Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

тайкаланса (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Анчах Григорий ҫӗлӗкне юр ҫине ҫавӑрса ҫапрӗ, пӗр хушӑ тайкаланса тӑчӗ те сасартӑк шӑлне кӑчӑртаттарса илчӗ.

Но Григорий кинул на снег папаху, постоял, раскачиваясь, и вдруг скрипнул зубами.

XLIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тулта анат енчен ахӑрашса хӑпарнӑ ҫурхи ҫил тулашать, Базки сӑрчӗ ҫинче юлашки юр лӑстӑкӗ шупка хӗрлӗн йӑлтӑртатса ҫуталать; Дон леш енчи тирек тӑррисем ҫилпе тайкаланса хумханниине курсан, Григорие вӗсем шӑпланма пӗлмесӗр ҫӑран кашланӑ шав хӑлхине килсе кӗнӗ пек туйӑнса кайрӗ.

А за окном взлетами бились весенние низовые ветры, на базковском бугре розово сиял и отсвечивал последний снег, вершины тополей за Доном так раскачивались на ветру, что Григорию при взгляде на них чудился басовитый неумолчный гул.

XXXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл хӑйӗн ҫурма сотнине пеме команда пачӗ те, пӗтӗм кӗлеткипе курӑнса тӑракан Латышева пӗшкӗнме хушса, аллипе сулчӗ, унтан Григорий патне тайкаланса утса кайрӗ.

Он скомандовал своей полусотне стрельбу, махнул рукой стоявшему во весь рост Латышеву и валко зашагал к Григорию.

XXXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Антип ун патне вирхӗнсе пычӗ те, атӑ тӑхӑннӑ урисемпе шӑва-шӑва кайса, тайкаланса илчӗ, винтовкине хулпуҫҫийӗ ҫумне тӗрелесе, чарӑнса тӑчӗ.

Подбегая к нему, скользя ногами, обутыми в чирики, Антип качнулся, стал, кинул к плечу винтовку.

XXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӗсем хӑйсем лайӑхрах пурӑнасшӑн вӑрҫӑ вӑрҫаҫҫӗ, эпир хамӑрӑн ырӑ пурнӑҫшӑн вӑрҫрӑмӑр, — пуҫне чаппанпа кӗптесе ҫавӑн пиркиех шухӑшларӗ Григорий, вӑкӑрсем пӗр евӗр тайкаланса туртакан ҫуна ҫинче сӗвӗнсе пынӑ май.

Они воюют, чтобы им лучше жить, а мы за свою хорошую жизнь воевали, все о том же думал Григорий под равномерный качкий ступ быков, полулежа в санях, кутая зипуном голову.

XXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Дарья, тайкаланса турткаланакан Петрона арҫын пек ҫирӗппӗн тытса, пӳртрен ҫавӑтса кӑларчӗ.

Дарья повела Петра, удерживая толчки его с мужской силой.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пӗр хӗрлӗармеецӗ, ҫурӑмӗ тӑмпа шуралнӑскер, тайкаланса илсе, ҫамрӑк хӗрарӑма — Христоньӑсен кӳршине — ташлама чӗнчӗ, анчах лешӗ килӗшмерӗ, пӗрмечеллӗ кӗпе аркине аллипе пуҫтарса тытса, Григорий патне ыткӑнчӗ.

Один из красноармейцев, с обеленной спиной, качнувшись, пригласил молоденькую бабенку — соседку Христони, но та отказалась и, захватив в руку сборчатый подол, перебежала к Григорию:

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл ун патне лӳпперрӗн тайкаланса пычӗ те, хӗвелпе сарӑхса кайнӑ кӑтра мӑйӑхӗн вӗҫне сулахай аллипе сӗртӗнсе, тараватлӑн кулса илчӗ:

Он увалисто подошел и, касаясь левой рукой спаленного солнцем, порыжелого курчавого кончика уса, дружелюбно улыбнулся:

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Лашине пӑлханса хапха умне кӑкарчӗ те, шуххӑн тайкаланса, тарҫӑсен ҫуртне кайрӗ.

Волнуясь, привязал лошадь у ворот, резво-увалисто пошел в людскую.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл, йӗнер ҫинче тайкаланса пынӑ май, кунӗпех малашнехи пурнӑҫӗ ҫинчен ҫыхӑнусӑр шухӑшларӗ; чепчешкен вӗтӗ шӑрҫисене суйланӑ пек аса илчӗ вӑл Петро сӑмахӗсене, чунӗ ыратнипе тертленчӗ.

Весь день он покачивался в седле, несвязно думая о будущем; как горошины стеклянного мониста, перебирал в уме Петровы слова, горько нудился.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Казаксен айӗнчи тарланӑ лашасем енчен енне тайкаланса утаҫҫӗ.

Под всадниками шагом качались потные лошади.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Петро пакета уҫрӗ, йӗнерӗ ҫинче енчен енне тайкаланса, аллинчи хут листине темле йывӑр япала йӑтнӑ пек кӑнтарса тытса, вӑрахчен асапланса вуларӗ.

Петро вскрыл пакет, долго читал его, покачиваясь в седле, натужно, как тяжесть, держа в вытянутой руке лист бумаги.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пӑшал сассисем йӗркесӗррӗн кӗрслетсе кайнӑ хыҫҫӑн шӑтӑк патӗнче тӑракан сакӑр хӗрлӗ гвардеец, тайкаланса илсе, ҫӗре йӑванса пӗтрӗҫ те, вӗсене персе пӑрахнӑ казаксем шӑтӑк патне чупса пычӗҫ.

После разнобоистого залпа, когда восемь стоявших у ямы попадали вразвалку, стрелявшие подбежали к яме.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Япӑнчӑк ҫӳҫ-пуҫлӑ, ытла та хытӑ хумханнипе палласа илмелле мар шурса кӑйнӑ Анна, ансӑр явлӑкӗ ӗнси ҫине анса ларнӑскер, винтовкине хатӗр тытса, ура ҫине сиксе тӑчӗ те, унӑн-кунӑн пӑхса илсе, юлан утлӑ казак тарса ҫухалнӑ ҫурт хыҫнелле кӑтартрӗ; улшӑнса кайнӑ, патрак сасӑпа хыттӑн: «Мӑн хыҫран!» — терӗ те, тайкаланса та такӑнса, малалла чупса кайрӗ.

Анна в сбитой на затылок повязке, растрепанная и неузнаваемая от волнения, обескровившего ее лицо, вскочила и — винтовку наперевес, — оглядываясь, указывая рукой на дом, за которым скрылся казак, таким же неузнаваемым ломким голосом крикнула: «За мной!» — и побежала неверной, спотыкающейся рысью.

XXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Григорий, тайкаланса илсе, куҫне ҫӗклемесӗр халӑх еннелле утнине курсан тин Пантелей Прокофьевичпа Петро ҫӑмӑллӑн сывласа ячӗҫ.

Пантелей Прокофьевич и Петро облегченно вздохнули, когда Григорий качнулся, пошел на толпу, не поднимая глаз.

XXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Бунчук хирӗҫ шарламарӗ: ӳсӗр ҫын пек тайкаланса, хӑй пӳлӗмне кӗчӗ те ҫаплах — шинельне те, аттипе ҫӗлӗкне те хывманнипех — кравать ҫине тӳнсе кайрӗ.

Бунчук не ответил: пьяно шатаясь, прошел в свою комнату и, как был в шинели, сапогах и шапке, повалился на кровать.

XX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Урисене сӳрӗккӗн иле-иле пусать вӑл, умри штык тирнӗ винтовкӑсен кӗпҫисем ҫине, ҫӗлӗклӗ, карттуслӑ тата пашлӑклӑ пуҫсем ҫине пӑхать, утнӑ май вӗсем енчен енне тайкаланса куҫнине сӑнаса, хӑй ӑссӗн шухӑшласа пырать:

Он вяло переставлял ноги, смотрел на колыхавшиеся впереди стволы винтовок с привинченными штыками, на головы в папахах, фуражках и башлыках, раскачивавшиеся в ритм шагу, думал:

XVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫӑвартан курӑнас пек чыхса тултарнӑ Григорий сӗтел хушшинчен йывӑррӑн йӑраланса тухрӗ те, ӳсӗр ҫын пек тайкаланса, сӑхсӑхса илчӗ; унтан, какӑркаласа, кравать ҫине кайса выртрӗ.

Григорий, огрузившийся едой, встал тяжело, пьяно перекрестился; отдуваясь, прилег на кровать.

XIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Унтан вӑл ҫуркунне еннелле сӳресемпе урапасем хатӗрлесси, хӗрлӗ хӑва хуллинчен лӑпӑсем авса ҫыхасси, ҫӗр хӗллехи тумне хывса пӑрахса шыв-шуртан типсен, ҫеҫен хире тухасси, ӗҫсӗр юншӑхланӑ алӑсемпе акапуҫ тыткӑчине тытса суха касси тӑрӑх кӗнӗ евӗр, икӗ еннелле тайкаланса туртӑннине туйса пырасси ҫинчен шухӑшларӗ.

Но, когда представлял себе, как будет к весне готовить бороны, арбы, плесть из краснотала ясли, а когда разденется и обсохнет земля, — выедет в степь; держась наскучавшимися по работе руками за чапиги, пойдет за плугом, ощущая его живое биение и толчки.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл такӑна-такӑна ун патнелле утса кайрӗ, амӑшӗ, хӑйне кӑшкӑрса чӗннине илтсе, такам чышса янӑ пек сулӑнса кайнине курчӗ: ахӑртнех унран тарасшӑн пулчӗ пулас вӑл, анчах вӑйӗ ҫитмерӗ курӑнать, — ҫиле хирӗҫ утнӑ пек хевтесӗррӗн тайкаланса, аяккалла утса кайрӗ.

Спотыкаясь, он шел к ней, видел, как мать качнулась от его крика, словно от удара, — хотела, видно, бежать, но силы изменили, и она пошла толчками, будто преодолевая сопротивление ветра.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней