Корпус чувашского языка

Лампӑсене стена ҫумне ҫака-ҫака тухрӗ, пӳлӗм Ваноканра халиччен пулман ҫутӑпа ҫуталса кайрӗ.

Развесил лампы по стенам, так что комната сразу осветилась небывалым в Ванокане светом.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ку пӳлӗм эпир халь ҫеҫ тухнӑ пӳлӗмрен стена ҫинче пӑшал ҫакӑнса тӑнипе крават пуррипе ҫеҫ уйрӑлса тӑрать темелле.

Эта комната отличалась о той, в которой мы только что были, — разве что тем, что в ней стояла кровать да висело ружьё на стене.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Матушкӑпа Марья Ивановнӑна кӗтесселле пӑрӑнма паллӑ патӑм та хӗҫе туртса кӑларса, алӑк ҫывӑхнех стена ҫумне сӗвенсе тӑтӑм.

Я молча дал знак матушке и Марье Ивановне удалиться в угол, обнажил саблю и прислонился к стене у самой двери.

Романа кӗртмен сыпӑк // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Пурте стена ҫумӗнче ҫакӑнса тӑракан портрет ҫинчи сарлака ҫамкаллӑ моряк ҫинчен калаҫаҫҫӗ…

Все говорят о человеке, портрет которого висит на стене, — портрет моряка с широким лбом, сжатыми челюстями и глубоко сидящими в орбитах глазами…

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Осоавиахим мандачӗпе тӗлӗнмелле ырӑ мандатпа (унпа эпир стена ҫинчен самолетӑн кирек хӑш пайне те тытса илме пултаратпӑр), эпир Ленинградри пӗтӗм хӗрлӗ кӗтессене ҫитсе куратпӑр.

С мандатом Осоавиахима, с великолепным мандатом, согласно которому мы имеем полное право снять со стены любую часть самолёта, мы ездим по всем красным уголкам Ленинграда.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл стена ҫумӗнче пӗрре ман ҫине, тепре Николай Антоныч ҫине пӑхса тӑчӗ.

Она стояла у стены и смотрела то на Николая Антоныча, то на меня.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Катя стена ҫумӗнче юпа пек хытса тӑчӗ.

Катя стояла у стены, вытянувшись, очень прямая.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл стена ҫумӗнчи шкапран эрех кӑларчӗ, ҫур стакан тултарчӗ, унтан чӗтӗрекен аллипе кӑштах калле ячӗ.

Он достал из стенного шкафчика водку, налил полстакана и тут же немного отлил назад дрожащей рукой.

Ҫирӗм виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хама ҫывӑх, тахҫантанпах хӑнӑхнӑ пӳлӗме кӗрсессӗн, уйрӑмӑнах тата вӗлернӗ комендантӑн дипломӗ, иртнӗ вӑхӑтӑн салхуллӑ эпитафийӗ пек, стена ҫинче ҫакӑнса тӑнине курсассӑн, манӑн чӗре ыратса кайрӗ.

Сердце мое заныло, когда очутились мы в давно знакомой комнате, где на стене висел еще диплом покойного коменданта, как печальная эпитафия прошедшему времени.

Вуниккӗмӗш сыпӑк. Тӑлӑх // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Унтан стена хаҫатне вуласа пӑхрӑм — ман ҫинчен пӗр сӑмах та ҫырман, бюрора ху ыйтӑва сӳтсе явман курӑнать.

Потом прочитал стенгазету — обо мне ни слова, стало быть, этот вопрос не стоял на бюро.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Стена витӗр стакан ҫумне кашӑк пӗрӗнсе чӑнкӑртатнӑ сасӑ илтӗнчӗ, Саня мана, вӑратасшӑн мар пулса, кухньӑрах апат ҫиет иккен.

За стеной осторожно зазвенела ложечка о стакан, и я понял, что Саня, чтобы не разбудить меня, завтракает в кухне.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пирӗн умра тем ҫӳлӗш хура стена ҫинче вутла хушӑк палӑрма тапратрӗ, вӑл сарӑлнӑҫемӗн сарӑлса пычӗ, — чӗмсӗр хапха уҫӑлчӗ.

Потом впереди нас в высокой черной стене образовалась огненная расселина, она ширилась, открывались огромные молчаливые ворота.

16 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Расщепей тепӗр стена ҫумӗнчи диван ҫинче ҫывӑрать, пӗр аллине пуҫ вӗҫнелле хунӑ, тӑрсан-тӑрсан ыйӑх тӗлӗшпе йынӑшса ярать.

Он спал на диване у другой стены, закинув одну руку за голову, и изредка еле слышно стонал во сне.

16 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпӗ куҫа уҫса пӑхнӑ ҫӗре — каютӑна кӑвак ҫутӑ кӗнӗ, стена ҫинчи сехет тӑваттӑ кӑтартать.

Когда я открыла глаза, в каюте все было уже голубоватым и часы на стене показывали четыре.

16 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вӑл мана хамӑр стена хаҫачӗн ҫитес номерӗнче мӗн тухассине те каласа пачӗ.

Она рассказала мне содержание ближайшего номера нашей стенной газеты.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл тутисене чалӑштарса ҫыртнӑ, пичӗ ҫинче пӗр юн та ҫук, хамӑр картинӑри Степан Дерябин пек, стена тӑрӑх майӗпен шӑвӑнса анать.

Кровинки не было у него в лице, и, криво закусив губу, он медленно сползал по стене, совсем как Степан Дерябин в нашей картине.

13 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Стена хыҫӗнче шӑнкӑрав шӑнкӑртатса кайрӗ.

За стеной задребезжал звонок.

11 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Кинобудкӑн икӗ пӗчӗкҫӗ чӳречи айӗнче — экрана хирӗҫ стена ҫумӗнче — пысӑк мар сӗтел тата кресло.

У стены, противоположной экрану, под двумя маленькими окошечками кинобудки стояли небольшой столик и кресло.

11 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ҫук, ӑна Степан урисене майсӑр хуҫлатса, пӑрса амантнӑ аллисене кӑнтса стена тӑрӑх ҫурӑмпа шуса анать.

Но это тихо оползает Степан, неловко подогнув ноги, ладонями вывернутых рук и спиной скользя по стене.

9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Манӑн куҫа пӗтӗм стена ерипен ишӗлсе аннӑ пек курӑнать.

И мне кажется, что вся стена медленно оседает.

9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950