Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

пӳрнипе (тĕпĕ: пӳрни) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ку — манӑн ӗҫ, — хуравларӗ лешӗ; вӑл хӑйне алӑра тытать ӗнтӗ, тутине аялтан икӗ пӳрнипе хӗстернӗ.

Это мое дело, — ответил тот, уже овладевая собой и сжимая двумя пальцами нижнюю губу.

V сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Ван-Конета курсан вӑтанса кайрӗ, пӗшкӗнчӗ те чӑлхине тӳрлетме пикенчӗ, унтан Сногден ҫине темӗн каласшӑн пек тинкерчӗ те — калаҫма пуҫламашкӑн аптӑраса тӑрса тутине пӳрнипе сӑтӑрать.

Увидев Ван-Конета, он смутился и, нагнувшись, стал поправлять чулок; затем бросил на Сногдена выразительный взгляд и принялся водить пальцем по губам, не решаясь заговорить.

V сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Сӑмахӑма каласа пӗтерме памасӑрах Чавка хӑйӗн ырхан та вичкӗн пилӗк пӳрнипе мана хул пуҫҫинчен тытса, ӑшшӑн кулса ҫапла каларӗ:

Не дав договорить, Галка потрепал меня по плечу худою цепкою пятерней и сказал, улыбаясь:

III сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Эсӗ, ачам, шанӑҫлӑ ҫын-и… — вӑл ман питӗм умӗнче пӳрнипе ҫавӑркаларӗ, — эсӗ сӑмах вӗҫертсе ямӑн-и? — терӗ.

А ты, брат, не того… — тут он покрутил пальцем перед мои лицом, — не сболтнешь?

III сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Баскаков каҫӑр пӳрнипе тӗллесе, Константинополь мӗн тума кирлӗ тесе ыйтнӑ мужик ӑна ҫаннинчен туртса хай патне чей ӗҫме чӗнет.

А рябой мужик, тот, у которого Баскаков спрашивал, зачем ему нужен Константинополь, тянул его за рукав, зазывая в избу чай пить.

II сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Тата Берлинне те ҫӗнтерсе илсен юрать, эпӗ санран ыйтатӑп, — терӗ те Баскаков трибуна патнех хӗсӗнсе тухнӑ йӗвен тытнӑ шатра питлӗ мужике пӳрнипе тӗртрӗ, — эпӗ санран ыйтатӑп, нимӗҫ е туркӑ ҫынни санран кивҫен илсе калла тӳлемест-и мӗн?

А то еще и Берлин завоюем. Я тебя спрашиваю, — тут Баскаков ткнул пальцем на рябого мужичка с уздечкой, пробравшегося к трибуне, — я спрашиваю: что у тебя немец либо турок взаймы, что ли, взяли и не отдают?

II сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Пӳрт айккине ларчӗ те, листа ҫине пӳрнипе тӗртсе, хӑйпе юнашар ларакан хӑлхасӑр старике ҫапла кӑшкӑрса каларӗ:

Сел на завалинку и, тыкая пальцем в листовку, прокричал на ухо сидевшему рядом глухому старику:

II сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Апла пулман пулсан, эпӗ, хамран ыйтакана хирӗҫ пурне те: ман аттене революционер пулнӑшӑн персе вӗлернӗ, тенӗ пулӑттӑм, пурте ҫӑварӗсене хупнӑ пулӗччӗҫ те, вара нихӑшӗ те ман ҫине пӳрнипе те тӗллесе кӑтартмӗччӗҫ.

То хоть бы я мог сказать в ответ всем, что моего отца расстреляли за то, что он был революционером, и все бы заткнули рты и никто бы не тыкал в меня пальцем,

I сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Пӗрре, хӗллехи вӑхӑтра, шкултан ман патӑма Тимка пырса мана ерипен пӳрнипе кӑчӑк туртрӗ.

Однажды, уже зимою, в школе ко мне подошел Тимка Штукин и тихонько поманил меня пальцем.

VIII сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Йӑмӑк кулса ярса, мана шанман пек пулса, пӳрнипе юнарӗ.

Сестренка засмеялась и лукаво погрозила мне пальцем:

VII сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Акӑ кунта, — пӳрнипе тӗллесе кӑтартрӗ Тимка пӗр аран палӑракан тӗмеске ҫине, — кунта вӑт, ҫакӑнса вилнӗскере пытарнӑ.

А вот тут, — Тимка ткнул пальцем на еле заметный бугорок, — тут удавленник похоронен.

VI сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Мана пӳрнипе юнаса, пӗр хусканмасӑр икӗ минута яхӑн пӑхса тӑчӗ те, каллех транк! сиксе манран ыйтрӗ:

Погрозив мне пальцем, он постоял, не шелохнувшись, минуты две, потом опять подпрыгнул и спросил:

VI сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Гемас елперсе сӗтел ҫине тӑкӑннӑ эрех кӳлленчӗкӗнче пӳрнипе вылять.

Гемас, ухмыляясь, водил по столу пальцем в лужице пролитого вина.

V сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

— Шӑп! — пӳрнипе юнарӗ Рой.

— Тише! — сказала Рой.

IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

— О, атте, эпӗ пӗтӗмпех лайӑх пӗлетӗп, — Элли тутине пӑчӑртарӗ, ӑмӑрланчӗ, пӑшалне хул пуҫҫинчен тӗршӗнтерчӗ, пӗр урине малалла вӑрӑммӑн пусрӗ, анчах кӗтмен ҫӗртен килсе ҫулӑхнӑ шике пула тӗле мӗнле тупмаллине манса кайрӗ, вара, пускӑч айккинчен пӳрнипе перӗнсе, куҫне хӗссе лартрӗ.

— О папа, я отлично все знаю, — Элли, сжав губы, нахмурясь и приложив к плечу ружьецо, отставила широко ногу вперед, но от внезапного страха забыла все уроки, как берется прицел, и, нажимая пальцем мимо курка, стала жмуриться.

IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Пат пуснӑ каллех сарлака ҫамкине шӗвӗр пӳрнипе.

Помоги переводом

Ӑслӑ-пуҫлӑ-тӑнлӑ ҫын… // Н. Маяк. «Капкӑн», 1933, 1№, 13 с.

Сарлака ҫамки ҫине пач пуснӑ шӗвӗр пӳрнипе, янаххине тӗкӗленӗ чышкипе.

Помоги переводом

Ӑслӑ-пуҫлӑ-тӑнлӑ ҫын… // Н. Маяк. «Капкӑн», 1933, 1№, 13 с.

Юлашкинчен старик пӳрнипе юнарӗ те кӑшкӑрса пӑрахрӗ:

Наконец старик погрозил пальцем и крикнул:

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 382–396 с.

Вӑл тепӗр хут «ҫаплалатнине» уйланӑ хушӑра хӗрарӑм манӑн атӑ сӑранне пӳрнипе тимлӗн сӑтӑрчӗ, эпӗ урана хускатмассерен черчен аллине турта-турта илсе пытарать.

Пока он переваривал этот новый удар, женщина внимательно водила пальцем по коже моего сапога, отдергивая свою нежную руку каждый раз, когда я шевелил ногой.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 360–374 с.

Вӑл пациентсене ҫырса пымалли кӗнекине кӑларчӗ, ӑна уҫрӗ те хура йӗрсене чӗтрекен шӗвӗр пӳрнипе темиҫе минут йӗрлерӗ.

 — Он взял книгу записи пациентов, раскрыл ее и несколько минут водил вздрагивающим указательным пальцем по черным линейкам.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 305–309 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней