Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

умӗн (тĕпĕ: ум) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫур талӑка яхӑн кайнӑ хыҫҫӑн малтанхи каҫах полк командирӗ, ҫар старшини Филиппов, Солонка слободи патӗнче офицерсен чи пысӑк пайӗпе пӗрле полкран татӑлса юлчӗ, тул ҫутӑлас умӗн вара граф Мольерӑн каялла чакакан, ҫапӑҫусенче аванах лӑскаса пӗтернӗ бригадипе пӗрлешрӗ.

После первого же перехода ночью возле слободы Солонки командир полка, войсковой старшина Филиппов, с большинством офицерского состава отбился от полка и на рассвете пристал к отступавшей, потрепанной в боях бригаде графа Мольера.

XI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тепӗр кунне, каҫ пулас умӗн, вӑл икҫӗр ҫухрӑм патне чуптарса тухнӑ, икӗ кун хушшинче пӗтӗмпе хӑвӑрӑлсе кӗнӗ, ывӑнса тайкаланакан пулнӑ утне ашшӗ картишне кӗртсе тӑратрӗ.

На другой день к вечеру он уже вводил на отцовский баз сделавшего двухсотверстный пробег, исхудавшего за два дня, шатавшегося от усталости коня.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пантелей Прокофьевич хутортан кӑнтӑрлахи апат умӗн тухса кайрӗ.

Уехал Пантелей Прокофьевич хутора перед обедом.

IX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Анчах ашшӗ пӗррехинче, каҫ пулас умӗн, ӑна хӑй патне чӗнсе илчӗ; алӑк ҫинелле шиклӗн пӑхкаласа тата куҫне ывӑлӗн куҫӗсемпе тӗл пуласран тартса калаҫма пуҫларӗ:

Но однажды вечером отец позвал Евгения к себе; опасливо поглядывая на дверь и избегая встретиться глазами, заговорил:

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хулана каяс умӗн Евгений Аксинья пирки кӑмӑл туртмасӑр, хутран-ситрен шухӑшлакаларӗ.

До отъезда Евгений думал об Аксинье нехотя, урывками.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тухса каяс умӗн темиҫе кун малтан Листницкий Горчакова патне пурӑнмаллах куҫрӗ.

За несколько дней до отъезда Листницкий окончательно переселился к Горчаковой.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Борис вилес умӗн ыйтрӗ… ӑна эпӗ сире пӑрахмӑп тесе сӑмах патӑм…

— Борис перед смертью просил меня… взял о меня обещание, что я вас не оставлю…

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Богаевскине пӗлтермесӗр мар ҫырӑва, ярса парас умӗн, ют ҫӗршыв ӗҫӗсен пайӗнче пичетлесе илеҫҫӗ.

Не без ведома Богаевского письмо до отправления было перепечатано в иностранном отделе.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кӗтӳҫсен пӳртне вӑл тул ҫутӑлас умӗн тин таврӑнчӗ.

В будку пришел Кошевой только перед светом.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Старик, пӗчӗкҫӗ сӗтел ҫине чавсаланнӑ та, вакун чӳречи умӗнче ларса пырать; хӑлхара делегатсен саланас умӗн янӑранӑ Дон гимнӗ чӗтренсе чӳхенет; унӑн хавха сӑмахӗсем чӗре варринех вырнаҫнӑ, ҫавӑнпа та Пантелей Прокофьевича ӗнтӗ «православнӑй Лӑпкӑ Дон» чӑнах та хӑйӗн мӗнпур хӑвачӗпе «пӑлханса хумханнӑ» пек туйӑнса пырать.

Старик сидел у окна вагона, облокотившись на столик; в ушах еще полоскались прощальные звуки донского гимна, до самого дна сознания просачивались живительные слова, и казалось, что и в самом деле по-настоящему «всколыхнулся, взволновался православный тихий Дон».

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хутора кӗрес умӗн вӑл нимӗҫ салтакӗнчен туртса илнӗ винтовкӑна ларкӑч айӗнчен кӑларчӗ те шал енчен черниллӑ кӑранташпа темтепӗр ҫырса-тӗрлесе тултарнӑ ҫакки ҫине пӑхса илчӗ, тинех чунӗ лӑпланнӑ пек кӑшкӑрса каларӗ:

Не доезжая хутора, из-под сиденья достал отбитую винтовку, поглядел на ремень, исписанный изнутри чернильным карандашом, облегченно крякнул:

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫул ҫине тухни иккӗмӗш талӑк ҫине кайсан, каҫ пулас умӗн, хӑтасем Миллеровӑна ҫитрӗҫ, хӑмӑр хӳмеллӗ элеваторпа юнашар пурӑнакан палланӑ украинец патӗнче ҫӗр каҫрӗҫ.

На вторые сутки к вечеру приехали в Миллерово, заночевали у знакомого украинца, жившего под бурым боком элеватора.

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Аслӑ Отечественнӑй вӑрҫӑ умӗн, аннепе пӗчӗккисене тата чирлӗ йӑмӑка сивӗ хваттере, аслисене аннен пӳлӗмне ячӗҫ.

Помоги переводом

Раҫҫей ӑслайӗнчи ҫут(ӑ) сӑнар // Леонид Атлай. https://chuvash.org/content/5075-%D0%A0% ... D1%80.html

Умӗн кӗскен калани: 1988 ҫулхи майӑн 25-27-мӗшӗсенче Н.И. Ашмаринӑн ывӑлӗ Виктор Николаевич (отставкӑри ветеринари службин гварди подполковникӗ, Аслӑ Отечественнӑй вӑрҫӑн II ушкӑнри инваличӗ, вӑрҫӑ тата ӗҫ ветеранӗ) Совет Союзӗн Министрсен Совечӗн Председателӗ Н.И. Рыжков ячӗпе Мускава ҫыру ҫырса янӑ пулнӑ.

Помоги переводом

Раҫҫей ӑслайӗнчи ҫут(ӑ) сӑнар // Леонид Атлай. https://chuvash.org/content/5075-%D0%A0% ... D1%80.html

Ҫутӑлас умӗн, тутлӑ ыйӑх витӗр, Юсуф-паша сасартӑк тискеррӗн кӑшкӑрнисене илтнӗ.

И вдруг на рассвете, сквозь радостный сон, Юсуф-паша услышал дикие крики:

Аслӑ визирь // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

— Юлашки сӑмах калаттарӑр вилес умӗн, — ыйтрӗ Подтелков.

— Дозвольте перед смертью последнее слово сказать, — попросил Подтелков.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Эпӗ ак Ростовран тухас умӗн ҫеҫ чиркӳре пулса турӑ юнӗ сыпса тухрӑм.

Я перед тем как из Ростова выйтить, в церкву ходил и причастие принимал.

XXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Тул ҫутӑлас умӗн ҫеҫ, пысӑк пуҫне сӗтел ҫине хурса, кӑштах тӗлӗрем пекки турӗ, анчах каҫ ӑна юнашар килтен килсе кӗнӗ Роберт Фрашенбрудер вӑратрӗ.

Перед рассветом чуть забылся сном, уронив на стол большую голову, но его сейчас же разбудил пришедший из соседнего двора Роберт Фрашенбрудер.

XXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Тепӗр кунхине, каҫ пулас умӗн, экспедици Краснокутски станица ҫӗрӗ ҫине кӗчӗ.

На другой день к вечеру экспедиция вступила на земли Краснокутской станицы.

XXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Краснокутски станица ҫӗрӗ ҫине кӗрес умӗн чылайччен Лагутинпа сӑмахласа пычӗ, хӑйӗн шухӑшӗсене уҫса пачӗ:

Накануне вступления в юрт Краснокутской станицы он долго разговаривал с Лагутиным, делился мыслями:

XXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней