Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

чӗтрекен (тĕпĕ: чӗтре) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пинкертонӑн урисенчен куҫӗсем патнелле пылак ыйхӑ сӑнчӑрӗ тыткӑнланса хӑпарчӗ; куҫӗсем ҫурма хупӑ, вӑл тарӑн кӳлӗсен ешӗллӗхне лекекен кӗрлевпе пӑшӑлтатӑва тӑнлать, асӑрханчӑк хулкка таврашӗнчи ҫивӗччӗн чӗтрекен шыв ункисене уҫӑмлӑн сӑнать; акӑ куҫӗсем вуҫех хупӑнчӗҫ.

От ног Пинкертона к глазам поднималось сладкое сонное оцепенение; полузакрыв глаза, вслушивался он в ропот и шепот о зелени глубоких озер, и, наконец, чтоб ясно представить острую дрожь водяных кругов вкруг настороженного поплавка, зажмурился совершенно.

Ҫапкаланчӑкпа тӗрме пуҫлӑхӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 132–135 с.

Типсе кушӑрханӑ, чӗтрекен аллипе сигаретне чӗртсен Комендант тӳп-тӳрӗ, вӗтӗ утӑмпа кухня еннелле таплатрӗ.

Закурив дрожащей, ссохшейся рукой сигарету, Комендант правильными мелкими шагами направлялся к кухне.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 405–414 с.

— Том Ластон! — чӗтрекен сассипе хаваслӑн кӑшкӑрса ячӗ Комендант.

— Том Ластон! — воскликнул Комендант веселым, дрожащим голосом.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 405–414 с.

Унӑн пичӗ Гноршӑн ытла та кӗретӗн курӑнать, вун-вун хут пысӑкрах пек; Гнор ӑна хул пуҫҫинчен тытрӗ, хӑйне пачах туймасӑр темӗн калать, калать… мӗн — тӳрех манчӗ; хӑйӗн сӑмахӗсен сасси ӑна тискеррӗн те вӑйсӑррӑн туйӑнать; вара вӑл тахҫантанпах кӗтекен телейӗ килсе ҫитнипе кӑшкӑрса ячӗ, ҫак телейӗн туйӑнми, суккӑрла, ӗсӗклекен ачашлӑхӗнче Кармен урисем патне пӗшкӗнчӗ те вӗсене чӗтрекен, асапланса ҫитнӗ аллисемпе кӗвӗҫӳллӗн, ункӑ туса ытамларӗ.

Ее лицо выделилось и удесятерилось Гнору; он взял ее за плечи, не помня себя, забыв, что сказал; звук собственного голоса казался ему диким и слабым, и с криком, с невыразимым отчаянием счастья, берущего глухо и слепо первую, еще тягостную от рыданий ласку, он склонился к ногам Кармен, обнимая их ревнивым кольцом вздрагивающих измученных рук.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Кӑштах чӗтрекен пӳрнисемпе вӑл сигара чӗртрӗ, табак тӗтӗмне вӑйлӑн, антӑхса ӗмет.

Он закурил слегка дрожащими пальцами сигару и усиленно затянулся, жадно глотая дым.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Тупӑк хуппин кӗтесӗсем тӑпра айӗнчех-ха, анчах ҫакна пӑхмасӑр Суринэ мӗн пур вӑйӗпе — халиччен нихӑҫан та, маларах та, кайран та пулман хӑватпа — тупӑк хуппине сирсе ывӑтрӗ те… чӗтрекен аллисем ҫинче ҫӗкленекен Пьер Суринэн ӑсӗ-тӑнӗ, чун-чӗри кисреннипе йӑлтӑртатакан ҫутӑ куҫӗсене курчӗ.

Еще верхнюю крышку гроба закрывала, по углам ее, земля, как Суринэ, с силой, какая никогда, ни ранее, ни потом, не вспыхивала в ней, откинула крышку, и Пьер, поднявшись на дрожащих руках, увидел яркие глаза Суринэ, блестевшие потрясением.

Пьерпа Суринэ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 276–284 с.

Сенкер юхан шыв ҫийӗн хӗвел чӑмӑрӗ ирӗлсе шӑранать, таврари уҫлӑхра вӑл чӗтрекен ҫӑмӑл йӑлтӑрккасемпе, ӑҫта пӑхнӑ унта сапса тухнӑскерсемпе, перкелеше-перкелеше вылять.

Солнечный шар плавился над синей рекой, играя с пространством легкими, дрожащими блестками, рассыпанными везде, куда направлялся взгляд.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Вӑл ҫӗкленчӗ те чӗтрекен аллисене мулӑн янкӑр тӑрӑ вил тӑпри патнелле тӑсрӗ.

Он встал, протягивая дрожащие руки к прозрачной могиле сокровища.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 181–185 с.

Тӑтӑшах ҫиҫӗм ҫиҫет; ку халӗ — хӗрсе ҫитнӗ, тытма май ҫук, авӑк, йӗрӗсене самантсерен улӑштаракан хушӑк-ҫурӑкӑн куҫсене шартаракан, чӗтрекен, чарӑнми ҫути.

Все чаще сверкала молния; это был уже почти беспрерывный, дрожащий, режущий глаза свет раскаленных, меняющих извивы трещин, неуловимых и резких.

VIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Экстаза ҫывӑх кӑмӑл-туйӑмпа, чӗтрекен пӳрнисемпе сивӗ чулсене перӗне-перӗне шутарать, хаклӑ япаласен хӑвачӗпе капӑрлӑх ҫӗкленӗвӗ хӑйне чикӗсӗр ҫепӗҫлентернине, ҫапла майпа вӗсен сӳрӗк ӗлккенлӗхне ҫемҫетме питех те хытӑ тӑрӑшнине кӑтартать тейӗн.

В состоянии, близком к экстазу, водила она вздрагивающими пальцами по холодным камням, как бы усиливаясь передать их равнодушному великолепию всю бесконечную нежность свою к могуществу драгоценностей и торжеству роскоши.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Пурте борт патне пырса тӑчӗҫ, карап ҫумӗнче тата аяккарах чӗтрекен ункӑсем ирӗлнине сӑнарӗҫ.

Все подошли к борту, следя, как вздрагивающие круги тают у судна и в отдалении.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Оглоблин пӑртак иккӗленсе ларчӗ те хут укҫана чӗтрекен аллипе илчӗ, хуҫлатса гимнастерка кӗсйине чиксе хучӗ.

Помоги переводом

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Чи ҫывӑх, чӑн-чӑн ентешне шырать, тӳсӗмсӗррӗн чӗтрекен аллисемпе пӑлхатать; акӑ сӑрӑ тӑват кӗтеслӗхсене хӑйӑр ҫине сара-сара хучӗ.

Он искал самого тесного, кровного земляка, рылся дрожащими от нетерпения пальцами, раскладывая по песку серые четырехугольники.

IV. «Гарнаш, Автан урамӗ» // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Ҫӗнӗ чунлӑ Ассоль, пӑлханнипе чӗтрекен куҫӗсене хупнӑскер, Грэя пилӗкӗнчен тытса пуҫне сулларӗ.

Она кивнула, держась за его пояс, с новой душой и трепетно зажмуренными глазами.

VII. Хӗрлӗ «Вӑрттӑнлӑх» // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Хӗр ача юхӑма май вӑрмана, кӗпер хыҫнелле пӑрӑнса кӗчӗ, илемӗпе илӗртекен карапа ҫыран хӗрринченех асӑрхануллӑн шыва антарчӗ; парӑс ҫавӑнтах тӑп-тӑрӑ шыв ҫине йӑмӑх хӗрлӗ сӑн ӳкерсе ҫиҫме пуҫларӗ; пурҫӑн витӗр ҫутӑ ҫапрӗ, шыв тӗпӗнчен шурӑ чулсем ҫине шупка хӗрлӗ тӗспе чӗтрекен пайӑркасем ӳкрӗҫ.

Отойдя в лес за мостик, по течению ручья, девочка осторожно спустила на воду у самого берега пленившее ее судно; паруса тотчас сверкнули алым отражением в прозрачной воде: свет, пронизывая материю, лег дрожащим розовым излучением на белых камнях дна.

I. Ӑрӑмҫӑ пӗлтерни // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Чӗтрекен алӑсемпе эпӗ хамӑн тухатланӑ ҫӗмрен йӗппине илтӗм те ҫӗмрен кантрине туртрӑм.

Дрожащей рукой взял я мою волшебную стрелу и натянул тетиву лука.

Синопӑн пӗрремӗш ҫӗмренӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Джеймс Ш. Пӗчӗк индеец Синопа: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 109 с.

— М-миша… — чӗтрекен сасӑпа аран сӑмах хушрӗ Нина.

Помоги переводом

Саншӑн чунӑм та шел мар // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 166–199 c.

Арҫын укҫана чӗтрекен аллипе ярса тытрӗ, унтан ҫутӑ ҫинче, чӑн укҫах-ши тенӗ пек, ҫавӑркаларӗ.

Помоги переводом

Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 134–165 c.

«Салам, Саша, — чӗтрекен сассипе вуларӗ вӑл ҫырӑва.

Помоги переводом

Ӑш вӑркатмӑш // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 68–99 c.

— Эсӗ бульварсенче музыка выляни ҫинчен, офицерсене танцӑсем тума уҫнӑ хупахсем ҫинчен калама маннӑ тата, — тесе пӳлет ун сӑмахне Ерман чӗтрекен сасӑпа.

— Ты забыл еще музыку на бульварах, — перебил его Ерман дрожащим голосом, — офицерские кабаки с танцами…

4 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней