Корпус чувашского языка

Ҫамрӑксем хӑйсен ӗҫӗнчен пушаннӑ ҫӗре Пикпав ҫӗнӗ пӳрт тавра виҫҫӗ ҫаврӑнчӗ те пусма умне тимӗр такан ҫакса ячӗ.

Помоги переводом

2. Вӑрман юрри // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Чӑваш мӑрси ясак пуҫтарма пултарать, хӑйӗн хресченӗсене кирек те мӗнле ӗҫ хушма, хулӑпа ҫаптарма, пӑхӑнман чухне — урине йывӑҫ такан тӑхӑнтартса тытса хупма, ялсем тӑрӑх ҫар ҫынни пуҫтарма тата тем те пӗр тума пултарать, — ку ирӗке нимле ярлӑка та ҫырса вырнаҫтарас ҫук.

Помоги переводом

7. Хусан хӑнисем // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Вырӑс такан каштипе Микура пуҫран хучӗ.

Русский огрел Мигура по голове палкой,

III // Ҫеҫпӗл Мишши. Ҫеҫпӗл Мишши. Ҫырнисен пуххи. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 355 с. — 162-177 c.

Сӑрӑ хӗрнче пӗр вырӑс кимӗҫӗ такан ҫинче чей вӗретсе ларнӑ.

Первый, кого они увидели, был русский лодочник.

III // Ҫеҫпӗл Мишши. Ҫеҫпӗл Мишши. Ҫырнисен пуххи. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 355 с. — 162-177 c.

Эпӗ лаша ҫӑмӗ тарланипе тӗксӗмленнине, унӑн ҫилхи тин ӳкнӗ юр пек шап-шуррине, такан лекнӗрен чул сарӑ хӗлхем сирпӗтнине куратӑп.

Я видел, что шерсть лошади потемнела от пота, что грива ее бела, как молодой снег, что камень дал о подкову желтую искру.

VII. Таврӑну // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Цаупере килсе ҫитрӗ; мӑйӗнче такан ҫук ӗнтӗ, ӑна наҫилккеҫӗсем ҫапа-ҫапа ватнӑ.

Цаупере явился; колодки на его шее уже не было, ее разбили носильщики.

VIII. Цаупере чура // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Такан чанклатӑвӗ ҫӗрлехи тӳремлӗхе пин-пин ут мӗлкисемпе тултарса пырать — ҫак кӗтӳ чупу-ыткӑнӑвӑн пуҫ ҫаврӑнса минремелле хӑвӑртлӑхӗпе урса-тилӗрсех кайнӑ тейӗн.

Лязг подков наполнял ночную равнину призраками тысяч коней, взбешенных головокружительной быстротой скачки.

VI. Тинг Блюма хӑваласа ҫитет // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 383–426 с.

Анчах Херн хӑйне килентермесӗр тытӑнса тӑраймарӗ — саккун статйисемпе паллаштарчӗ, — вӗсемпе килӗшӳллӗн тӑватӑ ҫыннӑн — Гравелотӑн, Тенгенсӑн тата икӗ контрабандистӑн — такан ҫинче вилмелле.

Однако Херн не мог отказать себе в удовольствии привести статьи закона, по которым четыре человека — Гравелот, Тергенс и еще двое — должны были умереть на виселице.

IХ сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Тепӗр чухне чулсем такан лекичченех вӗҫсе саланаҫҫӗ.

Иногда, отразив подкову, камень отлетал сам.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 161–173 с.

Вӗсем эрех ӗҫрӗҫ, унтан иккӗшӗ те ӗҫе пикенчӗҫ: Мӗтри илсе килнӗ кӑлпассипе чӑкӑта сӗтел ҫине касса хучӗҫ, Сидор тата пӗр чашӑк пылпа пӗр кӑкшӑм пыл сӑри лартрӗ, кӑмака вучахӗнче кӑвайт чӗртсе, такан ҫине ҫатма лартрӗ те ҫӗрулми ӑшаларӗ.

Помоги переводом

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Лавҫӑсем утсене эхэхейлетсе хӑвалани, йӗс шӑнкӑравсем пикенсех тинкӗлтетни, хуҫисен кӑмӑлне сиснӗ лашасем хастаррӑн тулхӑра-тулхӑра илни, вӗсен такан ҫапнӑ урисем ҫул хыттине тӑпӑртӑк-тӑпӑртӑк кӳплеттерни, ҫуна сулнӑка ҫапӑннӑ самантсенче хӗрарӑмсем сехӗрленсе кӑшкӑра-кӑшкӑра яни кӑна илтӗнсе тӑрать.

Помоги переводом

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Тартран пӗр вӑтӑр утӑмра ҫывӑхри йывӑҫсене хупӑрласа хурса тӗксӗм-шупка хӗрлӗ гранит ту хысакӗсем тӑсӑлаҫҫӗ; вӗсен татӑк унки тӗрӗс мар такан евӗр, унӑн вӗҫӗсем Тарт еннелле пӑхаҫҫӗ.

Шагах в тридцати от Тарта, закрывая ближайшие деревья, тянулись скалы из темно-розового гранита; оборванный круг их напоминал неправильную подкову, концы которой были обращены к Тарту.

II. Вӑрман мӗн калать // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

— Эй, такан!

— Эй, висельница!

I. Ӑрӑмҫӑ пӗлтерни // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Восстанисем таҫта, Донӑн ҫурҫӗр енчи инҫетри ҫӗрӗсенче те сике-сике тухаҫҫӗ; унтан илекен хыпарсем тӑрӑх, казаксем Царицына Мускавран татса, ӑна виҫӗ енчен те такан майлӑ ҫавӑрса илсе хуптӗрлес ӗмӗтпе, Поворино станцийӗ ҫине тапӑнса пыраҫҫӗ.

Восстания полыхали далеко на севере Дона, и слышно было, что казаки идут на Поворино, чтобы, отрезав Москву от Царицына, охватить его мертвой подковой.

1 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Бахмач патӗнче, Луганск отрядӗнчен пуҫне, ҫакӑнти пур ушкӑнсемпе колоннӑсем те, пур отрядсем те, кӑнтӑрпа хӗвеланӑҫ хушши енчен такан пек ҫур ункӑллӑн тӑрса йышӑннӑ.

Все эти группы, колонны и отряды, кроме Луганского, заняли фронт под Бахмачем — подковой на юго-запад.

3 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

«Такан мана ним тума та кирлӗ мар», — тесе шухӑшларӗ пулас хайхи кӗсре.

Но каурая лошадка явно решила, что подковы ей ни к чему.

Юнкун, октябӗрӗн 31-мӗшӗнче, Эмиль лашаллӑ пулать тата Петрель-фрупа пӗтӗм Виммербю ҫыннисене вилесле хӑратса пӑрахать // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Ҫав тимӗрсене такан теҫҫӗ.

Эти гнутые железки называются подковами.

Юнкун, октябӗрӗн 31-мӗшӗнче, Эмиль лашаллӑ пулать тата Петрель-фрупа пӗтӗм Виммербю ҫыннисене вилесле хӑратса пӑрахать // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Сана пушмак кирлӗ пулнӑ пекех лашасене те такан кирлӗ, унсӑрӑн вӗсем чӗрнисене амантаҫҫӗ те уксахлама пуҫлаҫҫӗ.

Потому что лошадям, как и тебе, нужны ботинки, не то они повредят себе копыта, начнут спотыкаться и хромать.

Юнкун, октябӗрӗн 31-мӗшӗнче, Эмиль лашаллӑ пулать тата Петрель-фрупа пӗтӗм Виммербю ҫыннисене вилесле хӑратса пӑрахать // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Бурсӑра вӗренекенсем пачах урӑх ҫынсем пулса тӑчӗҫ: вӗсем вараланчӑк атӑсем вырӑнне кӗлине кӗмӗл такан ҫапнӑ хӗрлӗ атӑ, пин пӗркеленчӗклӗ, сарлакӑшӗпе хура тинӗс сарлакӑшлӗ шӑлавар тӑхӑнчӗҫ, шӑлавар ҫийӗнчен ылттӑнланӑ пиҫиххи ҫыхса ячӗҫ.

Бурсаки вдруг преобразились: на них явились, вместо прежних запачканных сапогов, сафьянные красные, с серебряными подковами; шаровары шириною в Черное море, с тысячью складок и со сборами, перетянулись золотым очкуром.

I // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Чӑтайманнипе хушӑран хушӑ унӑн калаҫас, кӑшкӑрас, хирӗҫлес те килчӗ: хӑй ӑшӗнче ку туйӑмсем йӑлтах тӑвӑлланчӗҫ, анчах шӑнӑр туртнӑ чухнехи пек хытса ларнӑ янах шӑммисем, пӗр-пӗрне хӗртсе ҫыпӑҫтарнӑ икӗ такан пек, ниепле те уҫӑлмаҫҫӗ.

Ему было страшно тяжело; он чувствовал потребность говорить, орать, возражать, мысленно он все это делал, но зубы его были судорожно стиснуты и он был не в состоянии произнести хотя бы слово.

17 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.