Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

юн сăмах пирĕн базăра пур.
юн (тĕпĕ: юн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫав юн лешӗн ҫанни айӗнчен юхса анать иккен.

Она сочилась из-под рукава студента.

XXXV. Ҫапӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Нумайӑшӗн тути-ҫӑварӗ хӑпаланса юн сӑрхӑнса тухас пек ҫуркаланнӑ.

У большинства губы потрескались до крови.

XXXV. Ҫапӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Юн тӑкас та ҫаратса тухас тенипе ҫеҫ вӗсем хӗҫ-пӑшал тытнӑ та, хӑйсем хыҫҫӑн тата тупра тиемелли лавсем пыраҫҫӗ.

И они вооружились, чтобы проливать кровь, а чтобы увозить добычу, тянули за собой целые обозы…

XXX. Стрем айлӑмӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Азраил архангелӑн хӗҫне тыттарсамччӗ пире, эпир вара хӗвелтухӑҫри те анӑҫри сан тӑшманусене касса-тураса юн юхтарнӑ пулӑттӑмӑр!..

Ниспошли нам огненный меч архангела Азраила, да обагрим мы восток и запад кровью врагов твоих!..

XXX. Стрем айлӑмӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тиканӑн тути-ҫӑварӗ хӑпаланса ҫуркаланнӑ, ҫав ҫурӑксенчен юн сӑрхӑна-сӑрхӑна тухать.

Ужас сковал уста несчастного, из его потрескавшихся губи потекла кровь.

XXIX. Юнпа тӗне кӗртни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Юн юхтарас килмест пирӗн…

— Не по душе нам кровь проливать…

XXVIII. Укрепленисенче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫапла ӗнтӗ юн та юхма тытӑнчӗ, — пӑлхав хускалсах хускалчӗ темелле.

Итак, кровь уже пролилась, — жребий был брошен.

XXV. Пӑлхав // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пысӑк шӑмӑ купи, мускулсем, юн, шӑнӑр, нервӑсем, вӗсен ҫулӗ, ӳт те кӑмӑрчак; паян ҫавна пӗтӗмпе Рада тетпӗр, ыран ҫӗрет, тӑпра пулса тӑрать, тусана тухать…

Большая куча костей, мускулов, крови, жил, волокон, нервов, сосудов, желез, тканей, суставов; и все это сегодня называется Радой, а завтра сгниет, превратится в прах, в тлен…

XXII. Философипе ҫерҫи мӑшӑрӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ылтӑнпа пӗтӗм тӗнчене туянма пулать. Вӑл Болгарие хӑтармашкӑн та кирлӗ. Юн тӑкӑнать, пин те пин пурнӑҫ татӑлать, ҫакӑ та ҫитмест иккен-ха — укҫа кирлӗ…

За золото можно купить весь мир. Оно необходимо и для спасения Болгарии. Прольется кровь, погибнут тысячи человеческих жизней, но этого недостаточно — нужны деньги…

XI. Викентий // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянова ҫаплах тӑрӑшса сӑтӑрни усса пычӗ, кунта ӗҫлени пуриншӗн те усӑллӑ пулчӗ — юн хӑвӑртрах ҫӳреме тытӑнчӗ.

Усиленное растирание скоро привело Огнянова в чувство, да и на всех подействовало благотворно — кровь быстрее побежала по жилам.

XXXIV. Ҫил-тӑман // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Варсенче ҫил кӗрлесе улать, сивӗ ҫил-тӑман ал-урана кӳттерет, юн та тымарта шӑнать.

Ветер завывал в ущельях, ледяное дыхание бури сковывало руки и ноги, кровь застывала в жилах.

XXXIV. Ҫил-тӑман // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Цанко лашине пӗр тумлам юн тивмен, ӑна эп пит лайӑх пӗлетӗп.

На коня Цанко не попало ни капли крови, это я знаю наверное.

XXXIV. Ҫил-тӑман // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӗл мучи унта юн йӗрӗсене пӗтӗмпе сапса тухнӑ.

А дед-мороз уже засыпал снегом кровавые следы.

XXXIV. Ҫил-тӑман // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫак юн кӳмерккинче вӑл сасартӑк ылтӑн укҫаллӑ мӑя пуррине курах кайрӗ.

И вдруг он заметил в этом кровавом месиве монисто из мелких золотых монет.

ХХХIII. Ҫӗнтерекенсем ҫӗннисене хӑналаҫҫӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Чун хавалӗпе хаяррӑн шухӑшласа пӑхса тӑчӗ вӑл ҫак вилене, хӑй ӑҫта иккенне манса кайнӑ пек пулса, юнланса каскаланса пӗтнӗ вилене те, юн кӳленчӗкӗсене те майӗпен юр ҫуса тӑчӗ.

Поглощенный этими волнующими мыслями, такими же страстными и беспощадными, как то, что он сейчас наблюдал, и противоречащими его гуманной натуре, Огнянов стоял над трупом и, словно в каком-то забытьи, смотрел, как снег постепенно засыпает лужи крови, изрубленное тело и окровавленные лохмотья.

ХХХIII. Ҫӗнтерекенсем ҫӗннисене хӑналаҫҫӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫынсем ҫав качакана сурӑхран ытларах хисеплеҫҫӗ, юн ӗҫен тигра кашкӑрпа упаран ытларах пысӑка хураҫҫӗ, вилепе кӑна тӑранса пурӑнакан кӑйкӑра лайӑх апат хатӗрлеме юрӑхлӑ чӑхӑран ытларах хисеплеҫҫӗ.

Люди уважают козла больше, чем овцу, собаку — больше, чем козла, кровожадного тигра — больше, чем волка и медведя, а сокола, что питается падалыо — больше, чем курицу, из которой приготовляют изысканные кушанья.

ХХХIII. Ҫӗнтерекенсем ҫӗннисене хӑналаҫҫӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Петр, енчен, Цанко патне кайсан, юн тӑкӑнмасӑр пулмасть ӗнтӗ, тесе шухӑшларӗ Огнянов.

Если Петр пойдет к Цанко, без кровопролития не обойтись.

ХХХIII. Ҫӗнтерекенсем ҫӗннисене хӑналаҫҫӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тӗрӗксем старике вӗлерес пек хӗненине вӑл мачча хӑми хушшинчен хӑй курса тӑнӑ та, хаяр юн ӗҫенсене тавӑрмасӑр чӑтма пултараймастӑп тесе, урама чупса тухнӑ, тӳрех Стойко пичче ҫурчӗ патнелле чупнӑ.

Он видел через щель в потолке, как убивали старика, и больше не мог выдержать тяжкой душевной муки; рука его тянулась отомстить убийцам, но это было безрассудно и могло кончиться плохо; как безумный, выскочил Огнянов на улицу и побежал прямо к дому деда Стойко.

ХХХIII. Ҫӗнтерекенсем ҫӗннисене хӑналаҫҫӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Унсӑрӑн ҫак юн ӗҫенсем чӗррӗн кӑларса ямаҫҫех сана…

Не то эти кровопийцы не выпустят тебя живым из своих когтей…

XXXII. Турӑ ҫӳлте, патша инҫетре // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Питҫӑмартийӗ тӑрӑх юн йӑрӑлтатса анчӗ.

По щеке его потекла струйка крови.

XXXII. Турӑ ҫӳлте, патша инҫетре // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней