Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

пылак сăмах пирĕн базăра пур.
пылак (тĕпĕ: пылак) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ман ҫӑварта мӗншӗн пылак пулмалла? — тӗлӗнчӗ хӗр.

— А зачем у меня должно быть во рту сладко?.. — недоумевала невеста.

XXVII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Санӑн ҫӑварӑнта яланах пылак пулмалла.

Надо, чтобы у тебя всегда во рту было сладко.

XXVII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Эсӗ ӗҫме тивӗҫ, — ҫине тӑрсах сӗнчӗ Сунь арӑмӗ, — пылак шыв.

Ты должна выпить, — настаивала старуха Сунь, — вода с сахаром.

XXVII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Ылттӑнӑн тути пылак, бронзӑн — йӳҫӗ.

Золото на вкус сладкое, а бронза — горькая.

VII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Пӗчӗк кушиле ҫӑкӑр чӗллипе пиҫнӗ ҫӗрулми, икӗ чӗрӗ ҫӑмарта, тӑвар хучӗ, кӗленче савӑтне пылак чей лартса, ҫекӗлте ҫакӑнса тӑракан вӑрӑм халатне вӗҫертрӗ.

Помоги переводом

10 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Вӑл ӗнтӗ пӗчченлӗхӗн техӗмне, тутлӑ ӗмӗтсен пылак наркӑмӑшне пӗле пуҫланӑ.

Он начинал познавать прелесть одиночества и сладкую отраву мечтаний.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ҫавӑнтах, Мимус сӑмси патнех, пылак чей тултарнӑ кружка пырса ларчӗ.

Кружка со сладким чаем подъехала к самому носу Мимуса.

Михел хӑйӗн ятне улӑштарать // Куҫма Чулкаҫ. Дуров В.Л. Манӑн кайӑксем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 152 с.

Тӑхӑр сехет ҫитсенех вӑл пӗтӗм ҫемье апатланакан сӗтел хушшине манпа юнашар ларса пылак чей ӗҫет.

В девять часов он сидит за общим столом, рядом со мной, и пьёт сладкий чай.

Михел хӑйӗн ятне улӑштарать // Куҫма Чулкаҫ. Дуров В.Л. Манӑн кайӑксем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 152 с.

Эпир сытник курӑкӗн пылак папакӗсене ҫав тери юрататтӑмӑр.

Мы были большие охотники до сладковатых побегов сытника.

11. Вӑйӑсем // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Ҫил таҫтан йӗклентерекен кӑвайт шӑршине сарать, ҫыран хӗрринчи курӑкӑн пылак шӑршине илсе килет.

Ветер приносил откуда-то сладкий запах костра и горький аромат прибрежных трав.

Хаваслӑ шӳт // Александр Клементьев. Тихонов Н.С. Пакистан ҫинчен: калавсем; вырӑсларан А. Клементьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 99 с.

Тӗрлӗ шӑршӑ-маршӑ сӑмсана ҫурать, ытла йӳҫҫи те, тӑкӑскӑ пылакки те, йӳҫенкерех пылак шӑршӑ та пыра кӑтӑклантарать.

Запахи, самые непонятные, едко-кислые, тягуче-сладкие, горьковато-приторные, щекотали горло.

Ҫӗрле Лахор хулине пырса кӗни // Александр Клементьев. Тихонов Н.С. Пакистан ҫинчен: калавсем; вырӑсларан А. Клементьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 99 с.

Пурте, — ухмах эсӗ, ҫавӑн пек пылак ҫырлана ҫимен, — тесе кӑшкӑрма пуҫларӗҫ.

Все стали кричать, что я глупый, потому что ягоды сладкие.

Хуртсем пурҫӑн кӑларни // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Ху юратса ҫиекен пылак кукӑльсем сутакан майраран та кая тӑрса юлӑн».

Ты будешь хуже бабы, что продает сластены, которые ты так любишь!

VI сыпӑк // Ярукка Сантри. Гоголь Н.В. Иван Иванович Иван Никифоровичпа мӗнле хирӗҫсе кайни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с.

— Прозерпина паян каҫхинех санӑн чӗлхӳне пылак уксуспа пӗҫерсе ҫитӗр, ватӑ мегера!

— Пусть Прозерпина сегодня же слопает твой язык, сваренный в сладком уксусе, старая мегера!

VI сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

— Алексей Иванович, эсир ан васкӑр, — терӗ Лось йӳҫек тата пылак шӑршӑ саракан сенкер чечексене пӑхкаласа.

— А вы не торопитесь, Алексей Иванович, — сказал Лось, поглядывая на лазоревые цветы, пахнущие горьковато и сладко.

Тӗтреллӗ шарик // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Вӑл бассейна шыв ячӗ те Лосьпа Гусева — кашнине уйрӑммӑн, — ваннӑя илсе кӗчӗ; унта тӗпӗнчен пӑс ҫӑран капламланса ҫӗкленет — ҫав тери ӗшеннӗ ӳтрен кӑпӑкланакан, вӗри, ҫемҫе-ҫепӗҫ шыв перӗнни ытла та пылак.

Он напустил воду в бассейн и привёл Лося и Гусева, каждого, в свою ванную, — со дна её поднимались густые клубы пара, прикосновение к безмерно уставшему телу горячей, пузырящейся, лёгкой воды, было так сладко.

Кану // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Кӑвак ҫак ӗшнере уҫӑ, пылак шӑршӑ пуҫа ҫавӑрать.

Пряный, сладкий зной в этой голубой чаще кружил голову.

Сенкер ӗшнере // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Нӳрлӗ, пылак сывлӑш питрен кӑтӑклать, хӑлхасенче янӑрать.

Влажный, сладкий воздух шёл в лицо, шумел в ушах.

Шӑллӑ-шӑллӑ тусен леш енче // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Уйра пылак пӑр сутуҫи кӑшкӑрать.

Кричал на пустыре мороженщик.

Вӗҫев // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Сутакан ҫын, пылак сӑмахсен шывӗ ӑшне путнӑскер, старик пит пӗлнинчен тӗлӗнсе кайнӑскер, хисеплесе ыйтать:

Утопленный в реке сладких ему слов, пораженный знаниями старика, продавец уважительно спрашивает:

XII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней