Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ҫырусене (тĕпĕ: ҫыру) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӑйӗн кивӗ брезент сумкинче кама ырӑ хыпар, кама усал хыпар илсе пынине Зуля малтанах пӗлсе тӑрать, мӗншӗн тесен пӗтӗм ҫырусене малтанах, никамран ирӗк ыйтмасӑр, вуласа тухать, ку тӗлӗшпе чӑнах та Гоголь «Ревизорӗнчи» почтмейстертан нимӗнпе те уйрӑлса тӑмасть вӑл.

Зуля наперед знал, какую — добрую, худую ли — новость несет он в своей старенькой брезентовой сумке, знал, поскольку все письма предварительно прочитывал самолично и этим действительно ничем не отличался от почтмейстера из гоголевского «Ревизора».

Почтмейстер // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Алла лекнӗ темиҫе ҫырӑва уҫса (вӗсенчен пӗринчен типсе кайнӑ, шупкаланнӑ лентӑпа ҫыхнӑ чечек тухрӗ,) вӑл хулпуҫҫийӗсене ҫеҫ сиктерсе илчӗ, камин ҫине пӑхса, вӗсене айккинелле ывӑтса ячӗ, ҫак ниме кирлӗ мар ҫырусене ҫунтарса ярасшӑн пулчӗ пулмалла.

Развернув наудачу несколько писем (в одном из них оказался засохший цветок, перевязанный полинявшей ленточкой), — он только плечами пожал и, глянув на камин, отбросил их в сторону, вероятно, сбираясь сжечь весь этот ненужный хлам.

Ҫурхи шывсем // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Амӑшӗ ҫырусене нихҫан та минтер айне пытармастчӗ-ҫке.

Мать никогда не прятала под подушку своих писем.

III // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

— Мӗнле ҫырусене?

— Какие письма?

Хӗрӗх иккӗмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

— «Мӗн» мар, ӑрсурник, ҫырусене тупса пар!

— Не «что», озорник ты этакий, а подавай сюда письма!

Хӗрӗх иккӗмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Пӑхӑр-ха, тархасшӑн, ҫырусене пурне те пӗр алӑпа ҫырнӑ.

Взгляните, пожалуйста, на те и на другие — они писаны одной рукой.

Ҫирӗм тӑххӑрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

— Унӑн сылтӑм алли ӗҫлес пулсан, манӑн ҫырусене те, хӑйӗн ҫырӑвӗсене те вӑлах ҫырнине курнӑ пулӑттӑрччӗ эсир.

— Если бы он владел правой рукой, вы бы увидели, что он писал и свои и мои письма.

Ҫирӗм тӑххӑрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

— Акӑ Гарви Уилкс янӑ ҫырусем, — терӗ, — акӑ халь икӗ ҫын ҫырнӑ хутсем, тӳрех курӑнать: ҫырусене урӑх алӑ ҫырнӑ (корольпе герцог адвокат вӗсене тӗртсе каланине ӑнланчӗҫ, вӗсем хӑраса ӳкни сӑнӗсенченех паллӑ пулчӗ), ку акӑ джентльмен алли, ҫак ҫырусене вӑл ҫырманнине те кирек кам та тӳрех курать, — тӗрӗссипе кунашкал кукӑр-макӑрсене этем алли ҫырнӑ теме те ҫук.

— Вот письма от Гарви Уилкса, а вот обе записки, и всякому видно, что письма написаны другим почерком (король с герцогом поняли, что адвокат их подвел, и вид у них был растерянный и дурацкий), а вот почерк этого джентльмена, и всякий без труда разберет, что и он тоже не писал этих писем, — в сущности, такие каракули даже и почерком назвать нельзя.

Ҫирӗм тӑххӑрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Инсаров, хӑй пӳлӗмӗнче ларса, Болгаринчен «ҫула май» парса янӑ ҫырӑва виҫҫӗмӗш хут вуласа тухрӗ; кун пек ҫырусене почтӑпа яма хӑрушӑ.

Инсаров сидел у себя в комнате и в третий раз перечитывал письма, доставленные ему из Болгарии с «оказией»; по почте их боялись посылать.

XXIII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Тепӗр тесен, мана ку килӗше те пуҫларӗ, мӗншӗн тесен хам пата ҫырнӑ ҫырусене эпӗ ыттисенчен икӗ сехет малтан вулатӑп.

Впрочем, мне это даже нравилось: письма, адресованные мне, я прочитывал на два часа раньше.

1946-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ытти ҫырусене, эс каланӑ пекех, хамра усратӑп.

Другие письма, согласно твоему распоряжению, храню у себя.

1943-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Енчен, эпир ҫырнисене — конспектсене, стена хаҫачӗ валли тӗрленӗ заметкӑсене, ҫырусене — учительсем курас пулсан, мӗн каланӑ пулӗччӗҫ-ши?

Если бы наши учителя видели наши сочинения — конспекты, заметки в стенгазету, письма!

1942-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Пӗр хушӑ вӑл чӗнмерӗ, унтан сасартӑк: — Эп яланах ҫырусене кунтан яратӑп, почтамтран, — терӗ.

Помолчала и добавила невзначай: — Я письма отсюда всегда отправляю, с почтамта.

1940-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Кӗнекесен пӗр пайне сӗтел ҫине шаршанласа хунӑ, Павел кровать ҫинче тин ҫеҫ ЦК янӑ ҫырусене вуласа ларать, вӗсене вӑл хӑйӗн тусӗн минтерӗ айӗнче тупнӑ.

Часть из них была сложена стопкой на столе, Павел сидел на кровати и читал последние письма Центрального Комитета, найденные им под подушкой друга.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Сайра хутра килекен ҫырусене пӗтӗм чунтан савӑнса вулаҫҫӗ, анчах ҫуртсенче пушӑ та лӑпкӑ.

С большой радостью читались редкие записки, присылаемые семьям, но в домах стало пустыннее и тише.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Николай Петровичӑн вӑл ҫырусене шыраса тупмашкӑн ҫирӗм тӗрлӗ ещӗкпе арчасене пӑлхатмалла пулнӑ.

За этими письмами Николай Петрович принужден был рыться в двадцати различных ящиках и сундуках.

XXII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Пӗррехинче, ашшӗпе калаҫнӑ чухне, вӑл Николай Петровичӑн тахҫан ӗлӗк Одинцова амӑшӗ унӑн арӑмӗ патне ҫырнӑ, чылаях интереслӗ ҫырусем пуррине пӗлнӗ те, ҫав ҫырусене алла иличченех ашшӗнчен хӑпман.

Разговаривая однажды с отцом, он узнал, что у Николая Петровича находилось несколько писем, довольно интересных, писанных некогда матерью Одинцовой к покойной его жене, и не отстал от него до тех пор, пока не получил этих писем.

XXII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Ҫырусене аптекарьсем анчах ҫыраҫҫӗ…

Письма пишут аптекари…

Ухмаха ернӗ ҫын ҫырса пынисем // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 75–95 с.

Киле ҫитсенех эпӗ ҫак ҫырусене майласа тухас терӗм, мӗншӗн тесен хӑй ҫуттипе курсах каймастӑп.

Пришедши домой, я хотел было тот же час приняться за работу и разобрать эти письма, потому что при свечах несколько дурно вижу.

Ухмаха ернӗ ҫын ҫырса пынисем // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 75–95 с.

Ҫук, епле пулсан та, ыранах Зверков ҫуртне кайса Фидельрен ыйтса пӗлетӗп, май килсен вара ун патне Меджи ҫырнӑ ҫырусене те туртса илетӗп.

Нет, во что бы то ни стало, я завтра же отправляюсь в дом Зверкова, допрошу Фидель и, если удастся, перехвачу все письма, которые писала к ней Меджи.

Ухмаха ернӗ ҫын ҫырса пынисем // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 75–95 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней