Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

кӑмӑллӑн сăмах пирĕн базăра пур.
кӑмӑллӑн (тĕпĕ: кӑмӑллӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл йӑмӑкне кӑмӑллӑн итлерӗ пулин те, йӑмӑкӗ Егорпа шӑкӑл-шӑкӑл савӑнса пурӑннине питех ӗненмерӗ.

Он хотя и слушал сестру с явным удовольствием, но не очень верил в её дружную и радостную жизнь с Егором.

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Куҫҫульпе тӑртаннӑ кил хуҫи хӗрарӑмне хӑйсен хыҫӗнчен хапха хупса юлнӑ чух кӑмӑллӑн каларӗ:

Опухшей от слез хозяйке, затворявшей за ними ворота, сказал добродушно:

IX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл унӑн йывӑр ҫӳҫ тӗвви пусарах тӑракан, мӑн кӑмӑллӑн каҫӑртнӑ пуҫӗ ҫине пӑхрӗ, ыйтусене хирӗҫ мӑк-маккӑн хуравларӗ, унтан кӗҫех, ывӑнни ҫине персе, хӑйне валли уйӑрнӑ пӳлӗме кайрӗ.

Он смотрел на гордую в посадке голову Ольги Николаевны, отягченную узлом волос, отвечал невпопад и вскоре, сославшись на усталость, ушел в отведенную ему комнату.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Суворов ҫуна ҫинче ларнӑ, фельдмаршалпа юнашар — Прошка, алӑра майра-патша панӑ кӗрӗке мӑн кӑмӑллӑн тытса пырать.

Сидит Суворов в санках, рядом с фельдмаршалом — Прошка, важно держит в руках царскую шубу.

Кӗрӗк // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Суворов кӑмӑллӑн ҫӳренӗ.

Ходит Суворов — доволен.

Госпиталь // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

— Ылтӑнпа ҫур пин, — мӑн кӑмӑллӑн хуравланӑ Мещерский.

— Полтысячи золотых, — с гордостью ответил Мещерский.

«Шӑршлӑскер» // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Эпир яланах ҫиеле тухатпӑр», — мӑн кӑмӑллӑн хуравланӑ полководец.

Мы всегда на будем правы», — гордо отвечал полководец.

Иккӗмӗш пайӗ. Ывӑнмасӑр ӗҫлеме хӑнӑх // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Анчах генерал мӑн кӑмӑллӑн ҫапла хуравланӑ:

Но генерал гордо ответил:

Измаил // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

— Мӗн сӑмах пур, хисеплӗ ватӑсем? — хӑйӗн тачка хӑлхине ун патне тытса, кӑмӑллӑн пӗшкӗнчӗ сотник.

— Что вам, господа старики? — сотник любезно изогнулся, наставляя большое, с мясистой мочкой ухо.

XXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Елански станица казакне — ҫар академийӗнчен вӗренсе тухнӑ Захар Акимович Алферов генерала, пӗр кӑмӑллӑн килӗшсе, округ атаманне суйлаҫҫӗ.

Окружным атаманом дружно избран был казак Еланской станицы, генерал, окончивший военную академию, Захар Акимович Алферов.

XXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫакӑн хыҫҫӑн Бунчук юратнӑ тусӗ хӑйне чунтан савса ачашланине ҫеҫ мар, вӑл хӑйӗншӗн тӑван амӑшӗ пек ӑшшӑн, ырӑ кӑмӑллӑн тӑрӑшнине те ҫывӑхран туйса пурӑнчӗ.

И после этого Бунчук долго ощущал на себе не только ласку любимой, но и ее теплую, налитую вровень с краями материнскую заботливость.

XX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Анна кулакан куҫӗсемпе ун ҫине кӑмӑллӑн сӑнаса пӑхрӗ, ыйтса пӗлчӗ:

Она довольным, смеющимся взглядом оглядела его, спросила:

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫил каснипе куҫне хӗстерсе пӑхса, Григорий тулли кӑмӑллӑн шухӑшларӗ: «Тупрӗҫ!»

Жмурясь от ветра, Григорий с чувством удовлетворения подумал: «Нащупали!»

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Чей ӗҫсе ларнӑ хушӑра Григорий, ӑнсӑртран тенӗ пек, кил хуҫи ҫине пӑхса илчӗ те унӑн куҫӗсем ҫиҫӗм вӑхӑтӗнчи евӗр хӑвӑрт-хӑвӑрт мӑчлатса хупӑннине асӑрхарӗ; куҫ хӑрпӑкӗсем ик еннелле сирӗлсе уҫӑлсан вара ҫав куҫсемех Григорий ҫине урӑхла — кӑмӑллӑн та ытараймасӑр тӗмселсе пӑхнӑ пек пӑхма тытӑнчӗҫ.

За чаем Григорий как-то случайно поднял на него взгляд, заметил, как резко, будто при молнии, моргнули у того глаза, — а когда приобнажили их ресницы, выражение было иное, ласковое и почти обожающее.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Ну, ху мӗнле пурӑнатӑн, анне? — кӑмӑллӑн кулкаласа ыйтрӗ Бунчук.

— Ну, ты как живешь, мама? — улыбаясь, расспрашивал Бунчук.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Эх, эсӗ те ҫав, — кӑмӑллӑн шухӑшларӗ вӑл, — пиҫӗхнӗскер!..»

«Эх ты, — добродушно подумала она, — закаленный!..»

XXXIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Ӗҫес килмесен те ӗҫ эсӗ, — кӑмӑллӑн йӑл кулса каларӗ Федор Лукич.

— А ты пей, хоть и не хочется, — добродушно улыбаясь сказал Фёдор Лукич.

XXXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Апла калани ытлашши пулӗ, — Кондратьев кӑмӑллӑн кулса, Сергей ҫине пӑхрӗ.

— Такие слова будут лишними, — улыбаясь добродушно Кондратьев посмотрел на Сергея.

XXXII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Лена сасартӑк савӑнӑҫлӑн кулса ячӗ, унӑн кулли те, шурӑ шӑлӗсем те, пӑч-пӑч тӗксӗм кӑвак куҫӗсем те ытарма ҫук кӑмӑллӑн туйӑнчӗҫ, вара хӑй мӗншӗнне ӑнланмасӑрах Ванюша та кулса ячӗ.

Лена вдруг рассмеялась и так радостно, что и ее смех, и белые зубы, и голубые с крапинками глаза были Ванюше до того приятными, что он, и сам не зная отчего, тоже рассмеялся.

XXXI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Афанасий кучер лашисене тилхепепе хӳтеркелесе, вӗсемпе кӑмӑллӑн калаҫать:

Кучер Афанасий, подбадривая лошадей вожжами, говорил:

XXX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней