Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Хайхи сăмах пирĕн базăра пур.
Хайхи (тĕпĕ: хайхи) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Нимӗҫӗ ҫине пӑхсан, Озеров тӗлӗнсе кайрӗ: вӑл хайхи тыткӑна лекнӗ летчикпе, Курт Краузепе пӗр сӑнлӑ иккен, — унӑн самолётне Ольховка ҫывӑхӗнче персе антарнӑччӗ.

Взглянув на гитлеровца, Озеров удивился: он был похож на Курта Краузе, пленного летчика, самолет которого сбили недалеко от Ольховки.

V // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ҫав вӑхӑтрах килхушшинче татах шинеллӗ ҫынсем курӑнчӗҫ, — вӗсем пурте хайхи карта хӳттинелле чупаҫҫӗ-мӗн.

В ту же минуту на дворе еще показались люди в шинелях — они тоже неслись к изгороди.

V // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

 — Пӗррехинче ҫапла, ҫӗрле, сирӗн пеккисем, хамӑр хӗрлӗ армейцӑсем килсе кӗчӗҫ те, ялтисем хайхи вӗсене пытарма тытӑнчӗҫ.

— Забрели к нам ночью такие вот, как вы, наши красные армейцы, их и попрятали в деревне.

IV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Вӗсем хайхи яла ҫуррине яхӑн нимӗҫсем ҫунтарса яни ҫинчен тата унта ҫыннисем те сахалланса юлнӑ иккенне пӗлтерчӗҫ.

Они доложили, что деревенька наполовину сожжена гитлеровцами и в ней осталось совсем немного жителей.

IV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Лозневойӑн куҫӗсенче кӑна хӑш-пӗр самантра хайхи тимӗрле йӑлкӑшса илни палӑркалать, — хӑйсем чи малтан тӗл пулнӑ чух Ерофей Кузьмич ҫавна пит хытӑ асӑрхаса юлнӑччӗ.

Только в глазах у Лозневого в иные мгновения сквозил тот железный блеск, какой так крепко запомнился Ерофею Кузьмичу при первой их встрече.

XXIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Кӗнеке валли? — ыйтрӗ вӑл, тӗссӗр куҫӗсемпе хайхи ҫутӑсем ҫинелле сӳрӗккӗн пӑхкаласа.

Водя бесцветными глазами по огням, он переспросил: — Для книги?

XXII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Крыльца ҫине хӑпарнӑ чух Ерофей Кузьмич алӑкран ҫӳлерехре хайхи тутӑрпа чӗркесе ҫакнӑ асамлӑ курӑк ҫыххине асӑрхарӗ.

Поднимаясь на крыльцо, Ерофей Кузьмич увидел над дверью узелок, в котором был завязан стебель петрова креста.

XXI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Хайхи шнап… пур.

Шнап этот… есть.

XXI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ҫырма патне ҫитсен хайхи ҫын, ӑна лартса килекенни, кӳршӗ ялалла пӑрӑнса кайрӗ.

Доехав до речки, этот человек, который ее подвез, повернул в соседнюю деревю.

VI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Унӑн хайхи чӑрӑш айне, Андрей выртнӑ ҫӗре кайса ларас килнӗ, упӑшкине тӑшман пульли ӳкернӗ ҫӗрте пулас килнӗ, Андрей умӗнче хытӑ йӗрсе пӗтӗм хуйхи-суйхине каласа парас килнӗ.

Она хотела посидеть около Андрея под той елью, где его опрокинула вражья пуля, выплакать Андрею свое горе.

V // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Обер-ефрейтор хайхи тыткӑнри ҫын ҫине, халь те кӑшт аякра ҫӗр ҫинче лараканскер ҫине, аллипе сулса кӑтартрӗ.

Обер-ефрейтор махнул рукой на Лозневого, который все еще сидел на земле.

III // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Обер-ефрейтор (хайхи Макариха аллинчен ҫӑкӑр илекенни) тем кӑшкӑрчӗ те конвойнӑйсем пурте шавлама тытӑнчӗҫ, автомачӗсене яра-яра тытрӗҫ.

Обер-ефрейтор (тот, что принял хлеб от Макарихи) что-то крикнул, и все конвойные загалдели, угрожающе вскидывая автоматы.

III // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Виҫӗ нимӗҫ, кӑшкӑрашса, тыткӑнри ҫынсем строя пӑснӑ ҫӗрелле ыткӑнчӗҫ, ҫине тӑрсах автомачӗсемпе хире-хире хайхи ушкӑна аяккалла сирме тапратрӗҫ.

Три немца, крича, бросились к группе пленных, нарушивших строй, и с остервенением начали расталкивать их автоматами.

III // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Хайхи леш, Семенпа иксӗмӗр персе амантнине.

— Ну, что с Семеном мы подшибли.

XXVIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Тупӑ карт! сиксе илчӗ те, снаряд хайхи танкӑн моторлӑ пайне лекрӗ, — танка вут-ҫулӑм хыпса илнӗнех туйӑнчӗ.

Пушка дернулась, и снаряд угодил в моторную часть уходящего танка, — его захлестнуло чубатой волной огня.

XXV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Чи малтан леш хайхи боец, амантнӑ танк ҫине Юргин хыҫҫӑн граната пӑрахаканни чупса ҫитрӗ.

Первым подбежал тот боец, что бросил гранату в подбитый танк с другой стороны.

XXIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Автоматпа пӗр черет пенине илтсен, малти ҫынӗ чарӑнса тӑнине курсан, хайхи салтак хыҫҫӑн чупаканнисем те, аяккарахра чупаканнисем те, чарӑнса тӑрас шухӑшпа ӗнтӗ, хуллен кӑна утма пуҫларӗҫ.

Услышав очередь из автомата и увидев, что передний остановился, начали останавливаться и сбавлять шаг также и те солдаты, что бежали далеко позади и по сторонам.

XXII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Лозневой сасартӑк хӑй умӗнчен инҫех те мар каллех хайхи палланӑ шӑшие курчӗ.

И Лозневой, вдруг опять увидел невдалеке перед собой знакомую мышь.

XXI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Юлташӗсене алӑпа сулса илчӗ те вӑл, чупса пынӑ ҫӗртех, хайхи окопа кӗрсе ӳкрӗ — чыхӑна-чыхӑна, хыттӑн ӳсӗрме пуҫларӗ.

Махнув спутникам рукой, он с разбегу плюхнулся в него — и закашлял надрывно, всей грудью.

XXI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

 — Майор сиксе тухрӗ те, пуҫларӗ хайхи хӑтӑрма: «Кам печӗ?

— Выскочил тогда майор да как рявкнет: «Кто стрелял?

XX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней