Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Симӗс сăмах пирĕн базăра пур.
Симӗс (тĕпĕ: симӗс) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӗсен симӗсрех-кӑвак мундирӗсем, симӗс калта тирӗ тӗслӗскерсем, йӑлтӑртатса пыракан шӗвӗр тӑрӑллӑ киверӗсем, пӗчӗк флагсем ҫакса янӑ сулкаланакан сӑнӑсем халӗ те ман куҫ умӗнчех.

Как сейчас, перед глазами встают их зеленовато-серые мундиры, окраски ящерицы-медянки, лоснящиеся раструбы киверов, пики, колыхающиеся, с флажками.

11 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Йывӑр симӗс хум ун кӗлеткине хупласа хучӗ те шӑмпӑртатса аяккалла сарӑлчӗ.

Тяжелая зелень волны сомкнулась над ним и разошлась плесом.

10 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫӑра шыв пӗвен икӗ хӗррипе симӗс курӑк пек ешерсе выртать.

По краю зеленой травой зацветала густая вода.

10 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Унӑн ҫуралнӑ чухнехи мамӑкне тӑкма ӗлкӗреймен хӳри ҫилпеле аяккалла варкӑшса пырать, ҫавӑрса тунӑ пек чӗрнисем айӗнчен шупка-кӑвак хӑмпӑсем евӗр хӑмпӑланса тусан ҫӗкленет, унтан таптанчӑк симӗс курӑк ҫине сапаланать.

Хвост его, еще не утративший ребяческой пушистости, относило на сторону, из-под точеных раковинок копыт вспрядывала серыми пузырями пыль и оседала на притолоченной зеленке.

7 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫуллахи симӗс картузсемпе ҫӑмӑл кительсем тӑхӑннӑ господа офицерсем ушкӑнӑн ӗшкӗрленсе пыраҫҫӗ.

Господа офицеры в летних защитных фуражках и легких кителях ехали толпой.

7 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Григорий унӑн лампасӗн хӗрлӗ ярӑмне тата чӗркуҫҫирен ҫӳлерехре чӑмакланса ҫапкаланса пыракан ҫуркаланса пӗтнӗ симӗс гимнастёркине кӑна курчӗ.

Григорий видел только красную струю лампаса да изорванную зеленую гимнастерку, сбившуюся комом выше головы.

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Григорий ури айӗнче лаша ҫине пӗрре те хурса курман ҫӗнӗ ут ҫитти выртать, ун ҫине йӗрки-йӗркипе симӗс сӑрпа сӑрланӑ, тимӗрпе тыттарнӑ куптакаллӑ, мала та, хыҫала та сумкӑсем тунӑ йӗнерне, икӗ шинель, икӗ шӑлавар, мундир, икӗ мӑшӑр сӑран атӑ, кӗпе-йӗм, пӗр кӗрепенкӗ те 54 золотник сухари, пӗр банка консерва, кӗрпе тата юланутлӑ ҫынна кирлӗ таран хисеппе ытти хатӗр-хӗтӗрсем майлаштарса хунӑ.

Под ногами Григория лежала ненадеванная попона, на ней порядком разложены седло с окованным, крашенным в зеленое ленчиком, с саквами и задними сумами, две шинели, двое шаровар, мундир, две пары сапог, белье, фунт и пятьдесят четыре золотника сухарей, банка консервов, крупа и прочая, в полагаемом для всадника количестве, снедь.

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Кӗсел кӑначчӗ, симӗс кӑмпа кӑначчӗ эсӗ ун чухне ман умра.

Жидковат ты был, куга зеленая супротив меня.

19 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Мӗн сисетӗн-ха вара эсӗ, анне? — кӗтмен ҫӗртенех ҫилӗллӗн кӑшкӑрчӗ Наталья, симӗс юбкине пӳрнисемпе лутӑркаса.

— И чего вы, маманя, примечаете? — с неожиданной злобой крикнула Наталья, комкая в пальцах зеленую юбку.

18 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Наталья арчаран хайӗн симӗс юбкине ҫепӗҫҫӗн кӑларчӗ те сасартӑк ҫакна астуса илчӗ: хӑйне Григорий ҫураҫса хунӑ хыҫҫӑн килсе сулхӑн сарай сарлӑкӗ айӗнче пӗрремӗш хут чуптуса вӑтантарса хӑварнӑ чух шӑпах ҫак юбкӑпаччӗ вӑл.

— Наталья бережно вытащила свою зеленую юбку и вдруг вспомнила, что в этой юбке была она, когда Григорий женихом приезжал ее проведать, под прохладным навесом сарая в первый раз пристыдил ее летучим поцелуем.

18 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Сӗтел ҫинче икӗ кӗпҫеллӗ пӑшал йӗнни (чехолӗ) тата ҫӗтӗлсе пӗтнӗ симӗс пурҫӑн хӑюллӑ ягдташ выртаҫҫӗ.

На столе валялся чехол от двустволки и ягдташ с истрепанными зелеными шелковыми махрами.

11 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Залран тӑваткалласа хуҫлатнӑ хаҫат тытнӑ ҫамрӑк офицер тухрӗ, хӑй симӗс китель тӑхӑннӑ, сотник пакунӗсемпе.

Из зала вышел со сложенной вчетверо газетой молодой офицер в зеленом кителе, с погонами сотника.

11 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Аникушка, пилӗкне симӗс пиҫиххипе туртса ҫыхнӑскер, вӗр-ҫӗнӗ авӑрлӑ пуртине пилӗк хушшине хӗстернӗ те вӑкӑрсемпе юнашар утать.

Воткнув в сани топор с новехоньким топорищем, Аникушка, подпоясанный зеленым кушаком, шел рядом с быками.

8 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӗсем патӗнче, пӗр-пӗрне куҫ хӗссе, вӑрттӑн кулкаласа, ҫамрӑкрах казаксем кӗпӗрленсе тӑраҫҫӗ, ушкӑн варринче, кукшалса пыракан лаптак ӗнси ҫине кӗмӗл хӑюпа хӗреслентерсе тунӑ симӗс тӑрӑллӑ атаман ҫӗлӗкне пусса лартса, Пантелей Прокофьевичӑн тантӑшӗ — ватӑлма пӗлми, яланах антоновка улма пек хӗрелсе ҫӳрекен Авденч — хуторта «Брех» (суеҫӗ) тесе чӗнекен казак, чӗрне вӗҫҫӗн тайкаланса пӑхса тӑрать.

Около, перемигиваясь, улыбаясь, толпились казаки помоложе, а в середине, сдвинув на плоский лысеющий затылок синеверхую атаманскую, с серебряным перекрестом, папаху, покачивался на носках одногодок Пантелея Прокофьевича — нестареющий, вечно налитой, как яблоко антоновка, румянцем — Авдеич, по кличке Брёх.

7 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Хутор ҫийӗпе ерипен кунсемпе ҫӗрсем иртеҫҫӗ, эрнесем юхса юлаҫҫӗ, уйӑхсем шӑваҫҫӗ, ҫил вӗрет, ҫанталӑк пӑсӑласса сиссен, ту кӗрлет тата кӗркуннехи витӗр курӑнакан симӗс ялтӑркка кантӑкпа витӗннӗ Дон нимӗн хуйхи-суйхисӗр тинӗселле ыткӑнать.

А над хутором шли дни, сплетаясь с ночами, текли недели, ползли месяцы, дул ветер, на погоду гудела гора, и, застекленный осенней прозрачно-зеленой лазурью, равнодушно шел к морю Дон.

3 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Унӑн симӗс юбки Григорийӗн хупӑ куҫӗсем умӗнче вӗлтӗртетсех тӑрать.

Зеленая юбка ее зыбилась перед закрытыми глазами Григория.

3 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Магазинпа вӗҫе-вӗҫӗн лутака та вӑрӑм, подваллӑ сарай сыпӑнса тӑнӑ, унтан пӗр ҫирӗм чалӑшра — кирпӗчрен тытнӑ ҫаврака чиркӳ карти тата пиҫсе ҫитнӗ симӗс сухан пуҫӗ пек тӑрӑллӑ чиркӳ.

К магазину примыкал низкорослый, длинный, с подвалом, сарай, саженях в двадцати от него — кирпичный перстень церковной ограды и церковь с куполом, похожим на вызревшую зеленую луковицу.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ун пуҫӗ ҫинче карнизӑн кӑвак чӗнтӗрӗнчен симӗс кӑпӑк евӗр ҫупкӑмӑн-ҫупкӑмӑн усӑнса анса крыльцапа террасӑна шуххӑн ермекленӗ пуса-виноградӑн ҫулҫисем хумханса илчӗҫ.

Над ним заколыхалась листва дикого винограда, буйно заплетавшая крыльцо и террасу, висевшая с голубой резьбы карниза зелеными пенистыми шапками.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Кашни киле кӗмессеренех — Сергей Платонович аллинче вексель — кӗрен тӗрӗллӗ симӗс хут — утӑ ҫулмалли машинӑшӑн, хӗр валли хатӗр-хӗтӗр илнӗшӗн панӑскерсем (хӗре качча пама вӑхӑт ҫитнӗ, анчах Парамонов хуҫа магазинӗнче тулӑ хакне хӗстерсех лартнӑ, — «Кӗтмелле пар, Платоныч!» тесе тархасласах ыйтма тивет.

Что ни двор — то вексель у Сергея Платоновича: зелененькая с оранжевым позументом бумажка — за косилку, за набранную дочери справу (подошло время девку замуж отдавать, а на Парамоновской ссыпке прижимают с ценой на пшеницу, — «Дай в долг, Платонович!»)

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Унӑн симӗс хупӑллӑ алӑкӗ умӗнче йӗрки-йӗркипе Аксай заводӗнчен кӳнӗ утӑ ҫулмалли, тырӑ акмалли машинӑсем, плугсем, тырӑ сӑвӑрмалли машинӑсем, сортировкӑсем тӑнӑ.

С Аксайского завода косилки, сеялки-рядовки, плуги, веялки, сортировки чинным порядком стояли возле зеленостворчатой лавки.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней