Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

юланутпа (тĕпĕ: юланут) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Юланутпа ҫӳреме пӑрахсан, Луиза ухӑ пеме тытӑннӑ.

Отказавшись от верховой езды, Луиза занялась стрельбой из лука.

XXX сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Вӑл хирӗҫ сӑмах чӗнмесӗр ашшӗ сӑмахне пӑхӑннӑ, унтан ытла — вӑл пӗччен ҫӳреме мар, юланутпа уҫӑлса ҫӳреме те пачах пӑрахнӑ, тӑванӗсемпе пӗрле те ҫӳремен.

Она беспрекословно подчинилась этому приказанию, больше того — она не только не выезжала одна, но и вообще отказалась от прогулок верхом, хотя бы и в сопровождении своих братьев.

XXX сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Эпӗ юланутпа ҫӳресе килес тенӗччӗ.

Я хотела проехаться.

XXVIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ҫав ҫулпах юланутпа иртсе ҫӳренӗ ледие те куртӑм эпӗ.

Я даже заметила ту леди, что проезжала по этой же дороге верхом.

XXVII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Эсир пит час-часах юланутпа уҫӑлса ҫӳретӗр вӗт.

Ведь вы так часто катаетесь верхом.

XXVII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Лӑпкӑ вырӑнсенче, акацисен хӳттинче юланутпа уҫӑлса ҫӳрени мана пит килентерет.

Прогулки верхом по тихим местам, под тенью акаций доставляют мне огромное удовольствие.

XXVII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ҫул ҫинче юланутпа Морис Джеральд пынӑ.

На дороге она увидела Мориса Джеральда верхом на лошади.

XXVI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Иртнӗ хутӗнчи пек, халь те мексиканка хайхи юланутпа пӗрле пынӑ; юланучӗн аллинче каллех корзинка пулнӑ.

Мексиканка ехала, как и в прошлый раз, в сопровождении того же всадника; у него на руке опять висела корзинка.

XXVI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Яшӑ калать: «Эпӗ юланутпа прери тӑрӑх кайса килнӗ пулсан, ҫавӑ мана Техасри тухтӑр таврашсенчен хӑвӑртрах сыватса ярӗччӗ» тет.

Парень говорит, что если бы он проехался верхом по прерии, это излечило бы его скорее, чем все доктора Техаса.

XXV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Сасартӑк капитан пит тӗлӗнсе кайнӑ: вӑл юланутпа ҫывхарса килекен ҫынна курах каять.

К своему большому удивлению, капитан вдруг увидел приближающегося на лошади человека.

ХVIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Эпӗ пӗлетӗп, эсир юланутпа пит лайӑх ҫӳреме пултаратӑр, анчах сирӗн лаша…

Я знаю, что вы прекрасная наездница, но ваша лошадь…

XVI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Анчах эпӗ юланутпа ҫӳреме лайӑх пӗлетӗп вӗт-ха, эпӗ ӑна ун пек тума парас ҫукчӗ.

Но ведь я же хорошая наездница и не позволила бы ей этого сделать.

XV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Луиза Пойндекстер юланутпа пит лайӑх ҫӳренине пурте пӗлсе тӑнӑ.

Все знали, что Луиза Пойндекстер — прекрасная наездница.

ХIV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Юланутпа ҫӳрес тӗлӗшрен те, тата мустанга лассопа мӑйӗнчен йӑлмаклас тӗлӗшрен те унпа никам та ӑмӑртма пултараймасть.

Никто не может соперничать с ним ни в верховой езде, ни в том, как набрасывать лассо на шею мустангу.

XI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Эпӗ юланутпа ҫӳреме час вӗренсе ҫитрӗм, нимӗнрен те хӑрами пултӑм.

И я скоро выучился ездить хорошо и ничего не боялся.

Эпӗ юланутпа ҫӳреме вӗренни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫапла эпир манежра эрнере иккӗ юланутпа ҫӳреттӗмӗр.

Так мы ездили в манеже два раза в неделю.

Эпӗ юланутпа ҫӳреме вӗренни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Унтан пире пӑхса ҫӳрекен берейтора (юланутпа ҫӳреме вӗрентекене) чӗнсе илсе каларӗ: «Ак ҫак ачасене лашасем парӑр, вӗсем те юланутпа ҫӳреме вӗренесшӗн», — терӗ.

Потом наш дядька позвал берейтора и сказал: «Вот этим мальчикам дайте лошадей, они будут учиться ездить верхом».

Эпӗ юланутпа ҫӳреме вӗренни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пӳлӗм тӑрӑх юланутпа улпутсем, улпут арӑмӗсем ҫӳреҫҫӗ; ҫавӑнтах пирӗн пек пӗчӗк ачасем те ҫӳреҫҫӗ.

И по этой комнате ездили верхом господа и барыни и такие же мальчики, как мы.

Эпӗ юланутпа ҫӳреме вӗренни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Атте вара каларӗ: «Юрӗ эппин, сана та вӗрентӗпӗр. Анчах асту: ӳксен-тусан, ан йӗр! Лаша ҫинчен пӗрре те ӳксе курман ҫын юланутпа ҫӳреме вӗренеймест», — терӗ.

Батюшка сказал: «Ну, хорошо, и тебя тоже. Только смотри: не плачь, когда упадешь. Кто ни разу не упадет с лошади, не выучится верхом ездить».

Эпӗ юланутпа ҫӳреме вӗренни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Эпӗ: «Мана та юланутпа ҫӳреме вӗрентӗр», — тесе ӑна йӗрес пек йӑлӑна пуҫларӑм.

Я стал просить его, чтоб меня тоже учили, и чуть не заплакал.

Эпӗ юланутпа ҫӳреме вӗренни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней