Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ӑнӗ (тĕпĕ: ӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пьерӑн ӑнӗ таврӑнчӗ.

К Пьеру возвращалась память.

Пьерпа Суринэ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 276–284 с.

Суринэн асапланса ҫитнӗ ӳчӗ кӗҫех туйми пулать, арпашӑннӑ ӑнӗ халь-халь сӳнет, вилӗме парӑнса юлашки вӑйӗ ҫухалать.

Измученное тело Суринэ приближалось к обмороку, к бессознательному состоянию, предсмертному упадку превысивших себя сил.

Пьерпа Суринэ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 276–284 с.

Хул пуҫҫисем сураҫҫӗ, шыҫса кайнӑ; ӑнӗ тӗтрере аташса ҫӳрет, курӑнми алӑ куҫӗсене хупласа хунӑ та — ӑна лӑпкӑ хумсене, «Тар ҫинчи фитиль» тӑракан бухтӑна кӗмелли кӑвак ҫула, иртнӗ талӑксен янкӑр уҫӑ, чӗрӗ сӑн-питне кӑтартасшӑн мар пек.

Плечи опухли, ныли; сознание бродило в тумане, словно невидимая рука все время пыталась заслонить от его взгляда тихий прибой, голубой проход бухты, где стоял «Фитиль на порохе», и яркое, живое лицо прошлых суток.

IX // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Вӑл кӗсменне пӑрахрӗ, ларчӗ, малалла унпа мӗн пулса иртрӗ — ас тумасть; ӑнӗ мӑкалчӗ, шухӑшӗн вӑйсӑр, чирлӗ вӑйӑмӗ шыв тӗпӗн ӑшӑха лексе ҫапӑнакан чӑштӑртатӑвне, ҫыранӑн типӗ сывлӑшне, лӑпкӑлӑха ярса тытасшӑнччӗ…

Он бросил весло и сел, что было с ним дальше — он не помнил; сознание притупилось, слабые, болезненные усилия мысли схватили еще шорох дна, ударяющегося о мель, сухой воздух берега, затишье.

VIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Юратманнипе, тен, пурнӑҫ ӑнӗ.

Помоги переводом

Ӑш вӑркатмӑш // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 68–99 c.

Ҫав самантрах хайхи шӑтӑкран малтан винтовка, унтан пӗр бандитӑн тӗтӗм-сӗрӗмпе хуралса ларнӑ ӑнӗ курӑнма пуҫлать.

И сразу из дыры показалась сначала винтовка, а затем черная от копоти физиономия бандита.

Юлашки переходра // Уйӑп Мишши. Медведев Д.Н. Ровно патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 246 с.

Кӗлӗ хыҫҫӑн Натальйӑн ӑнӗ ҫухалнӑ, чӗлхи ҫӗтнӗ, вара вӑл, урӑх никама нимӗнле сӑмах калаймасӑр, тепӗр ирхине вилсе выртнӑ.

Приняв молитву, Наталья впала в беспамятство и на вторые сутки умерла, ни слова не сказав никому больше.

I // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Алӑкран хыттӑн тӳнклеттерни Лося тӑма хистет, анчах ӑнӗ ише-ише ҫухалать, алли-ури пӑхӑнмасть.

Удары в дверь заставили Лося подняться, но сознание уплывало, руки и ноги не повиновались.

Юрату сасси // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Лось шухӑшласа илчӗ (ӑнӗ лӑпкӑ та уҫӑмлӑ): тепӗр ҫеккунтран, — аппарат ӑна туртакан масса еннелле пырӗпе ҫаврӑнса ӗлкӗреймесен, — тепӗр ҫеккунтран — вилӗм…

Лось подумал (сознание было спокойное и ясное), — через секунду, — аппарат не успеет повернуть к притягивающей его массе горлом, — через секунду — смерть.

Хура тӳпере // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Мӗнешкел хаклӑ лашана пӗтерчӗҫ, — тесе ячӗ юлашкинчен ӑнӗ кӗрсе ҫитнӗ Владислав.

Такого дорогого коня загубили, заговорил пришедший, наконец, в себя Владислав.

Иккӗмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Вӑл алӑк еннелле сикет, Саломыга хӑйӗн тумтирӗнчен ҫатӑртаттарса тытнӑ ватӑ пӳрнесене ниепле те вӗҫертеймест: Ӑнӗ ҫитсе кӗнӗ Пейсах карчӑка пулӑшма васкарӗ.

Она рвалась к двери, и Саломыга не мог оторвать ее судорожно вцепившиеся в жупан старческие пальцы, опомнившийся Пейсах бросился к ней на помощь:

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Кайран кӑна Мишка Кошевойран пӗлтӗм — вӑл пирӗн полка ҫыхӑну тытма килнӗччӗ — Григорий ҫав вырӑнта каҫченех выртнӑ та, ҫӗрле, ӑнӗ килсе кӗрсен, хырӑмпа шума пуҫланӑ.

После уж узнал я от Мишки Кошевого, — приезжал Мишка в наш полк для связи, — что пролежал Григорий до ночи, а ночью очухался и пополоз.

17 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫӗр ҫине ӳкнӗ чух питӗ хытӑ ҫапӑннипе пӗр самантлӑха ӑнӗ килсе кӗчӗ те вӑл куҫӗсене уҫрӗ, анчах вӗсене юн кӳлленсе хупласа хучӗ.

Жестокий толчок при падении на секунду вернул его к действительности, он открыл глаза; омывая, их залила кровь.

13 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ромашов ӑнӗ каллех нӑкӑ, нимӗн витмен тӗттӗмлӗхпе карӑнса ларчӗ.

Опять сознание Ромашова заволоклось плотным, непроницаемым мраком.

XVIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Дубровский вӑл вӑхӑтра вырӑн ҫинче выртнӑ, уездри лекарь, телее, пуҫпех нимӗн те пӗлмен ҫынах мар пулнипе, унӑн юнне юхтарма, сӗлӗхсемпе шпански шӑнасем лартма ӗлкӗрнӗ; каҫалапа чирлӗ ҫын лӑш пулнӑ, унӑн ӑнӗ килсе кӗнӗ.

Дубровский между тем лежал в постеле; уездный лекарь, по счастию не совершенный невежда, успел пустить ему кровь, приставить пиявки и шпанские мухи: к вечеру ему стало легче, больной пришел в память.

II сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней