Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ҫӗтӗлтерсе (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Сирӗн, вӗреннӗ ҫынсен, хӗрпе темиҫе ҫул калаҫса, туслӑ пулмалла та, пӗр-пӗрне йӑпатса, тарӑхтарса, ҫӗтӗлтерсе пӑхмалла та — тин авланмалла.

Помоги переводом

5 // Юрий Скворцов. Скворцов, Ю. И. Ҫул юлташӗ: калавсемпе кӗске повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1975. — 184 с. — 83–127 с.

Хыҫалта алӑк хупӑнчӗ кӑна, касамат пек ҫуртран кӑкӑрӗсем ҫине «хура ангел» тесе ҫырнӑ пӗр кӗтӳ шуйттан пак! сиксе тухрӗ те Пуриса ҫавӑрса илчӗ: ӑна ҫӗтӗлтерсе, йӗкӗлтесе, ихӗрсе-ихӗлтетсе, ҫавраҫил пек пӗтӗрӗнкелесе, сальта, хип-хоп, афро ташланӑ пек хуҫкаланса-сиккелесе, Вальпурги каҫӗнчи тухатмӑш карчӑксем пек асӑха-асӑха ун тавра ҫаврӑнма пуҫларӗ.

Помоги переводом

Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта // Василий Сипет. Сипет В. Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта: повесть. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2017. — 196 с.

Ҫак Фомана пушшех ҫӗтӗлтерсе янӑ: вӗсене вӑл хӑйӗн сӑмахӗсемпе ниҫта тапранми касмӑкласа лартнӑ пулӗччӗ, анчах ҫавӑн пек хӑватлӑ сӑмахсем тупӑнман ун.

Это еще более раздражило Фому: он хотел бы приковать их к месту своими словами и — не находил в себе таких сильных слов.

XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ӑна ҫак типтерлӗ компанинче аван мар пулнӑ: сасӑсен кӗрлевӗ, музыка аслатийӗ тата пӑрахут ҫинчи тӗрлӗрен шав ӑна ҫӗтӗлтерсе тӑнӑ.

Ему было неловко в солидной компании; гул голосов, гром музыки и шум парохода— всё это раздражало его.

XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ҫак шухӑш ӑна ҫӗтӗлтерсе янӑ, унӑн йӗкӗте патах татас мӑшкӑл тӑвас килнӗ.

Эта мысль вызывала в нем острое желание оборвать парня, сконфузить его.

IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ҫак хӗрарӑм ун кӑмӑлне ҫӗтӗлтерсе тӑнӑ.

Ему жалко было женщину.

VI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Урама, халӑх хушшине вӗсем хӑйсен шухӑшӗсене ҫынна каласа пама мар, ҫыннӑнне татса илме, ҫаклатса юлма тухаҫҫӗ, вара, ҫавна килне илсе таврӑнаҫҫӗ те, ҫултан-ҫулах вӑрахӑн тӑсӑлса пыракан куллен-кунхи ӗҫсем ҫинчен шухӑшлама хӑнӑхса ҫитнӗ пуҫри йывӑр шухӑшсем хушшинче ӑна ҫӗтӗлтерсе вӗтетсех яраҫҫӗ; кашни ҫыннӑн килӗ-ҫурчӗ тӗрме пулса тӑнӑ, алла ҫакланнӑ ҫӗнӗлӗх ҫавӑнта нумайччен йывӑр та тӗттӗм тыткӑнра тертленет, унтан вара, халтан янӑскер, нимӗн те ҫуратса хӑвармасӑрах хуллен вилсе выртать.

На улицу, к миру, выходили не для того, чтобы поделиться с ним своими мыслями, а чтобы урвать чужое, схватить его и, принеся домой, истереть, измельчить в голове, между привычными, тяжёлыми мыслями о буднях, которые медленно тянутся из года в год; каждый обывательский дом был темницей, где пойманное новое долго томилось в тесном и тёмном плену, а потом, обессиленное, тихо умирало, ничего не рождая.

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Григорий йытӑсене ҫӗтӗлтерсе, сайра кил-ҫуртсен ҫумӗпе утать, юханшыв хӗрринчи кӑчкӑ йывӑҫҫисем хыҫӗнче ачасем ҫамрӑк сассисемпе юрӑсем шӑрантараҫҫӗ:

Григорий, будоража собак, шагал мимо редких дворов; за приречными вербами молодые ребячьи голоса вели песню:

24 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Пелагея, кӑвак юн тымарӗсемлӗ урисене кӑмака ҫинчен усса янӑ та, Фрося ятлӑ кӑртака ҫилӗллӗ ҫамрӑк арӑма ҫӗтӗлтерсе калаҫса ларать.

Пелагея, свесив с печки босые, в фиолетовых прожилках ноги, подтрунивала над молодой занозистой бабенкой Фросей.

18 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ку япала Григорий ӑншӑртланнине пӗлтернине, вӑл ҫак самантра темле ӑссӑр ӗҫ те туса тӑкасса Петро пӗлсех тӑрать, анчах та, тулӑ улӑмӗ тӗслӗ мӑйӑхӗ айӗн кулкаласа, вӑл пурпӗрех шӑллӗне ҫӗтӗлтерсе пырать:

Петро знал: это верный признак того, что Григорий кипит и готов на любой безрассудный поступок, но, посмеиваясь в пшеничные свои усы, продолжал дразнить брата:

17 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Пулман та, курман та пулсан, мӗн хӑв чӗлхӳне ахалех ҫӗтӗлтерсе тӑратӑн?

А если не был, не видел, чего же ты трепешь языком!

9-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Страницы:
  • 1

Сайт:

 

Статистика

...подробней