Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ӑшӗнчи (тĕпĕ: ӑш) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫӗр хуппи ӑшӗнчи ту породисем, кӑшт кӑна ҫурӑлкаласа, питӗ хытӑ авӑнма пултарнӑ; паллах ӗнтӗ, вӗсем питӗ ерипен авӑнса пынӑ.

В глубине земной коры горные породы могли очень сильно изгибаться, разрываясь лишь незначительно; конечно, эти изгибы происходили очень медленно.

3. Ту хуҫланчӑкӗсем мӗн ҫинчен каласа параҫҫӗ // Лина Агеносова. Обручев, В. А. Тусемпе материксем пулса кайни / вырӑсларан Л. В. Агеносова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 134 с.

Пӗррехинче каҫпа, эпир Зухин патне пухӑнса ҫитсен, тетрадьсем ҫинелле ӳпӗннӗ Оперов, ывӑс ҫинчи шӑн ҫуртасӑр пуҫне, бутылка ӑшӗнчи шӑн ҫуртӑна та хӑй ҫывӑхне куҫарса лартрӗ, вара физикӑпа вӗттӗн ҫырса тултарнӑ тетрадьсене ҫинҫе сасӑпа вулама пуҫларӗ, шӑп ҫав вӑхӑтра пӳлӗме хуҫа арӑмӗ кӗчӗ те Зухина такам ун патне ҫыру илсе килни ҫинчен пӗлтерчӗ.

Раз вечером, только что мы сошлись к Зухину, и Оперов, приникнув головой к тетрадкам и поставив около себя, кроме сальной свечи в подсвечнике, сальную свечу в бутылке, начал читать своим тоненьким голоском свои мелко исписанные тетрадки физики, как в комнату вошла хозяйка и объявила Зухину, что к нему пришел кто-то с запиской.

ХLIV сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Хӑм пысӑкланнипе тата «comme il faut» пулнипе хытӑ савӑннӑран, эпӗ хӗл каҫичченех тӗтре ӑшӗнчи пек ҫӳрерӗм, ҫавӑнпа: экзамена епле парӑп? текен ыйту пуҫа пырса кӗрес пулсан та, хама юлташӑмсемпе танлаштарса, ҫапла шухӑшларӑм: «Вӗсен те экзамен тытмалла-ҫке, вӗсенчен ытларахӑшӗ пачах «comme il faut» мар, эппин эпӗ ыттисенчен лайӑх енпе уйрӑлса тӑратӑп, ҫавӑнпа экзамен тытма та пултарӑп».

Но я был всю зиму эту в таком тумане, происходившем от наслаждения тем, что я большой и что я comme il faut, что когда мне и приходило в голову: как же держать экзамен? — я сравнивал себя с своими товарищами и думал: «Они же будут держать, а большая часть их еще не comme il faut, стало быть, у меня еще лишнее перед ними преимущество, и я должен выдержать».

ХLIII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Ийя, — терӗ Володя, — анчах эпӗ, Любочка, ак мӗнрен тӗлӗнетӗп: эсӗ кипке ӑшӗнчи ача мар ӗнтӗ, апла пулсан атте ҫав йӑх-яха качча илнипе эсӗ мӗншӗн савӑнатӑн-ха?

— Да, — сказал Володя, — только я удивляюсь, Любочка: ведь ты уже не в пеленках дитя, что тебе может быть радости, что папа женится на какой-нибудь дряни?

XXXV сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ҫав вӑхӑтра Хӳре хуран ӑшӗнчи апатне пурне те ҫисе ярать те каллех кӗҫҫе айне пытанса ларать.

В это время Хвост съедает все, что есть в котле, и опять прячется под войлок.

Xӳре // Михаил Андреев. Казах юмахӗсем: юмахсем. — Шупашкар: Чӑвашсен государство издательстви, 1938. — 60 с. — 27–32 с.

Вӑхӑт иртсех пырать, ман ҫӗнӗ тетрадьсен ӑшӗнчи кӗрен промокашкӑсем ҫинче пӗр тумлам чернил таврашӗ те ҫук-ха.

Шли дни, а розовые промокашки в моих новеньких тетрадях оставались незапятнанными.

Таса промокашкӑсем // Аркадий Петров. Алексин А.Г. Сашӑпа Шура: повесть; А.Петров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 92 с.

Таграт чӗлӗмӗ ӑшӗнчи кӗлне шаккаса тӑкрӗ тӗ ӑна хӑйӗн ҫӑмӑл кухлянки айне, хӗвне чиксе хучӗ.

Таграт выбил трубку, спрятал ее за пазуху, под свою легкую кухлянку.

Чукотка тинӗсӗнче пулса иртни // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Унтан хӑй ӑшӗнчи хӗрӳлӗхе путарса каласа хурать:

И потом со сдержанной страстью:

29 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Ку тупсӑма тупмасӑрах, Соня яранга ӑшӗнчи хӑрӑмлӑ кашта ҫинелле пӑхма тытӑнчӗ.

Так и оставив эту загадку неразрешенной, Соня принялась осматривать закопченные перекладины внутри яранги.

Соньӑн ҫӗнӗ тусӗсем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Яранга ӑшӗнчи ҫурма тӗттӗм, халиччен пӗлмен тир-сӑран, тӗтӗм, йӳҫӗ какай, нерпа ҫӑвӗ шӑршисем ӑна кӑшт хӑратрӗҫ.

Полумрак внутри яранги, незнакомые запахи дубленой кожи, дыма, кислого мяса и нерпичьего жира немного пугали ее.

Соньӑн ҫӗнӗ тусӗсем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Вара, ӑшӗнчи ӑшӑнчӑк шухӑшне тата хытӑраххӑн тӗвӗлесе, вӑл та Нина тин кӑна кӗрсе ҫухалнӑ алӑк еннелле ярӑнса утӑмларӗ…

Помоги переводом

5 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Салху, начарланса кайнӑ, хӑрушла йӑнӑш тунине ӑнланса илнипе ӑнран каяс патне ҫитнӗ монах Столыгин темиҫе ҫул хушши хӑйӗн кулленхи ӗҫӗсене автомат пек туса пынӑ, хӑйӗн ӑшӗнчи кӗрешӳпе асапсене пуринчен те пытарнӑ.

Мрачный, исхудалый, задавленный горьким сознанием страшной ошибки, монах Столыгин исполнял несколько лет, как автомат, свои обязанности, скрывая от всех внутреннюю борьбу и страдания.

Малалла ҫырас вырӑнне каласа пани // Леонид Агаков. Герцен А. И. Вӑрӑ чакак: повеҫсем; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 104 с. — 30–98 с.

Марфа Петровна куҫӗ куракан молдаванкӑна та ҫавӑн пекех ҫитернӗ, турӑ дыня ӑшӗнчи ҫемҫе пайне ҫеҫ ҫимелле тунӑ тесе шухӑшлани — тӗрӗс мар, ун пек шухӑшлани ҫылӑха кӗнӗпе пӗрех вӑл, тенӗ.

Марфа Петровна делала то же с зрячей молдаванкой, прибавляя, что это сущий вздор и почти грех думать, что бог так создал дыню, что одну закраинку можно употреблять в снедь.

II // Леонид Агаков. Герцен А. И. Вӑрӑ чакак: повеҫсем; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 104 с. — 30–98 с.

Владимир Ильич ҫанӑ ӑшӗнчи тетраде тӗрӗслет.

Владимир Ильич пощупал в рукаве тетрадку.

«Минога» // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

— Библиотекӑра ӑнӑҫлӑ ӗҫлерӗн пуль? — ыйтать Надежда Константиновна, хӑй ҫав вӑхӑтра, муфта ӑшӗнчи тетраде кӑларса, Владимир Ильичӑн ҫанни ӑшне чикет.

— Успешно работалось в библиотеке? — спросила Надежда Константиновна, а сама всунула в рукав ему из муфты тетрадку.

«Минога» // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Пысӑках мар муфта ӑшӗнчи аллисем тетраде хыттӑн чӑмӑртанӑ.

В маленькой муфте пальцы крепко сжимали тетрадку.

«Минога» // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Дутлов каллех савӑннипе вӑрӑм курӑк ӑшӗнчи пек утса хӑйне хӑй чупса каясран аран-аран чарчӗ.

А он опять зашагал, как по траве, и насилу удерживался, чтобы не побежать рысью.

ХIII // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Ҫӗлӗкпе унӑн ӑшӗнчи конверт та чиперех пулнӑ, урапа кусатӑранӗсем те Покровски салине илсе каякан шӑннӑ ҫул тӑрӑх чиперех кустарчӗҫ.

Шапка с содержимым была в целости, и колеса тележки снова застучали по подмерзнувшей Покровской дороге.

// Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Сехет ӑшӗнчи пружина пӗринчен тепӗрне теҫеткешер шӗтӗрнексене ӗҫлеттернӗ пек, пирӗн маршрута оперативлӑ пысӑк хуҫалӑх хутшӑнать.

Так в механизме часов пружина приводит в движение десятки передаточных шестеренок.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

— Халӗ ӗнтӗ эпир хамӑр пуҫра «харсӑр капитанӑн» урокӗсене тата тепӗр хут аса илме пултаратпӑр, — терӗ мана Дульник, самолет ӑшӗнчи тимӗр сак ҫине ларса.

— Теперь мы еще раз можем восстановить в своей памяти уроки отчаянного капитана, — сказал мне Дульник, усаживаясь на железную лавку внутри самолета.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней