Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

умма (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Анчах вӑл калаҫнӑ самантра малашне мӗн пуласси ман умма уҫҫӑн тухса тӑчӗ.

Но это была минута, когда будущее — и, может быть, близкое — вдруг представилось мне.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӗр сӑмахпа каласан, вӑл мана пӗр май йӗрлесе ҫӳренине пула темле чире те кая пуҫларӑм эпӗ: куҫа хупса ҫеҫ илеттӗм те пӗр самантрах ман умма тухса тӑратчӗ, сӑрка пальтӑвӗпе, ҫемҫе шӗлепкепе, шӗлепкине вара мана пула ҫеҫ тӑхӑнать — ун ҫинчен вӑл хӑех мана каласа пачӗ.

Словом, он занимал так много места в моей жизни, что в конце концов у меня началась какая-то болезнь: стоило мне закрыть глаза, как он мигом появлялся передо мной в новом сером пальто и в мягкой шляпе, которую он стал носить ради меня, — он сам однажды сказал мне об этом.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах сасартӑк ман умма хам лайӑх пӗлекен ӗлӗкхи Катька сиксе тухатчӗ, вӑл ахӑлтатса кулма юрататчӗ, «тласкаланецсем ырӑ суннӑ май похода тухнӑ Фердинант Кортес тата темиҫе кунран Гонолулу хулине кӗни» ҫинчен вуланӑ хыҫҫӑн ӑнран кайнӑ пек тӗлӗнсе тӑратчӗ.

Но вдруг в ней показывалась прежняя Катька, увлекавшаяся взрывами и глубоко потрясенная тем, что «сопровождаемый добрыми пожеланиями тлакскаланцев, Фердинанд Кортес отправился в поход и через несколько дней вступил в Гонолулу».

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хӑй шурнӑ кӑна та мар, шап-шурах, пирӗн умма ларнӑ та пирус туртать, пирус кӗлӗ пур ҫӗрте те сапӑннӑ, унӑн чӗркуҫҫийӗ ҫинче те пур.

Уже не бледная, а какая-то белая, она сидела перед нами и всё курила, везде был пепел — и у неё на коленях.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ку ӗнтӗ тахҫан манӑҫнӑ иртнӗ пурнӑҫчӗ, анчах вӑл, Вышимирский хӑй инкекӗн историне каласа панӑ май, ман умма каллех майӗ-майӗпен тухса тӑра пуҫларӗ.

Это была прежняя, давно забытая жизнь, и она вновь постепенно оживала передо мной, когда Вышимирский рассказывал мне историю своего несчастья.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Шухӑша кайнипе, Иван Павлыч епле кӗнине те илтеймерӗм эпӗ, вӑл хам умма пырса тӑрсан тин асӑрхарӑм.

Я задумался и не слышал, как он вернулся из передней, и вдруг увидел над собой, между половинками портьеры, его нос и усы.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ромашка вара, ман умма ҫитсен, чарӑнчӗ те аллине сарса пӑрахрӗ, эпӗ-и ку, тесе ман ҫине тӗлӗннӗ пек пӑхса тӑчӗ.

Но Ромашка, дойдя до меня, остановился и слегка развел руками, как будто удивляясь — я ли это?

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Умма тӳпелесех ыраш сухарийӗ тултарнӑ турилкке лартса, алла пӗр пӗтӗм плитка шоколад тытса, мӗн кӑмӑл кайнӑ таран ҫисен пит аван пулӗччӗ те ҫав.

А хорошо бы поставить перед собой тарелку с просушенными ржаными сухарями, а в руку взять сразу целую плитку шоколада и есть сколько хочется!

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Шпицбергена ҫитсен, сирӗн умма ҫав тери йывӑр ӗҫ, унта ҫынсене шыраса тупас ӗҫ, сиксе тухӗ.

Достигнув Шпицбергена, представится Вам чрезвычайно трудная задача найти там людей.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Шкул начальникӗ, хӗрлӗ ҫӳҫлӗскер, пирӗн умма кула-кула тухать те ҫапла калать:

Начальник школы — большой, рыжий, весёлый — выходит и говорит:

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ Энскран мӗнле таврӑннине, шӑнса пӑрланнӑ кантӑк ҫине пӳрнесемпе ҫырнине, сасартӑк хамӑр умма юрпа витӗннӗ тӗксӗм уй-хир тухса тӑнине ҫеҫ асӑнма пултартӑм.

Я только вспомнил, как мы возвращались из Энска и писали пальцами по замерзшему стеклу и как вдруг за окном открывалось темное поле, покрытое снегом.

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Манӑн умма Петька юлташӗн, Хейфецӑн, портречӗ тухса тӑчӗ.

Это был портрет: Петькиного приятеля Хейфеца,

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тӗлӗнмелле, мӗнле вайӑкласа ҫӳрет вӑл паян, пӗрре ман умма чупса тухать, тепре питрен пырса пӑхать!

Удивительно, как он юлил сегодня: забегал вперед заглядывал мне в лицо!

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Николай Антоныч пирӗн умма тухса тӑчӗ.

и Николай Антоныч появился на пороге.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пӗрре Лабардан, ,эпӗ коридорпа пынӑ чух, ман умма хӑяккӑн тухса тӑчӗ те, ҫӳлтен аялалла пӑхса: — Эс, хӗр ача, ху мӗн тунине ху пӗлетӗн-и? — терӗ.

Только один раз Лабардан, боком загородив мне путь в коридоре, глядя на меня сверху вниз, сказал: — Ти, девчонка, ти понимаешь, что ти делаешь?

13 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вӑл ман умма чарӑнчӗ те, тин ҫеҫ палласа илнӗ пек, сасартӑк алӑ пачӗ.

Он остановился передо мной и вдруг, точно сейчас только узнав, протянул руку.

11 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вара ман умма ҫивӗч штык тухса тӑрать, хӗп-хӗрлӗскер — те ҫутӑ ӳкнӗрен, те юнпа вараланнӑран.

И надо мной повисает острый штык, красный не то от зарева, не то от крови.

9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Пысӑк хунар тӗлӗнче, машина ман умма ҫитсен, — те чӑн, те ахаль, — ларса пыракан икӗ ҫын ман ҫине тӗллесе пӑхнине асӑрхарӑм.

Когда машина поравнялась со мной под большим фонарем моста, мне почудилось, что люди в машине смотрят на меня.

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Шӑпах ҫак самантра темӗнле хӗрача кухня алӑкне уҫрӗ, ман умма тухса тӑчӗ.

Как раз в эту минуту какая-то девочка отворила дверь из кухни и появилась на пороге.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫиччӗмӗш депон тӗттӗм чӳречеллӗ, тӗксӗм алӑклӑ (ҫӳлӗ алӑкӗ ҫинче ҫӑраҫҫи ҫакӑнса тӑрать) тӗксӗм ҫурчӗ пирӗн умма тухса тӑнӑ вӑхӑтра тул ҫутӑлма пуҫларӗ.

Начинало светать, когда седьмое депо предстало перед нами — мрачное здание с темными овальными окнами, с высокой овальной дверью, на которой висел замок.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней