Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ҫылӑха (тĕпĕ: ҫылӑх) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Юрать, ырлӑха пулас, ют ҫын пуссипе юнашарах пулнӑ хӑй; анчах та мӗн ҫылӑха пытармалли пур унта, вилли вара пирӗн ҫӗр ҫинчех пулнӑ.

Да, благо, подле чужой межи оказалось; а только, что греха таить, на нашей земле.

Бурмистр // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 113–127 с.

— Мӗн хӑтланатӑн эсӗ, ҫылӑха пӗлменскер! — сасартӑк ҫиленсе кайрӗ Екатерина Алексеевна.

— Да что ж это ты, греховодник, делаешь! — рассердилась вдруг Екатерина Алексеевна.

III сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Эсӗ хӑвӑн сӑмахусемпе манӑн чӗрене ҫурса пӑрахрӑн, манӑн асаплӑ пурӑнӑҫӑм халӗ ӗнтӗ пушшех асаплӑ пулса тӑчӗ, ҫамрӑк ӗмӗрӗме тата ытларах шеллемелле пулса тӑчӗ, ӗнтӗ маншӑн вилӗм те пушшех хӑрушраххӑн туйӑнӗ, ӗнтӗ эпӗ сана, манӑн усал шӑпа, тата сана, таса турӑ амӑшӗ, — каҫар мана ҫылӑха кӗнӗшӗн, — вилес умӗн ытларах ӳпкелетӗн!

Нужно, чтобы он речами своими разодрал на части мое сердце, чтобы горькая моя участь была еще горше, чтобы еще жалче было мне моей молодой жизни, чтобы еще страшнее казалась мне смерть моя и чтобы еще больше, умирая, попрекала я тебя, свирепая судьба моя, и тебя — прости мое прегрешение, — святая божья матерь!

VI // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Ҫылӑха кӗтӗм пулмалла, ваше благороди.

— Грех случился, ваши благородия.

XV сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Ку ҫылӑха эпӗ хам ҫине илӗп.

Уж я возьму этот грех на себя.

XXX сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

«Заводра юлса, патшалӑх умӗнчи кивҫене татма та ҫылӑха мар».

«Не грех и на заводе остаться, государство отблагодарить».

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

— Мӗн ҫылӑха пытарса тӑмалли пур, Чапаев юлташ!

— Чего тут греха таить, товарищ Чапаев!

Пианино // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

Ҫылӑха пӗл!

Помоги переводом

II // Василий Хударсем. Франко И.Я. Хӑй айӑплӑ: калав. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950. — 28 с. — 3–23 с.

Тертленсе ӗҫленӗ чух этеме ҫылӑха кӗме вӑхӑт ҫук, машина пулсан — ирӗк! — Ирӗкпе пӗтет этем, хӗвел ҫине тухнӑ ҫӗр хурчӗ пек пӗтет…

В труде для греха нет время, а при машине — свободно! — От свободы — погибнет человек, как червь, житель недр земных, гибнет на солнце…

VII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ларать этем… хускалмасӑр ларать… кичем ӑна, ҫавӑнпа, ӗҫ ҫукран, ҫылӑха кӗрет те.

Сидит человек… не двигается… и грешит оттого, что скучно ему, делать нечего.

VII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Кун пирки ӑнкарса илес пулать — пур чухне те кирлӗ мар вӑл, тӑванӑм… хӑш чухне чӗнмесӗр ирттеретӗн те — ҫынна та юратӑн, ҫылӑха та кӗместӗн…

Ты сообрази насчет этого — не всегда, брат, это нужно… иной раз смолчишь — и людям угодишь, и греха не сотворишь.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Хӑв ҫылӑха кӗтӗн, хӑвах ответ тыт…

Ты в грехе, ты и в ответе…

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Пӗлетӗн-ҫке: ҫылӑха кӗместӗн — каҫару ыйтмастӑн, каҫару ыйтмастӑн — ҫӑлӑнӑҫ тупмастӑн…

Знаешь: не согрешишь — не покаешься, не покаешься — не спасешься…

I // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ҫылӑх каҫарттарма кайран та ӗлкӗрӗн, — малтан ҫылӑха кӗр.

Успеешь еще грехи-то замолить, — сперва нагреши.

I // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ун чухнехи вӑхӑтра шкулсемпе гимназисенче пӗлӗт ҫинче турӑ пур, ҫав турӑ ҫӳлтен аялалла, ҫӗр ҫинелле пӑхса, ҫынсем хӑйсене епле тытнине, хӑйсене ҫылӑха кӗртнипе кӗртменнине, унӑн законӗсене пурнӑҫа кӗртсе пынипе пыманнине сӑнаса тӑрать, тесе вӗрентнӗ.

В те времена в школах и гимназиях учили, что на небе есть бог, который, глядя сверху вниз, на землю, наблюдает за поведением людей, не допускает ли греха, выполняет ли его законы.

Дуров мучи // Куҫма Чулкаҫ. Дуров В.Л. Манӑн кайӑксем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 152 с.

— Ах, ҫылӑха кӗретӗн сирӗнпе, мӑнтарӑн!

 — Ох, согрешила я, грешная, с вами!

I // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 3–18 с.

Ангел вилӗмрен хӑтарать, шуйттан ҫылӑха кӗртме тӑрӑшать.

Ангел от смерти спасает, а черт на грех наводит.

1 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Турӑ тӳпере пӗлӗт ҫине ларса ишсе пырать те ҫӗрелле пӑхать, ҫӗр ҫинче кам мӗн тунине сӑнать: кам ҫылӑха кӗрет, кам кӗлтӑвать, кам вӑрлать.

Бог плывет по небу и смотрит на землю, следит, кто что делает: кто грешит, кто молится, кто ворует.

4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Вӗсем ҫурхи уяв — ҫылӑха кӗнин мистерийӗ — туса хураҫҫӗ; ӑна Хӗвелӗн авалхи храмӗн капӑр пахчисенче выляса кӑтартаҫҫӗ.

Они создали весенний праздник — мистерию грехопадения, которая разыгрывалась в роскошных садах древнего храма солнца.

Аэлитӑн иккӗмӗш калавӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Чи пӗрремӗш ҫылӑха — Ӑслӑх-тӑнлӑх пӗчченлӗхне — ҫылӑха кӗрсе ҫеҫ пӗтерме пулать.

Первоосновной грех, — одиночество Разума, — может быть уничтожен грехопадением.

Аэлитӑн иккӗмӗш калавӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней