Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

эп сăмах пирĕн базăра пур.
эп (тĕпĕ: эп) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
«Эсир мана океан хӗрне хӑвалатӑр, анчах, эп вилсен, ман ҫинче сӑнчӑр пулмасть, ун чух эп килӗп те сире тӗп тӑвӑп».

«Вы гоните меня на побережье, но когда я умру, на мне уже не будет ярма, и тогда я приду и убью вас!»

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Йывӑҫ пӳртре, кӗлле йыхӑракан чан сасси пек, Турчӑка Кули кӗрлевӗ: «Эп ӗҫмесен, кам ӗҫет, эп ӗҫмесен, кам ӗҫет. Пиртен ӗҫекен те ҫук…»

А из окон старого дома на весь двор гремел, как церковный колокол, голос Мигулая Кочергина: Кто же, кто будет пить, Если не я… Кто же, кто, Кто же, кто, Если не я?..

2 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Йывӑҫ пӳртрен ӳсӗр Куля хыттӑн кӑшкӑрса юрлани палкаса тухрӗ: «Эп ӗҫмесен, кам ӗҫет, эп ӗҫмесен, кам ӗҫет, пиртен ӗҫекен те ҫук…»

Из дома послышался голос Мигулая, затянувшего свою любимую песню: Кто же выпьет, кто, как не я…

2 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Эп, мӗн, эп урлӑ тӑрас ҫук.

Я поперек дороги ей не стану.

2 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Вӑл калӗ: «Мӗнпур тӗнчерен туса хурӑттӑм эп пӗр пысӑк ҫӑрӑ шӑтӑкӗ евӗрскер. Хам, ҫав шӑтӑка ҫур пӳпе вырнаҫса, аран пуҫтарса сӗлеке шӗвекне, пӗр вӗҫӗмсӗр пӑхӑттӑм эп, сӑнаса ҫынсен ӗҫ-хӗлне те тӳшекӗ ҫине».

он скажет: «Желаю, чтоб был мир огромной замочной скважиной. Чтоб, в скважину в эту слезши на треть, слюну подбирая еле, смотреть без конца, без края смотреть — в чужие дела и постели».

Суя сӑмах саракан // Николай Евстафьев. Маяковский В.В. Пӗтӗм сасӑпа: сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 158 с. — 106–109 с.

Эп мӗн мар ҫав, — терӗ Велюш, — элекҫӗ мар эп.

— Я не сплетник какой, — сказал Велюш.

III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Хӳхӗм сачӗ, уйрӑм дача, хӗрӗ, ҫӗрӗ, шыв, арман — «хам эп лартрӑм улма сачӗ, хам эп тухӑп шӑварма».

Засадила садик мило, дочка, дачка, водь и гладь — сама садик я садила, сама буду поливать.

Пӗтӗм сасӑпа // Петӗр Хусанкай. Маяковский В.В. Пӗтӗм сасӑпа: сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 158 с. — 3–11 с.

Ик аллӑма сулӑ эп тӑхӑнтӑм, Сулкаланса юрлас та кӑмӑл пур; Хӑта патне килсе эп сум куртӑм, Сире чыс кӑтартас шутӑм пур.

Надела на руки браслеты, Взмахну —и песню подхвачу, Так славно сватушка приветил, Его уважить я хочу.

XXI. Вӑхӑтсӑр татӑлнӑ юрӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Эпэп вӗсене… иккӗшне те… ҫапса пӑрахатӑп… выртнӑ ҫӗртех.

Да я их обоих… удавлю!

Пӗрремӗш пайӗ // Борис Чиндыков. Килти архив

Олька, тет, эс мана ан ятла ӗнтӗ, эп сана пӗр япала пӗлтерес теп те, чун тасалтӑр, халь эп пурпӗрех Ҫӗпӗре каятӑп, тек пӗр-пӗрне кураймӑпӑр, ҫавӑнпа та эс мана каҫар ӗнтӗ, Олька, тет.

«Ольга, ты только не сердись на меня, но я должна еще кое в чем признаться, может на сердце и не так тяжко будет. Я все равно в Сибирь уезжаю, к дяде. Чувствую — не увидимся мы с тобой больше… Ты прости меня, пожалуйста!»

Пӗрремӗш пайӗ // Борис Чиндыков. Килти архив

Эп вӑл, эп, ҫӗй — сан аҫу, тет сасӑ.

А он пйодолжает: «Это я, твой отец!»

Пӗрремӗш пайӗ // Борис Чиндыков. Килти архив

Васса, эс мана юратмастӑн-тӑк, эп тухса кайма пултаратӑп, мӗн вара, эп, леш, чӑрмантарас тумӑп сана, Васса, терӗм.

Васса, отвечаю, если ты меня не любишь, не стесняйся, так и скажи, я не буду тебе мешать, уйду из дома и все, делов-то.

Пӗрремӗш пайӗ // Борис Чиндыков. Килти архив

Эп ӑна: Эп катемпи-и? — теп.

Как тут не разозлиться: Это я-то пугало?

Пӗрремӗш пайӗ // Борис Чиндыков. Килти архив

Эп ерҫместӗп, куратӑн вӗт, эп ерҫместӗп.

Я занят, видишь ведь, я занят.

I // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Эп сан ҫине пӑхса сывлатӑп ассӑн, Эп шӑппӑн ҫеҫ ҫӳреп вайӑ тавра.

Помоги переводом

Хӗр патне ҫырнӑ ҫыру // Александр Кӑлкан. «Сунтал», 1939, 8№, 22 с.

Эп сана чунтан саватӑп, Ман юрату тин ҫеҫ-ха вӑранса, Ҫампа пӗлместӗп нимӗн калама та Санпа тӗл пулнӑ чух эп вӑтанса.

Помоги переводом

Хӗр патне ҫырнӑ ҫыру // Александр Кӑлкан. «Сунтал», 1939, 8№, 22 с.

Ывӑлӗ ура ҫине тӑрса пӳлӗм тавра утса ҫаврӑнчӗ, унтан: — Ну ӗнтӗ, халь эсӗ эп мӗн тунине, ӑҫта ҫӳренине пӗлетӗн, эп сана пӗтӗмпех каласа патӑм! — терӗ.

Он встал, прошелся по комнате, потом сказал: — Ну вот, ты теперь знаешь, что я делаю, куда хожу, я тебе все сказал!

IV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Чееленет хӗрача: ӑнланать вӑл эп мӗншӗн чӗнменнине, ҫавӑнпа ҫак лайӑх сӑмахсене эп илтмелле калать те ӗнтӗ.

Она явно хитрит: понимает, почему я молчу, и произносит эти приятные слова специально для меня.

1961-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ан ҫиллен, эп сана ним пытармасӑр калатӑп: эп сана ӗлӗк пачах та юратман…

Не сердись, но я скажу тебе честно: ведь раньше я никогда не любила тебя…

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Мана вӑл пачах эп кӗтмен, эп илтес килмен сӑмах калассӑн туйӑнчӗ.

Мне казалось, что он сейчас скажет совсем не то, чего хочется мне.

1942-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней