Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ӑшӗнче (тĕпĕ: ӑш) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Григорий хӑй ӑшӗнче сотня тӑшман флангӗпе хӑш тӗлте тата хӑҫан танлашма пултарассине шутласа пӗлчӗ.

Григорий мысленно определял расстояние и время, когда сотня сможет выровняться с флангом.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Смотритель, ятлаҫса илчӗ пулин те, аяккалла кайса пыракан утсем хыҫӗнчен ҫакна ӑшӗнче ырласа пӑхса юлчӗ.

Смотритель выругался, но смотрел вслед удалявшимся лошадям не без тайного одобрения.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫав тери йывӑр ҫухатӑвӑн хуйхи-суйхине Ольга хӑйӗн ӑшӗнче ҫуралман ача пек йӑтса ҫӳренӗ хурлӑхлӑ кунсенче те Листницкий вилнӗ Горчакова ниҫта кайса кӗрейми кӗвӗҫрӗ, ӑнтан кайсах Ольга патне пырасшӑн хыпӑнчӗ…

Даже в скорбные для Ольги дни, когда она еще носила в себе, как плод, горечь тягчайшей утраты, он, разжигаемый ревностью к мертвому Горчакову, желал ее, желал исступленно.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Евгений Николаевич яп-яка хырӑннӑ; симӗсрех тӗслӗ шукӑль френчӗ ун ҫинче килӗшӳллӗ ларать; ҫапах та пушӑ ҫанӑ ӑна канӑҫ памасӑр асаплантарчӗ, — бинтпа ҫыхнӑ пӗчӗкҫӗ алӑ татӑкӗ ҫанӑ ӑшӗнче шӑнар туртнӑ чухнехи пек хуллен хускалкаласа илчӗ.

Евгений Николаевич был тщательно выбрит, защитный щегольский френч сидел на нем по-прежнему безукоризненно, но пустой рукав мучительно тревожил судорожно шевелился внутри его крохотный забинтованный обрубок руки.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Листницкий ҫиелтен ҫак шанчӑка тӳрре кӑларам пекех турӗ-ха, анчах ӑшӗнче Ольгӑна курайми пулас вӗҫнех ҫитрӗ.

Наружно Листницкий поддерживал в ней эту уверенность, но в душе почти возненавидел Ольгу.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хӑрушла ватӑлнӑ!» — хӑй ӑшӗнче пӑшӑлтатать Багаевский, миндаль мӑйӑрӗ пек тӑрӑхла та нӳрӗ куҫӗсене Алексеев ҫинчен илмесӗр.

Ужасно как постарел!» — мысленно шептал Богаевский, не спуская с Алексеева влажных миндалевидных глаз.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Солдатов ҫав каҫах кӑрккана, ҫиелтен шӗл-кӑварпа витсе, тӑпра ӑшӗнче ӑшаларӗ.

Стрепета Солдатов в этот же вечер изжарил в земле, предварительно засыпав ее раскаленными угольями.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Лашасем чӗркуҫҫи таран курӑк ӑшӗнче ашаҫҫӗ.

Лошади по колено брели в траве.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ку ӑна анкӑ-минкӗлентерчӗ, ӑшӗнче ҫӑмӑл хӗрхенӳ туйӑмӗ вӑратрӗ.

Это пьянило, будило легкую жалость.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ашшӗн-ывӑлӗн!..» — ӑшӗнче пӑшӑлтатса пычӗ Мирон Григорьевич, утсен ҫурӑмӗсем ҫинче чӑпӑрккине вылятса.

Во имя отца!..» — мысленно шептал Мирон Григорьевич, не снимая с конских спин кнута.

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Аманса пӗтеҫҫӗ, аманса пӗтеҫҫӗ пӗлӗт ӑшӗнче — пӑшӑрханнӑ Суворов.

— Побьются в тумане, — бранится Суворов.

Хура пӗлӗт // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Сержант стенасем ҫине пӑхса илнӗ, ӑшӗнче тем шутланӑ та кӑшкӑрса янӑ:

Глянули офицеры на высокие монастырские стены.

Мӑнастир стенисем // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

«Ну, вилӗм ҫитрӗ!» — шутланӑ салтак, ӑшӗнче турра кӗл тунӑ.

«Ну, гибель пришла!» — думал солдат и шептал про себя молитву.

Илӗртсе кӗрт! // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Вара вӑл, ӑшӗнче алӑ сулса, Подтелков таврӑнасса кӗтрӗ.

И, мысленно махнув рукой, он стал ожидать возвращения Подтелкова.

XXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Хӑрушӑ! — терӗ тепӗр хут, казаксем хӑй каласа панине ним хӑрамасӑр итлесе тӑнинчен тӗлӗнсе; хӑрарӗҫ-и хӑрамарӗҫ-и те — анчах Григорин, Христоньӑпа Томилинӑн лӑпкӑ та сивлек пичӗсем ҫине пӑхса илсе, вӑл хӑйӗн ӑшӗнче ҫапла шухӑшласа хучӗ.

Страшно! — повторил он, дивясь про себя, что казаки не пугаются его рассказа, так по крайней мере заключил он, оглядывая бесстрастные и холодные лица Григория, Христони и Томилина.

XXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пӗринне хулпуҫҫине касса татнӑ та, хӑй хӑвӑрт-хӑвӑрт сывласа выртать; шалта, юн ӑшӗнче, чӗри тапни курӑнать, пӗверӗ кӑн-кӑвак темле…

У одного плечо обрубили, двошит часто, и видно, как сердце в середке под кровями бьется, а печенки синие-синие…

XXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Анна, хӑй ӑшӗнче кӑштах мӑнаҫланнӑ пек, хуравласа каларӗ:

И Анна не без внутренней гордости ответила:

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Анна ӑшӗнче ӑна хӗрхенсе асапланчӗ пулин те, ҫиеле кӑлармарӗ, хӑйӗнне ҫав-ҫавах ҫирӗп тытрӗ.

Страдая от жалости к нему, Анна выдерживала характер.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл вара хӑй ӑшӗнче алӑ кӑна сулчӗ.

Думал он и мысленно махал рукой:

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Хамӑр та ӑнланатпӑр, — килӗшрӗ унпа Христоня, ирӗклӗн вӗҫекен чакак ҫине ӑмсаннӑ пек пӑхса; унтан хӑй ӑшӗнче вӑл кайӑксен хуйхӑ-суйхӑсӑр телейлӗ пурнӑҫне этем пурнӑҫӗпе танлаштарса илчӗ.

— Понятно, — согласился Христоня, завистливо глядя на вольный полет сороки, и в мыслях сравнил бездумно-счастливую птичью жизнь с людской.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней