Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ӳсӗр сăмах пирĕн базăра пур.
ӳсӗр (тĕпĕ: ӳсӗр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӗсенчен аяккарахра, вараланса пӗтнӗ тӗксӗм курӑк ҫинче, арманта ӗҫлекен Евсей ларать, ҫамрӑк-ха вӑл, сухалӗ те шӑтайман ун, ҫине вӑл ҫӗтӗк аҫам тӑхӑннӑ, хӑй пит ӳсӗр.

Несколько поодаль от них на темной, грязной траве сидел работник Евсей, молодой, безусый парень в рваном кургузом тулупе и совершенно пьяный.

Арманта // Василий Алагер. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 34–45 стр.

Ӳсӗр ҫынпа тӑрмашнӑ пек тӑрмашатӑн!

Возишься, как с пьяницей.

VIII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Халӗ санӑн ӑна хӑвӑн ҫур пурнӑҫна парас пулать; ун ячӗпе вексель ҫырса пар: эсӗ халь ӳсӗр мар, тӑнлӑ, пар, тетӗп сана, унсӑр эпе каймастӑп…

Ты должен теперь отдать ему половину состояния; давай вексель на его имя; ты теперь не пьян, в своем уме, давай, говорю тебе, я без того не выйду…

VII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Вӑл — тӳрӗ чунлӑ кил хуҫи, тен, ҫавӑнпа килте йӗркесӗрлӗх ан пултӑр, хваттерте пурӑнакан ҫын ӳсӗр дворник илтсе уҫасса урамра ҫӗрле ан кӗтсе тӑтӑр, тет пулӗ; юлашкинчен тата, нумай шаккаса ачасене вӑратма пулать, тейӗҫ хӑш-пӗрисем!

Скажут, может быть, что в этом высказывается добросовестная домохозяйка, которой не хочется, чтоб у ней в доме был беспорядок, чтоб жилец ждал ночью на улице, пока пьяный дворник услышит и отопрет, что, наконец, продолжительный стук может перебудить детей…

I сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Эпӗ лашана хӑвӑрттӑн ҫӑварлӑхларӑм, хырӑмайлӑхне хытарса лартрӑм та, каллех ӳсӗр эшкер витӗр тухмалла ан пултӑр тесе, ҫаврӑнӑҫ ҫулпа вӑрманалла вӗҫтертӗм.

Я быстро взнуздал лошадь, затянул подпруги и объездом, чтобы опять не пробираться сквозь пьяную толпу, поскакал в лес.

XII сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

Сасартӑк ӑҫтан-тӑр, эшкерӗн чи варринчен, темле ӳсӗр хӑрӑлтатса кӑшкӑрса ячӗ, вӑл мӗн каланине эпӗ лайӑххӑн илтеймерӗм, ҫапах та ҫакна хирӗҫ тытӑнчӑклӑн лӑхлатни кӗрлесе кайрӗ.

Вдруг где-то в самой середине толпы раздался пьяный, хриплый выкрик, который я, однако, ясно не расслышал, но в ответ на него раздался сдержанный хохот.

XII сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

Пӗтӗм майтан, ура пусма ҫук темелле, шавлакан ӳсӗр халӑхпа вӗркӗшет.

Вся площадь кишмя кишела пьяным, галдящим народом.

XII сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

Унтан тата нимӗҫ пурччӗ, вӑл станок ҫинче хӑйраса табакеркӑсем, тӳмесем тӑватчӗ, тата музыка учителӗ пурччӗ, вӑл пӗр вырсарникунтан пуҫласа тепӗр вырсарникуна ҫити ӳсӗр ҫӳретчӗ.

Потом был немец, который точил на станке табакерки и пуговицы, потом учитель музыки, который напивался от воскресенья до воскресенья,

I сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Эпӗ ура ӑҫта пуснине те лайӑххӑн курмастӑп, хам ӑҫталла кайнине те чантан чухламастӑп, пыратӑп ӳсӗр ҫын евӗр енчен еннелле сулкаланса, ҫав вӑхӑтрах шӑлсем хамӑн пӗр-пӗрин ҫумне ҫапӑна-ҫапӑна хӑвӑрттӑн та хыттӑн шаклатаҫҫӗ.

Я шел, почти не видя дороги, почти не сознавая, куда иду, и шатаясь, как пьяный, между тем как мои челюсти выбивали одна о другую частую и громкую дробь.

IX сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

Пысӑк компанире пулатӑн, ӳсӗр пулатӑн…

Будешь в большой компании, пьян будешь…

III сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

— Мӗн эс ӳсӗр ҫын пек ларатӑн?

— Ты чего, как пьяный?

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Салтак пуртӑ ярса яшка пӗҫерни ҫинчен, рая лекнӗ бомбардир ҫинчен, ӳсӗр офицера улталанӑ денщик ҫинчен…

И про то, как солдат топор варил, и про бомбардира, попавшего в рай, и про денщика, так ловко обманувшего пьяного офицера…

XXIX. Александровски участок // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ӳсӗр пулсан та, эрех шӑрши кӗмест, — тенӗ господин.

— Пьяный, а вином не пахнет, — заметил господин.

XXV «Мана вӑрларӗҫ» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Мӗнле ӑҫтан, — мӑкӑртатнӑ старик, ӑсран кайнӑ пек пулса, — ну, ӳсӗр-тӗк ӳсӗр, паллӑ ӗнтӗ вӑль Ҫум-курӑк ӑшӗнче выртатчӗ, урӑх нимӗн те ҫук.

— Как это — откуда? — забормотал дедушка, прикидываясь совсем выжившим из ума стариком, — ну, пьяный и пьяный, известное дело, валялся в бурьяне, и годи!

XXV «Мана вӑрларӗҫ» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Калатӑп сире, ваше благороди — ӳсӗр.

— Я же вам говорю, ваше благородие: пьяный!

XXV «Мана вӑрларӗҫ» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Э, ӳсӗр!

— А, пьяный!

XXV «Мана вӑрларӗҫ» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Ҫук, — тенӗ старик, юри кулкаласа: — вӑл чирлӗ мар, ӳсӗр ҫеҫ.

— Не, — сказал дедушка, напуская на себя веселое равнодушие, — он не больной, а только пьяный.

XXV «Мана вӑрларӗҫ» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ӳсӗр пулӑҫа кил-йышсем илсе таврӑнаҫҫӗ.

Пьяного рыбака ведут родственники до дому.

XV. Кимӗ тинӗсре // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Тарҫӑ питех те ӳсӗр пулнӑ.

Батрак был совершенно пьян.

I. Уйӑрӑлни // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫӗнӗ кӗпе тӑхӑннӑ ӳсӗр кухарка тарҫӑсене пулӑ валеҫнӗ, кружкӑпа сӑра тултарса панӑ.

Пьяная кухарка в новой ситцевой кофточке с оборками сердито подавала гуляющим батракам порции рыбы и наливала кружки.

I. Уйӑрӑлни // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней