришлось это терпеть, другого выхода не было, а я знал, что Том не обидится — напротив, будет рад, потому что получается таинственно, у него из этого выйдет целое приключение, и он будет доволен.

Хӗрӗх иккӗмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Ҫакӑн хыҫҫӑн эпир пӳртелле утрӑмӑр, эпӗ хыҫалти алӑкран кӗтӗм — хуҫисем алӑксене питӗрмеҫҫӗ, шашулкка кантрине ҫеҫ туртмалла — анчах Том Сойера ку килӗшмерӗ; кунта нимӗнле вӑрттӑнлӑх та ҫук терӗ, унӑн вара ҫиҫӗмсирен тӑрӑх улӑхас килчӗ.

После этого мы вернулись домой; я вошел в дом с черного хода — они там дверей не запирали, надо было только потянуть за кожаный ремешок; но для Тома Сойера это было неподходяще: таинственности мало, ему непременно надо было влезать по громоотводу.

Вӑтӑр тӑваттӑмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Каҫӗ сӗм-тӗттӗм, ҫанталӑкӗ начар, кашни япаларах темӗнле вӑрттӑнлӑх пур пек туйӑнать, ҫавӑнпа юханшыв варринче тӑлӑххӑн та сивлеккӗн курӑнса ларакан пӑрахута асӑрхасанах, манӑн ун ҫине кӗрсе курас килчӗ; ман вырӑнта урӑх ача пулнӑ пулсан та, унта кӗрсе пӑхмасӑр чӑтайман пулӗччӗ.

Ночь была такая глухая и непогожая, и все выглядело так таинственно, что мне, как и всякому другому мальчишке на моем месте, при виде разбитого парохода, который торчал так угрюмо и одиноко посредине реки, захотелось на него забраться и поглядеть, что там такое.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Ҫавӑн пекех, вӑл пире хӑратать те: вӑл пире хӑрушӑ… тата ӑнланса илмелле мар вӑрттӑнлӑх ҫинчен систерет.

Она также грозит нам; она напоминает о страшных… да, о недоступных тайнах.

I // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Анчах вӑрттӑнлӑх сасартӑк уҫӑлчӗ, ывӑлӗ ҫинчен ҫеҫ ыйтмалла пулнӑ-мӗн.

И вдруг невзначай раскрылась, когда я ненароком спросил ее о сыне.

1946-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ун чух Катонинпа Соколов хушшинчи килӗшӳсӗрлӗх те маншӑн вӑрттӑнлӑх пулмӗ-ха.

И все непонятное во взаимоотношениях Соколова и Катонина не будет уже загадкой.

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Пурте темле яланхилле маррӑн, темӗнле вӑрттӑнлӑх пуррӑн, лару-тӑру кӗҫех улшӑнассӑн туйӑнать.

Все было необычно, торжественно и загадочно.

1942-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Боцман пулнӑ ҫын темӗнле вӑрттӑнлӑх ҫинчен пӗлет пулӗ тесе шухӑшланӑччӗ вӗсем, анчах вӑл мӗн пӗлнисем вӗсемшӗн пысӑк вырӑн та йышӑнма пултараймаҫҫӗ.

Они были уверены, что бывший боцман владеет какой-то важной тайной, а тот сознался, что знает лишь нечто маловажное для них.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Вӑрттӑнлӑх мар пулсан пире те пӗлтер-ха.

Помоги переводом

Иккӗмӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Ҫакӑ пирӗн вӑрттӑнлӑх пулӗ.

Помоги переводом

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней