Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Тепӗр сăмах пирĕн базăра пур.
Тепӗр (тĕпĕ: тепӗр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Таҫта, стенан тепӗр енче паҫӑртанпах сӗрме купӑспа калани илтӗнет, анчах эп ӑна халӗ ҫеҫ итлеме тытӑтӑм.

Где-то за стеной играли на скрипке — уже давно, но я стала слушать только сейчас.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Итленӗ май тӗлӗрсе выртма, е ҫывранҫи пулма питӗ лайӑх, паллашмасан та юрать, ҫӳҫе турама та, тепӗр хут тумланма та кирлӗ мар.

Это было приятно — слушать и дремать или притворяться, что дремлешь, — можно было не знакомиться, не причёсываться, не переодеваться.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тепӗр кунхине Розалия Наумовнӑна мӗн-мӗн тумаллине, пӗчӗккине хӑш вӑхӑтра ҫитермеллине, хӑҫан сӗт илме каймаллине пӗтӗмпех каласа, ҫырса хӑварнӑ хыҫҫӑн эпӗ Саня патне «Асторие» кайрӑм, унтах каҫ выртрӑм, тепӗр куна та юлтӑм, мӗншӗн тесен вӑл чӑнах та мансӑр, хӑй пӗччен ҫеҫ, туса пӗтерейместчӗ, номертен урӑх ҫӗре пӑрӑнма та ҫук — кашни пилӗк минутран телефонпа шӑнкӑртаттарсах тӑраҫҫӗ.

На другой день, оставив Розалии Наумовне тысячу наставлений, расписав по часам, когда нужно кормить маленького, когда идти за молоком и так далее, я поехала к Сане в «Асторию» и осталась на ночь и на другой день, потому что он действительно не мог справиться без меня и нельзя было даже отлучиться из номера — каждые пять минут звонили по телефону.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах эпӗ ӑна чӑрмантарар мар-ха терӗм, мӗншӗн тесен телефон тепӗр пӳлӗмреччӗ, эпир Беренштейн фотограф-художникӑн ҫемйине пӗтӗмпех вӑратнӑ пулӑттӑмӑр.

Но я уговорила его не звонить, потому что телефон был в передней и мы разбудили бы всё семейство фотографа-художника Беренштейна.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Малтанласа эпир крепость ҫине ҫавӑн тӗлӗнчи тӳпе ҫине темӗнччен пӑхса тӑтӑмӑр, унтан ҫавӑнтах Ҫар медицини академийӗпе унӑн пӗлӗчӗ ҫине ҫаврӑнса пӑхрӑмӑр та, пӗр самант хушшинчех пӗр тӗнчерен тепӗр тӗнчене — куҫа илӗртмен сӑнран ытарайми тӗссемпе хӑвӑрт-хӑвӑрт ялкӑшса та улшӑнса тӑракан тӗнчене куҫнӑ пек туйӑнчӗ.

И мы сперва долго смотрели на крепость и на её небо, а потом вдруг поворачивались к Военно-медицинской академии и к её небу, и это был как будто мгновенный переезд из одной страны в другую — из неподвижной и серой в прекрасную, живую, с быстро меняющимися цветами.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тепӗр сехетрен те чиперех тесе пӗлтерчӗ.

Через час она снова позвонила и опять сказала, что — нормально.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Петя та тенкел ҫине ларса пӑхрӗ, анчах эп ӑна ҫӳлелле хӑпарма сӗтӗртӗм, темле пӗр чиперкке сестра каласа панӑ тӑрӑх профессора кунта пӑхса пӗтерсе тепӗр отделенине кайнӑ чух коридорта курма пулать иккен.

Петя тоже сел было на скамейку, но я потащила его наверх, и какая-то милая сестра сказала нам, что профессора нужно ловить в коридоре, когда он кончит обход и пойдёт в другое отделение.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Петя: нимӗн те пӗлместӗп, терӗ, ӑна больницӑна кӗртмен иккен, анчах ҫав самантрах ҫавӑн пекех тепӗр пӗчӗкҫӗ чипер майра тухрӗ те, вӑл та, пӑшӑрханса: — Ну, мӗнле? — тесе ыйтрӗ.

Он отвечал, что ничего не знает и что его не пустили, но в эту минуту выбежала ещё одна такая же маленькая, изящная женщина и тоже спросила с волнением: — Ну что?

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

1936-мӗш ҫулхи мартӑн 10-мӗшӗнче эпӗ Ленинграда ҫитсе пынӑ чух ҫав ирхине мӗн ҫинчен кӑна шухӑшламарӑм-ши, мӗн пуласса кӑна кӗтмерӗм-ши, тепӗр кунхине манӑн Саньӑпа тӗлпулмаллаччӗ!

О чём только не передумала, чего только не вообразила я в это утро 10 марта 1936 года, подъезжая к Ленинграду, где на другой день должна была встретиться с Саней!

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл ҫӗр, чӑн та, пысӑк мар, Арктикӑри типӗ ҫӗр татӑкӗ ҫеҫ, юхса ҫӳрекен пӑрсем хушшинче аташса кайнӑ салху ҫӗр кӑна ҫапах та Совет Арктикин картти ҫинчи тепӗр «шурӑ пӑнчӑ» хуралчӗ-ха, вӑл ӗҫе тумашкӑн «Св. Мария» куҫса пынин картти пулӑшрӗ.

Правда, это оказалась не бог весть какая земля, а всего только клочок арктической суши, затерянной среди ползучих льдов и представлявшей собою крайне унылую картину, но, как бы то ни было, ещё одно «белое пятно» было стёрто с карты Советской Арктики, и это было сделано с помощью карты дрейфа «Св. Марии».

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ку тепӗр ҫӗнӗ ултав ӗнтӗ.

Это была новая ложь.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Ытах эсӗ васкатӑн пулсан, эпир тепӗр чухне калаҫӑпӑр.

— Если ты торопишься, мы поговорим в другой раз.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӗррехинче акӑ кукамай ман пата килмерӗ, тепӗр кун ирхине вӑл мана: чӗрене темӗн пулчӗ тесе, телефонпа пӗлтерчӗ.

Но вот однажды бабушка не пришла, а наутро позвонила и сказала, что у неё что-то стало с сердцем.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Чӗрем хыттӑн тапӑна пуҫларӗ, ӗнтӗ темшӗн тепӗр хутчен те: — Заполярьере, — терӗм.

У меня сердце стало биться и биться, и зачем-то я ещё раз сказала: — В Заполярье.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Вӑл юхса шӑвакан пӑр тӑрӑх пынӑ, ҫулӗ унӑн пачах тепӗр енче выртать.

— Он шёл по дрейфующему льду и совсем в другом направлении.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Чӑнах та: проектра кӑтартнӑ вырӑнсене юлашки ҫулсенче сахал-и, нумай-и, куркаласа ҫӳренӗ ӗнтӗ, ҫапах та «Св. Мария» экспедицийӗн йӗрне халиччен те тупайман — ку пӗр енчен; тепӗр енчен тата: Ҫурҫӗр ҫӗрӗнчен пуҫласа Пясина юхса кӗрекен ҫӗре ҫитиччен пин километр ытла, ҫавӑн пек ҫӗрте шырасси вара питӗ кӑткӑс ӗҫ.

В самом деле: во-первых, места, указанные в проекте, более или менее изучены за последние годы, и, однако, до сих пор не было обнаружено никаких следов экспедиции «Святой Марии»; во-вторых, от Северной Земли до устья Пясины более тысячи километров, и организовать поиски на таком расстоянии — это очень сложная задача.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тепӗр хут вӗсем алӑ тытрӗҫ те хулана таврӑнма вӗсен «Лебедин» ҫине куҫса лармалла пулчӗ.

Ещё одно крепкое рукопожатие, ещё одно объятие — и нужно переходить на «Лебедин», чтобы возвращаться в город.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Унпа телейсӗр пулатӑн эсӗ, — тепӗр хут каларӗ Ромашов.

— А с ним ты будешь несчастна! — повторил Ромашов.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хам ӗлӗк пӗлнӗ шухӑшсемпе туйӑмсен леш енчи тӗнчинче унӑн халӗ тепӗр тӗнче пуррине ҫеҫ куратӑп акӑ эпӗ, ун ҫинчен эп халиччен шухӑша та илмен.

Я просто видела, что за тем миром мыслей и чувств, который я знала прежде, в нём появился ещё целый мир, о котором я не имела никакого понятия.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ман ҫине кулмасӑр-тумасӑр пӑхса илчӗ те вӑл, тепӗр хут та: — Хӗрӳ чунӗнче хӑйӗн идеалӗсем пур…

— Он строго посмотрел на меня и повторил: — Душа, у которой есть свои идеалы…

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Сайт:

 

Статистика

...подробней