Корпус чувашского языка

«Акӑ сире мӗн калам: эпӗ хам хуҫа патӗнче вуникӗ ҫул пурӑнтӑм, вуникӗ ҫулта вуникӗ тиха туса патӑм; ҫав ҫулсенчех тата пӗр чарӑнмасӑр сухаларӑм, туртса ҫӳрерӗм; пӗлтӗр суккӑрлантӑм та, мана лаша арманӗнче ӗҫлеттере пуҫларӗҫ.

— Да вот как: жила я у хозяина двенадцать лет, принесла ему двенадцать жеребят, и все то время пахала да возила, а прошлым годом ослепла и все работала на рушалке.

Кашкӑрпа ҫын // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Шел пулин те, юлашки вӑхӑтра эпӗ чирлесе пурӑнтӑм, ҫавӑнпа пӗрремӗш пайне ҫеҫ хатӗрлерӗм, — ӑна сире пама пултаратӑп ӗнтӗ.

Помоги переводом

Автор ҫинчен кӗскен // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Малтан Пятигорска кайса, унта икӗ уйӑх пурӑнтӑм.

Сначала в Пятигорск, и там пробыл два месяца.

Пятигорскра Булькӑна мӗн пулни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫутӑ кун ҫитессине питӗ чӑтӑмлӑн кӗтсе пурӑнтӑм.

Терпеливо я дожидался возвращения светлого дня.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Утӑ капанӗсем ҫумӗнче ҫывӑрса, эпӗ виҫӗ эрне хушши тӗрме ҫывӑхӗнчех пурӑнтӑм.

Я три недели жил около тюрьмы и спал возле стогов сена.

Улттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

— Ӗнтӗ хам мӗнле пултарнӑ пек пурӑнтӑм, — хуллен, хӑйпе хӑй калаҫнӑ пек калаҫма пуҫларӗ Тёма ашшӗ.

— Жил, как мог… — тихо, как бы сам с собой, заговорил отец.

Ашшӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

— Эпӗ Булгаковпа туслӑ пурӑнтӑм, халӗ вӑл — манӑн тӑшман.

— С Булгаковым я дружил, а теперь он мой враг.

22 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Пурӑнтӑм вунӑ ҫул хӑрхӑмланса, ҫитет…

Итак уже десять лет прожила, как раба бессловесная, хватит!

Виҫҫӗмӗш пайӗ // Борис Чиндыков. Килти архив

Эп хам та вунӑ ҫул хушши ҫапла шутласа пурӑнтӑм.

И я так десять лет думала.

Пӗрремӗш пайӗ // Борис Чиндыков. Килти архив

— Эпӗ нумай ҫул ҫӳрерӗм, нумай куртӑм, нумай пурӑнтӑм, аса илмеллисем чылай, — терӗ вӑл, Горевӑна нумай лайӑх япаласем ҫинчен каласа кӑтартма хатӗрленнӗ пек.

 — Я много ездил, много видел, много жил, есть о чем вспомнить, — сказал он так, как будто обещал ей много чего-то хорошего.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Темиҫе кун хушши эпӗ ялти ҫӗвӗҫ хӗрарӑм патӗнче пурӑнтӑм.

Несколько дней я жила в домике сельской портнихи.

Улттӑмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Пӗр ҫирӗм ҫулта чухне тӗл пултӑм та ҫавӑнтанпах юратса пурӑнтӑм ӑна.

Лет двадцати встретил я ее и с той поры люблю.

XXII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

— Эпӗ кунта ҫырса ларса пурӑнтӑм та — кӗнекесемпе цифрӑсем ҫинче темле йӳҫсе, кӑвакарса, кӑмпаланса кайрӑм.

— Я сидел тут, писал и — как-то окис, заплесневел на книжках и цифрах.

XIX // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

— Пӗлетӗр-и, эпӗ юлашки кунсенче ҫав тери лайӑх пурӑнтӑм, — пӗрмай рабочисемпе пӗрле вуларӑм, калаҫрӑм, куртӑм.

— Я, знаете, последние дни страшно хорошо жил — все время с рабочими, читал, говорил, смотрел.

XIX // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Анчах вунӑ ҫул пурӑнтӑм та — урӑх пултараймастӑп.

А прожил десять — больше не могу.

VI // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Унта та манӑн гувернаторпа хирӗҫӳсем пулкаларӗҫ те, мана Шурӑ тинӗс хӗррине пӗр пӗчӗк яла ячӗҫ, — унта вара пилӗк ҫул пурӑнтӑм.

Там у меня тоже вышли неприятности с губернатором, меня заслали на берег Белого моря, в деревушку, где я прожил пять лет.

II // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Тӗрлӗрен калаҫма вӗрентӗм, Вашингтонра, Сан-Францискӑра пурӑнтӑм, чугун ҫул тунӑ ҫӗрте, заводра ӗҫлерӗм.

Языку научился, жил в Вашингтоне, в Сан-Франциско, работал на постройке железной дороги, на заводе…

2 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Вологдӑра, архиерей хорӗнче, виҫӗ ҫул пурӑнтӑм.

Три года прожил в Вологде в архиерейском хоре.

5 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

«Госпитальте пулнӑ юлташсем хӑйсен колхозӗсенче ҫӗкленӳ те, йӗрке те пур тесе ҫыру ҫыраҫҫӗ. Эпӗ хамӑр колхоз ҫинчен кунӗн-ҫӗрӗн ӗмӗтленсе пурӑнтӑм, пирӗн те, ҫынсенни пекех, хальчченхинчен тата авантарах пулса тӑрӗ-ха, тесе шутлаттӑм, анчах ак пӑх та кур!»

«Товарищи по госпиталю письма пишут, что в колхозах у них культура и богатство. На соседей поглядишь — подъем и порядок. А я, день и ночь мечтал о нашем колхозе, думал, у нас, как у людей, еще лучше стало, чем было, и вот те на!»

3. Вӗрен-кантра // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Эпӗ сана ҫырнӑччӗ: хамӑр Острог хулине илнӗ вӑхӑтра эпӗ икӗ эрнелӗх отпуск илсе, хамӑрӑн Волыньри Кӗҫӗн Боровицӑри имение кайса пурӑнтӑм.

Я уже писал тебе, что, когда мы занимали город Острог, я получил двухнедельный отпуск и отправился в наше волынское имение в Малых Боровицах.

Пӗрремӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.