Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

тайкаланса (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӑмӑл ҫинче кураксем енчен енне тайкаланса утса ҫӳреҫҫӗ.

По стерне враскачку ходили грачи.

XVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Наталья аран-аран ура ҫине тӑчӗ, тайкаланса утса кравать патне пычӗ.

Наталья с усилием встала, неверными шагами подошла к кровати.

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Сехри хӑпнӑ Ильинична сӑхсӑхса илчӗ, Наталья питне ӳсӗр ҫын пек тайкаланса пырса, хулпуҫҫийӗнчен ярса тытрӗ.

Охваченная страхом, Ильинична перекрестилась, неверными шагами подошла к Наталье, схватила ее за плечо:

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пӗр минут патне ҫине-ҫинех тарӑннӑн хашлата-хашлата сывласа тӑчӗ, анчах ҫав пӗр минут хушшинчех вӑл хуйхӑпа анкӑ-минкӗленсе кайрӗ, унтан карлӑк ҫумӗнчен уйрӑлчӗ те, урисене йывӑррӑн илкелесе пусса, майӗпен тайкаланса, калинкке умне кӑкарнӑ лаши патне утрӗ.

С минуту стоял, глубоко и часто дыша, но за эту минуту он как бы охмелел от страдания, и когда оторвался от перил и направился к привязанному у калитки коню, то шел уже тяжело ступая, слегка покачиваясь.

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ӑна ура ҫине ҫӗкле-ҫӗкле тӑратрӗҫ, флягӑсемпе шыв сапрӗҫ те, вӑл ӑссӑррӑн йӑлтӑртатакан хура куҫӗсене уҫрӗ, шӑппӑн лӗхлетсе кулчӗ, каллех тайкаланса утса кайрӗ.

Его поднимали, брызгали на него водой из фляжек, и он открывал черные, блещущие безумием глаза, тихо смеялся и, раскачиваясь, снова шел.

III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл кӗреҫине юр ҫине чиксе лартрӗ те тайкаланса Мажаров патне пычӗ, ӑна хулпуҫҫинчен тӗкрӗ.

Воткнув в снег лопату, он вразвалочку подошел к Мажарову и тронул его за плечо.

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Енчен енне тайкаланса, кӑвакал пек пускаласа, малти пӳлӗме Серафимӑ кӗчӗ те ҫӑмарта шаритленӗ ҫатмана сӗтел ҫинчи ҫаврашка тимӗр ҫине лартрӗ.

Вперевалочку, по-утиному ступая, Серафима внесла в горенку сковородочку с яичницей, поставила на металлический кружок на столе.

13 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Корней тайкаланса илчӗ, аллисем чӗтрерӗҫ, саспаллисем куҫ умӗнче сикрӗҫ, вӗсем сӑмаха пӗрлешесшӗн пулмарӗҫ.

Корнея шатало, руки у него дрожали, буквы прыгали перед глазами и не хотели сливаться в слова.

21 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл, атӑ, чечеклӗ сарафан тӑхӑннӑ ҫара пуҫӑн хӗрарӑм, калинккене тӗртсе уҫрӗ те кӑшт тайкаланса крыльца патнелле иртрӗ, витрисене картлашка ҫине лартрӗ.

Толкнув калитку, она прошла, чуть покачиваясь, по каменистой дорожке к крыльцу, в сапожках, простоволосая, и цветном сарафане, опустила на ступеньки ведра.

21 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ял хыҫӗнче, сывлӑшӗ питӗрӗнсе ҫитсен, вӑл лаша ҫинчен сиксе аннӑ, чӗлпӗре йывӑҫ турачӗ ҫине пӑрахнӑ, ӳсӗр ҫын пек тайкаланса, типсе кайнӑ хӑмӑр курӑк тӑрӑх ҫулсӑр-мӗнсӗр сӗнкӗлтетсе утнӑ.

За деревней, когда уже нечем стало дышать, она соскочила, бросила повод на сук дерева и, не разбирая дороги, шатаясь, как пьяная, побрела по высохшей бурой траво.

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Анчах никам та тухмарӗ, тап-таса шӑлнӑ картиш тӑрӑх шурӑ кӑвакалсем кӑна, хӑйсен чӗлхипе темскер ҫинчен хӗрсех калаҫса, тайкаланса ҫӳреҫҫӗ тата чӳрече янаххи ҫинче, йӑм-хӗрлӗ кӑпӑш чечексем хушшинче, сӑрӑ кушак ҫӑвӑнса ларать.

Но никто не появлялся, лишь по чисто подметенному двору ходили вперевалочку белые утки и о чем-то оживленно разговаривали на своем утином языке да на подоконнике среди ярко-красных махровых цветов сидел и умывался серый кот.

9 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Гришака асатте крыльца ҫинчен йывӑррӑн тайкаланса утса анчӗ.

Дед Гришака неверными шагами сошел с крыльца.

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл урапа патӗнчен лӑнк-ланк тайкаланса утса кайрӗ.

Раскачиваясь, он пошел от арбы.

LX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑкӑрсем, лӳпперрӗн тайкаланса, пуҫӗсене ҫӗрелле пӗшкӗртсе утаҫҫӗ.

Быки шли понуро, тяжко нося боками.

LIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл, йынӑшкаласа, шӑлӗсене ҫатӑр ҫыртса, темиҫе ҫеккунт Дарья умӗнче тайкаланса тӑчӗ, урайӗнче саркаланса выртакан ҫав ирсӗр кӗлетке ҫине кӗҫ-вӗҫ хӑсса ярасла лӗкленсе, чӑтма ҫук йӗрӗнсе пӑхрӗ.

Несколько секунд он стоял над Дарьей, стоная и раскачиваясь, крепко сцепив зубы, с чувством непреодолимого отвращения и гадливости рассматривая это лежащее тело.

LVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ывӑннипе тата шӑмӑ сыпписем ҫурӑлса тухас пек сурнипе, вӗсем тайкаланса, урисене аран-аран сӗтӗрсе утрӗҫ.

Шли, еле волоча ноги, раскачиваясь от устали и распиравшей суставы боли.

LIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Утасса та вӑл ӳсӗр ҫын пек тайкаланса, пӗтӗм ӳт-пӗвӗпе чӗтренсе, шертепе ҫапса мӑкӑлтанӑ урине аран сӗтӗркелесе, утса пычӗ.

Он и шел-то будто по горячему, приплясывая, дергаясь всем телом, волоча перебитую жердью ногу…

LIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хайхискер майӗпен те тайкаланса утакан ҫын чӑн-чӑн Петро Богатырев — пӗлтӗр курнӑ пекех чакӑр куҫлӑ, анчах чылайранпа хырӑнман пирки сухалӗ шӑрт пек ӳссе кайнӑ Петро Богатырев пулнине ӗненсе ҫитрӗ те ура ҫине ҫӗкленчӗ, урисем ҫинче тытӑнса тӑма пултарнине тӗрӗслерӗ.

Окончательно убедившись, что медленно, вразвалку идет доподлинный Петро Богатырев, такой же голубоглазый, каким видели его в прошлом году, лишь немного обросший щетинкой давно не бритой бороды, — старик поднялся на ноги, попробовал, могут ли они его держать.

LIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унтан сасартӑках вӑл, тайкаланса илсе, тепӗр хут сиксе тӑчӗ.

И тотчас же, качнувшись, снова вскочил на ноги.

XLIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Сӗтел тайкаланса илчӗ те, хӗрлӗармеец, комиссарпа пӗрле, сӗтел тавра кӗпӗрленнӗ ҫынсен ҫӳлелле кӑнтарнӑ аллисем ҫине ӳкрӗ.

Столик качнулся, и красноармеец вместе с комиссаром рухнули на протянутые руки стоявших кругом стола.

XLIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней