Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

шутла сăмах пирĕн базăра пур.
шутла (тĕпĕ: шутла) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӗсем хӑйсем хӑрушсӑрлӑхра тесе шутла пуҫларӗҫ.

Друзья начали даже считать, что находятся в относительной безопасности.

Пӗр тӑвансем // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 219–229 с.

— Ху командир, хӑвах шутла.

— Сам командир, решай.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

— Мана йӑмӑку вырӑнне шутла, — терӗ вӑл.

— Считай меня сестрой, — сказала она.

V // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Лайӑхрах шухӑшла та задачӑна тӗрӗс шутла.

Подумай хорошенько и реши задачу правильно.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

— Ну, шутла, Лобзик!

— Ну, считай, Лобзик!

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

— Тӗрӗс шутла, теҫҫӗ сана!

— Считай правильно, тебе говорят!

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

— Ну-ка, шутла тепӗр хут.

— Ну-ка, считай еще раз.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Шутла ӗнтӗ, — хушрӗ вӑл ӑна.

— Ну, считай! — приказал он ему.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Вӑл Лобзик умне икӗ сахӑр катӑкӗ хучӗ те: — Шутла! — терӗ.

Он положил перед Лобзиком два куска и сказал: — Считай!

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Вӑл каллех Лобзик умне сахӑр катӑкӗ хучӗ те: — Халӗ ӗнтӗ эсӗ шутла, — терӗ.

Он снова положил перед Лобзиком кусок сахару и сказал: — Считай теперь ты.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Дрессировщица йытта мухтарӗ, ӑна пӗчӗк сахӑр катӑкӗ пачӗ, вара ун умне пилӗк шакмак лартрӗ те каллех: — Шутла! — терӗ.

Дрессировщица похвалила собаку, дала ей кусочек сахару, потом поставила перед ней пять чурок и снова сказала: — Считай!

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

— Эсӗ шӑрпӑк кӑлараҫҫӗ тесе шутла, вара ыратни сисӗнмест те.

 — Ты воображай, что я тебе вынимаю занозу, вот и не будет больно.

Ваҫка пиччӗшпе паллашнӑ хыҫҫӑнхи ӗҫсем // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Каллех вӑл ҫынсенчен илмелли укҫасене тата услам илессине шутла пуҫланӑ; каллех хӑй пурӑнӑҫне астуса хӗпӗртеме, хӑйне хӑй мухтама тытӑннӑ, анчах ҫав хушӑрах ун пуҫне пӗрмай шикленес шухӑш пыра-пыра кӗнӗ.

Опять он начал считать барыши, долги за людьми, опять стал хвастаться сам перед собой и радоваться на себя и на свое положение, — но всё теперь постоянно прерывалось подкрадывающимся страхом и досадной мыслью.

VI // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Толстой Л.Н. Хуҫипе тарҫи: калав; С.Ф.-па Ф.Д. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 86 с.

Епле шухӑшласси ку ӗнтӗ хӑвӑн ирӗкӳ те-ха шухӑшласса вара — ыррине ҫеҫ шутла, эпӗ ҫав-ҫавах, эcӗ пӗлекен «Хреҫҫиех», каччи те, никамӗ те ҫук ман, кӑрине те кӑра эпӗ, ҫиллессине те ҫиллес, ват хӗр.

Как думать — это, конечно, твоя воля, но ты думай пожалуйста только доброе, я все та же «Хрисси», которую ты знаешь, и жениха у меня нет, такая же буйная и вспыльчивая, старая дева.

4 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ан та шутла, тӑванӑм.

Ну ничего, браток.

XIV сыпӑк // Андрей Краснов. Катаев В.П. Эпӗ — ӗҫхалӑх ывӑлӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 112 с.

Шутла ӗнтӗ ӑна студент тесе!

Ай да студент!

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Ҫав вӑхӑтра упа ҫурисем ҫухӑрса янӑ пулсан, пурнӑҫ пӗтнӗччӗ тесе шутла!

А если бы медвежата закричали, — пиши пропало!

Вӑтӑр тӑххӑрмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Тепӗр хут шутла пуҫларӑм, ҫак вӑхӑтра сарай алӑкӗ вӑрӑммӑн чӗриклетрӗ те, алӑк умӗнче Чакак курӑнса кайрӗ.

Стал считать еще до ста, и тут дверь с тягучим скрипом отворилась, на пороге показался Сорока.

Вӑтӑр ҫиччӗмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

— Тупсан — пӗтрӗ тесех шутла! — терӗ Федя.

— Найдет — пиши пропало! — сказал Федя.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Кунта ӑҫтан та пулин кӗме пулать тесе ан та шутла.

И намека нет на какой-то лаз.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней