Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

чуптурӗ (тĕпĕ: чупту) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл хыттӑн ыталаса мана чуптурӗ те тапранса каякан трамвай пусми ҫине хӑпарса та тӑчӗ.

Она крепко обняла меня, поцеловала и вскочила на подножку отходящего трамвая.

Уйрӑлу // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Алиме, сӑмах тавӑрса калас вырӑнне, сӗтел варринчи ҫавра ҫӑкӑра ҫӗклесе чуптурӗ.

Алиме вместо ответа схватила со стола непочатый калач и поцеловала.

XXI. Вӑхӑтсӑр татӑлнӑ юрӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Утламӑш паттӑрӗ хӑй патне пынӑ хӗрачасене пичӗсенчен чуптуса илчӗ, унтан ҫӑкӑра чуптурӗ те пӗр хӗрринчен хуҫса тутанчӗ, вара тинех хӑй ҫинчен куҫ илмен ҫынсен еннелле пӑхрӗ:

Утламышский батыр принял каравай и пригубил его, затем поцеловал в щеки обеих девушек и оглядел благодарным взглядом лица, устремленные к нему.

IX. Ятлӑ ҫынсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тёма та чунранах кӑмӑлласа ашшӗн аллине чуптурӗ, унӑн чӗри те вара лӑштах пулчӗ.

Тёма, тоже с чувством, поцеловал у него руку с облегченным сердцем.

Экзаменсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Тема хӑйне ӑшӑ та аван пулнине туйса илчӗ, вара амӑшӗн аллине ярса тытса, хӗрӳллӗн чуптурӗ.

Тёма почувствовал себя тепло и хорошо и, поймав руку матери, горячо ее поцеловал.

Экзаменсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

«Ҫапла ҫав вӑл, ача чухнехи вӑхӑт, мӗн тӑвӑн-ха?» тесе шухӑшларӗ Тёма амӑшӗ, вара Тёмӑна вӑл ачашлӑн хӑй патнелле туртса илчӗ те ӑна пуҫӗнчен чуптурӗ.

«Да, уж такой возраст!» — подумала мать и, ласково притянув Тёму, поцеловала его в голову.

Экзаменсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Старик йӑмӑкӗн аллине тытрӗ те ачашшӑн чуптурӗ.

Старик взял руку сестры и нежно поцеловал ее.

VII // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Опанас Ивановичӑн хӑйӗн те кӑмӑлӗ ҫемҫелсе кайрӗ те хӗре тепӗр хут чуптурӗ.

Опанас Иванович, сам очень растроганный, еще раз расцеловал девушку.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

— Воропаев унӑн аллине тытрӗ те чуптурӗ.

Воропаев взял ее руку и прижал к губам.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Эпир пырса кӗнӗ чухне хуҫа пире тахҫанах курнӑ ҫынсем пек шутласа «телейлӗ пулӑр», тесе ырӑ сунчӗ, кунсӑр пуҫне тата питҫӑмартисенчен чуптурӗ.

При нашем появлении хозяин приветствовал нас, как будто он нас раньше не видел, словами «saellvertu», что означает «будьте счастливы», и облобызал нас в обе щеки.

XIII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Вӑл Пуҫҫӑна ӳрӗк-сӳрӗк чуптурӗ те тухрӗ.

Он небрежно поцеловал Пусю и вышел.

I // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Андрей Любӑна хытӑ ыталаса чуптурӗ:

Андрей крепко расцеловал Любу.

3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Вӑл чӗрӗ чухнехи пекех Павлина ҫамкинчен хытӑ чуптурӗ те ун патӗнчен нумайччен уйрӑлса каймасӑр тӑчӗ.

Он, словно живого, крепко поцеловал Павлина в лоб и долго не отходил от него.

4 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Павлин ҫамрӑка ҫамкинчен хытӑ чуптурӗ.

Павлин крепко поцеловал юношу в лоб.

4 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Хӗрарӑмсем вырнаҫса ларсан, Анна сасартӑк, хӑйне ҫурӑмран тӗртнӗ пек, ҫамрӑкки патнелле туртӑнчӗ, ӑна хӑвӑрттӑн ыталаса чуптурӗ.

Когда женщины уже уселись, Анна вдруг, словно ее толкнули в спину, потянулась к молоденькой, порывисто обняла ее и поцеловала.

1. «Пирӗн колхозшӑн чи кирли» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Валентина аллисене ун аллинчен турта-турта илчӗ, анчах Андрей унӑн вараланчӑк ывӑҫ тупанӗсене, питне, ҫӳҫне чуптурӗ.

 — Валентина вырывала у него руки, а он целовал ее испачканные ладони, лицо, волосы.

5. Килте // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Вӑл амӑшне хыттӑн ыталаса илчӗ, чуптурӗ, ҫакӑн пирки пӑшӑрханса кайса, хӑйне телейлӗ туйнипе амӑшӗ макӑрса ячӗ.

Он крепко обнял ее, поцеловал, и, растроганная этим, счастливая, она заплакала.

XIX // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Амӑшӗ ӑна пӗр сӑмахсӑрах ыталаса илсе хӗрӳллӗн чуптурӗ.

Мать молча обняла ее и горячо поцеловала.

XV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Хӑйне нимӗнле айӑплама пултараймӑн пулсан та, пин-пин хут каҫару ыйтрӗ вӑл хӑйӗн таса та ҫылӑха кӗмен кӑвакарчӑнӗнчен; пин-пин хут чуптурӗ вӑл Джемма панӑ хӗресе.

Тысячу раз просил он мысленно прощенья у своей чистой, непорочной голубицы, хотя он собственно ни в чем обвинить себя не мог; тысячу раз целовал данный ею крестик.

XXXVIII // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Вӑл Леноре фрауна ытамласа илсе чуптурӗ, Джеммӑна хӑйӗн хыҫҫӑн унӑн пӳлӗмне пӗр минутлӑха кӗме ыйтрӗ, мӗншӗн тесен ун ӑна темскер питӗ кирли пӗлтермелле…

Он обнял и поцеловал фрау Леноре, а Джемму попросил пойти с ним в ее комнату — на минутку, так как ему нужно сообщить ей что-то очень важное.

XXXII // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней