Поиск

Шырав ĕçĕ:

куҫӗсене (тĕпĕ: куҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Хӗрачасем пӗр-пӗрин ҫумне тӗршӗнчӗҫ, куҫӗсене чарса, Митя ҫине пӑхрӗҫ:
Девочки прижимались друг к дружке, смотрели широко открытыми глазами на Митю:

16 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Вӑл сӑтӑркаласа хӗп-хӗрлӗ тунӑ янахне ҫӑмламас ҫуха айӗнчен кӑларчӗ те, ҫутӑ куҫӗсене хӗссе, тутисене сиккелентерсе илчӗ:
Он высвободил из мохнатого воротника натертый докрасна подбородок, прищурил светлые глаза и пошевелил губами.

15 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ульяна сӗтел патне пырса ларчӗ те, куҫӗсене йӑлтӑртаттарса, ыйтрӗ:
Ульяна подсела к столу и, лукаво блеснув глазами, спросила:

Мирон Дмитриевич пысӑк пӳрнисене хуҫлатса, ҫутӑ куҫӗсене хӗссе илчӗ:
Мирон Дмитриевич отогнул большой палец и прищурил светлые глаза:

Матвеич хулпуҫҫийӗсене выляткаласа, Сергей Николаевич ҫине пӑхнӑ май, куҫӗсене хӗссе илчӗ:
Матвеич пожал плечами и подмигнул Сергею Николаевичу:

14 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Сергей Николаевич тутлӑн анасласа илчӗ, куҫӗсене хӗсрӗ.
Сергей Николаевич сладко потянулся и зажмурил глаза.

13 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Вӑл, кӑмака умӗнче тӑраканскер, хӑйӗн хаваслӑ, чӗрӗ куҫӗсене хӗсе-хӗсе илет:
Стоя у припечка, он обещающе подмигивал оттуда своими веселыми, живыми глазами:

Митя тепӗр енне ҫаврӑнса выртрӗ, куҫӗсене хупрӗ.
Митя повернулся на другой бок и закрыл глаза.

10 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Митя куҫӗсене уҫса, итлесе пӑхрӗ.
Митя открыл глаза и прислушался.

Аслашшӗ куҫӗсене мӑчлаттарса илчӗ те сурчӗ:
Дед заморгал глазами и плюнул:

7 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Генка мӑйне тӑсрӗ, куҫӗсене чарса пӑрахса, инҫетелле пӑхрӗ те ывӑҫ тупанӗ ҫинче пӳрнипе темскер ӳкерме пуҫларӗ.
Генка вытянул шею, широко раскрыл глаза, устремил их вдаль и стал что-то быстро-быстро рисовать пальцем на ладони.

5 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Хӗрачасем вӗсем ҫине куҫӗсене чеен вылятса пӑхса илчӗҫ:
Девочки лукаво поглядывали на них:

2 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Колхозри пионерсем ял хӗрринче, урисене тусан ӑшне чиксе, куҫӗсене хӗвелтен хупласа, мӗн иртенпех хӑнасем килессе кӗтсе ларчӗҫ.
С утра сидели у околицы колхозные пионеры, купая в пыли босые ноги и прикрыв от солнца глаза.

1 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Унӑн виллине эпир юр ҫинче тупрӑмӑр, унӑн куҫӗсене чавса кӑларнӑ, чӗлхине касса татнӑ…
И мы нашли его на горячем снегу с выколотыми глазами, с отрезанным языком…

Хушса кӗртнӗ сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

Ҫакна курса тӑракан хӗрарӑмсем вӑрӑммӑн сывласа илнӗ, ырӑ кӑмӑллӑ куҫӗсене тутӑрӗсемпе шӑла-шӑла илнӗ.
Бабы, видя это, завздыхали, утирая платками добросердечные очи.

Староста арӑмӗ Василиса // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 52–75 с.

Алтупанӗпе куҫӗсене хӗвелтен хупласа вӑл йӗри-тавралла тинкерсе пӑхнӑ.
Заслонив ладонью глаза, он пытливо всматривался в даль.

Балтика хуралӗ // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 3–19 с.

Давыдов, конвертсем ҫине адрессем ҫырнӑ май, пӳлӗме куҫӗсене пӗчӗк ача пек сӑтӑркаласа арӑмӗ кӗнине те сисмен.
Давыдов принялся надписывать адреса и не заметил, как в комнату вошла жена, по-детски протирая кулачками заспанные глаза.

Иккӗмӗш сыпӑк // Андрей Краснов. Ефремов И.А. Ҫӑлтӑр карапӗсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 96 с.

Давыдов куҫӗсене сӑтӑркаларӗ, карӑнчӗ те сасартӑк хыттӑн, кӗввине калама та ҫук вӑйлӑ пӑсса, пӗр евӗрлӗ кичем кӗвӗ юрлама тытӑнчӗ:
Давыдов потер глаза, потянулся и вдруг запел громко и неимоверно фальшиво на однообразный, унылый мотив:

Вара Давыдов тӗлӗннипе чарӑлса кайнӑ куҫӗсене бинокуляр ҫумӗнчен илчӗ.
Давыдов поднял от бинокуляра расширившиеся от изумления глаза:

Хулӑм сасӑпа кӑмӑлсӑррӑн: «Кӗрӗр!» тени илтӗнчӗ, Шатров кабинета, яланхи пекех хӑвӑрт, кӑшт пӗшкӗнерех, куҫӗсене ҫамка айӗн йӑлтӑртаттарса кӗрсе тӑчӗ.
Низкий голос недовольно рявкнул: «Да!» Шатров вошел в кабинет, по обыкновению быстро, слегка согнувшись и блестя исподлобья глазами.

Страницы:

Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Сайт:

Статистика