Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

самантра (тĕпĕ: самант) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пуҫ ҫумӗнчен шӑхӑрса иртнӗ вилӗмрен пӑрӑнса юлчӗ вӑл, унтан ҫавӑнтах, учӗ тачанка турти урлӑ сиксе каҫнӑ самантра, хӑй ҫинелле пенӗ, алли иккӗмӗш патрона затворпа тӗртсе кӗртсе ӗлкӗреймен матроса касса пӑрахрӗ.

Уклонился от смерти, взвизгнувшей над головой, и в момент, когда конь прыгнул через дышло тачанки, зарубил стрелявшего, рука которого так и не успела достать затвором второй патрон.

XLIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫак самантра хирӗҫ пенӗ сасӑсем, кӑвайт ҫине типшанкӑ ҫӗклемӗ пӑрахнӑ пек, шатӑртатса кайрӗҫ; темӗн чухлӗ пуля вшиклетсе вӗҫсе иртрӗ.

В этот момент встречная стрельба вспыхнула, как костер, в который подбросили сушняку; взвыли стаи пуль.

XLIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Донец патӗнче кӑштах вӑйсӑрланас пулсан та, хӗрлӗ фронт кирек хӑш самантра та повстанецсене ҫӑмӑллӑнах вӗсен хушшинчи «хирӗҫӗвӗ-мӗнӗпе» шӑлса ывӑтма пултарать.

Каждую минуту красный фронт, будучи поколеблен у Донца, мог без труда смести их вместе с их «междуусобьем».

XLII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пехотӑна хӑйне кӑна илсен, вӑл питӗ майпен куҫать, хӑвӑрт маневрсем тӑваймасть, ҫитменнине тата, казаксенчен нумайӑшӗ юланутсемпе пулнӑ пирки, вӗсем поход йӗркипе куҫакан пехота ҫине кирек хӑш самантра та тапӑнма, вӗсене хӑйсен тӗп задачисене пурнӑҫлама чӑрмантарма пултараҫҫӗ.

Пехота же не могла быть использована для подобного маневра ввиду ее слабой подвижности, неспособности к быстрому маневрированию и потому, что у казаков была преимущественно конница, которая могла в любой момент напасть на пехоту на марше и тем отвлечь ее от основной задачи.

XLI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Казакӑн хӗвел ҫутинче ылтӑн шевлеллӗн хӗмленсе йӑлтӑртатакан куҫӗ чеен хӗсӗнчӗ; ӑна вӑл Григорирен аяккалла тартрӗ, ҫав самантра шухӑша кайнипе пӗркеленсе йывӑрланнӑ ҫамки ҫинелле ҫӗлӗкӗ шуса анчӗ.

Мелкие, позлащенные солнцем глаза казака хитро прижмурились, вильнули от глаз Григория, малахай пополз на отягченный в этот миг складками и буграми раздумья лоб.

XXXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫав хӑрушӑ самантра ӑс-пуҫӗ, яланхи лӑпкӑлӑхӗ, малтан уйласа хунӑ ҫирӗп шухӑшӗ йӑлтах сирӗлсе ҫухалать те, Григорин хевти-хавалӗпе вара тискер кайӑкӑнни пек инстинкт кӑна хистевлӗн хуҫаланма пуҫлать.

Разум, хладнокровие, расчетливость — все покидало Григория в этот страшный миг, и один звериный инстинкт властно и неделимо вступал в управление его волей.

XXXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл хуйхӑпа ӑнтан кайнӑ амӑшне малтанхи хӑрушӑ самантра тытса чарасшӑн пулчӗ, Петро виллине хурса килекен лав ҫывӑхне мӗнле те пулин ярас марччӗ тесе шутларӗ.

Мать, обезумевшую от горя, хотел удержать в первую страшную минуту и не допустить к подводе с трупом Петра.

XXXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Штабра ӗҫлекене тӑварлӑрах сӑмахпа хӑртса илес тесе шутланӑччӗ ҫеҫ, ҫав самантра Штокман пырса кӗчӗ:

Хотел уже пугануть штабного печеным словом, но в этот момент вошел Штокман.

XXIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫак самантра Григорий хӑйӗн тата ҫывӑх тӑванӗсен пурнӑҫне ҫӑлса хӑварассишӗн тем тӗрлӗ асаппа мӑшкӑла та тӳсме хатӗррине пӗтӗм чунӗ-хавалӗпе туйса пӗлчӗ.

И в этот миг знал непреложно, что духом готов на любое испытание и унижение, лишь бы сберечь свою и родимых жизнь.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫак самантра вара пурте, пӗр кӗтмен ҫӗртен, унӑн тӑм илсе хуралнӑ питҫӑмартийӗсем ҫинчи куҫҫуль тумламӗсене асӑрхарӗҫ.

И все неожиданно увидели на обмороженных, почерневших щеках его слезы.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Фронтран мӗн кучченеҫӗ пултӑр! — хуйхӑллӑн хашлатса илчӗ Григорий; шухӑшӗпе хӑй ҫак самантра Аксинйӑпа Степан патӗнче пулчӗ.

— Какие с фронта гостинцы! — тоскливо вздохнул Григорий, а в мыслях был около Аксиньи и Степана.

IX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унтан вӑл, шинель, аркипе пуҫ ҫийӗн витӗнсе, хыпалансах тепӗр майлӑ ҫаврӑнса выртрӗ; хӑраса сехри хӑпнӑ Листницкий вара ҫак самантра Горчаковӑн тути тӑрӑлтатса чӗтренине, пичӗ тӑрӑх тӗссӗр йӗпе йӗр йӑрласа аннине асӑрхаса юлчӗ.

Торопясь, накрывая полой шинели голову, отвернулся, и потрясенный Листницкий мельком увидел холодную дрожь на его губах, серую влажную полоску на щеке.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫак самантра Солдатов тарма тӑнӑ пулсан, вӗсен пуҫӗсем ҫинче вилӗмпе юн тытӑҫса ӳкмеллеччӗ.

И если бы Солдатов побежал в этот момент, скрестились бы над нами смерть и кровь.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫак самантра Солдатов ӑна хӑлха чикки тыттарса ярасшӑн пек туйӑнчӗ.

Ему показалось, что Солдатов хочет его ударить.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫак самантра унӑн ӑсӗ-пуҫӗ хӑвӑрт та каласа ӗненмелле мар кал-кал ӗҫлерӗ.

В этот момент мысль его работала быстро и невероятно четко.

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кӑвакрах шурӑ шӑлӗсене кӑтартса, сасартӑках тутине тискеррӗн йӗрсе пӑрахрӗ, — куҫ шӑрҫисем хаяррӑн чалӑрчӗҫ, сасси хистевлӗн те урмӑшнӑн якӑлтатса тухрӗ, Нимӗҫ хулпуҫҫийӗ хыҫне ҫакнӑ винтовка чӗнне ярса тытрӗ те, ҫак самантра вара Мирон Григорьевич ҫамрӑк чухнехине аса илчӗ: аллипе пӗр хӑмсармасӑр темелле, пӗррех вӑл ӑна пит шӑмми урлӑ янклаттарса ячӗ.

У него вдруг хищно ощерился рот, оголив иссиня-чистые зубы, — зрачки угрожающе расширились, голос залязгал властно и крикливо, Немец взялся за ремень, висевший на плече винтовки, и в этот миг Мирон Григорьевич вспомнил молодость: бойцовским ударом, почти не размахиваясь, ахнул его по скуле.

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Халӗ, — тенӗ, — пурте пӗрле хӑпарӑр, ушкӑнпа илӗр, вал ҫине пӗр самантра хӑпарса кайӑр.

— Тут, — говорит, — лезьте все разом, берите числом, взлетайте на вал в один момент.

Измаил // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Ҫак самантра казаксем генерала йӑтса тӑратнӑ, унӑн суранне тӑварлӑ шывпа ҫуса тасатнӑ, Суворов тӑна кӗнӗ.

Подняли между тем казаки генерала, промыли рану соленой водой, пришел Суворов в себя.

Суворов Кинбурнра тӑни // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Григорий Мелехов, казаксен сапаланчӑк ушкӑнӗнчен тухса, хутора кайма тӑнӑччӗ — ҫак самантра ӑна Подтелков хирӗҫ пулчӗ.

Григорий Мелехов, протискиваясь сквозь раздерганную толпу, пошел в хутор и лицом к лицу столкнулся с Подтелковым.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Хуҫалӑхри типтерлӗхе юратакан Лагутин чарӑнса тӑчӗ те вӑкӑр авса антарнӑ ырхан ӗне ҫине пӑлханчӑклӑн сӑнаса пӑхрӗ, ҫак самантра ирӗксӗррӗн шухӑшларӗ:

Хозяйственный Лагутин остановился, беспокойно глядел на тщедушную коровенку, пригнутую быком до земли, невольно думал в этот миг:

XXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней