Корпус чувашского языка

Сережа пуҫне пӗрин хыҫҫӑн тепри савӑнӑҫсӑр асаилӳсем киле пуҫларӗҫ: ҫурхи тӗттӗм каҫ, Кубань хӗрри, ҫырана ҫапӑнакан хум шавӗ тата Соня сасси: «Кай, ҫыпӑҫатӑн, сӑмала пек…»

Сразу вспомнился весенний темный вечер, берег Кубани, тревожный шум воды и ее голос: «Отстань! Прицепился, как смола…»

III сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Евдокия Тимофеевна ҫутӑ сӳнсенех хӑраса ӳксе, Володян чавсинчен ҫавӑрса тытрӗ те халӗ ун чавсине аллинчен вӗҫертмесӗр, пӗрмай тӗлсӗр пӗр-пӗрин ҫумне пырса ҫапӑнакан мӗлкесем хушшинче, аташса ҫӳрекен тӗксӗм ҫутӑ хушӑкӗсемпе ерипен тӗпсӗр тӗттӗмлӗхе кайса ҫухалакан, йӑл-йӑл ҫутӑлса тӑракан ӳкнӗ ҫутӑсем хушшинче, ҫухалса кайнӑ пекех туйрӗ хӑйне.

Евдокия Тимофеевна, не выпуская Володиного локтя (за который она боязливо ухватилась, как только погас свет), почувствовала себя заблудившейся в этой кромешной путанице сшибающихся друг с другом теней, мутных, плутающих просветов, мерцающих отблесков, медленно тонущих в бездонном мраке.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

…Тӗттӗмленнӗ поселокра пӗр сас-чӗв те ҫук, Хӑмӑш-Бурун енчен ҫеҫ, ӗлӗк ҫырана пыра-пыра ҫапӑнакан хум шавӗ илтӗнекен ҫӗртен, тупӑ пенисем, снаряд ҫурӑлнисем илтӗнеҫҫӗ.

…Тишина была в затемненном поселке, только со стороны Камыш-Буруна, откуда прежде, бывало, глухо доносился мягкий рокот прибоя, слышались выстрелы и раскаты взрывов.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Ялттӑра чарӑнса тӑчӗҫ, тинӗс хӗрринчи урамра ҫӳрекелерӗҫ; парапет ҫумне пыра-пыра ҫапӑнакан хумсем ҫӳлелле хӑпарса каяҫҫӗ те, тинӗс енчен вӗрекен ҫил шыв сирпӗнчӗкӗсене тротуар патнех илсе ҫитерет.

Сделали остановку в Ялте, погуляли по набережной, где волны прибоя взлетали, разбиваясь о парапет, так высоко, что ветер с моря заносил брызги до тротуара.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Унӑн куҫӗ умне ҫакнашкал картина курӑннӑ: Артек ирӗклӗ вырӑн, унта тинӗс хӗрринчех ҫывӑрма пулать, хӑҫан шыва кӗрес килет — кӗретӗн, иртен пуҫласа каҫчен шлюпкӑпа тинӗсе тухса каятӑн, чул сӑрт ҫинчен ҫырана пыра-пыра ҫапӑнакан хумсем вӗренӗ ҫӗре сикме пултаратӑн.

Он рисовал себе Артек зольным краем, где можно было спать прямо на берегу, купаться когда хочешь, на целые дни уходить в море на шлюпке, прыгать со скал в кипение прибоя.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Борта пырса ҫапӑнакан шыв шӑмпӑлтатни тата хытӑрах илтӗнекен пулчӗ.

нарушаемое лишь плеском воды.

Уйрӑлу // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 131–145 стр.

Тепӗр виҫӗ кунтан ҫил ҫитсе ҫапӑнакан ҫӗр тӗмисем пурте ҫаралса юлчӗҫ, тӑпри тухичченех ҫуса тасатнӑ тӑвайккисем нӳрӗ тумӗсене кӑтартма пуҫларӗҫ, сӑртсем ҫинчен, хир тӳписенчен шавласа юхса анакан шыв пӑтранса кайрӗ, вара, хӑйӗн сиксе вӗрекен кӑтра хумӗсем ҫине кӑпӑк капланчӑкӗсен сарӑ ҫӗлӗкӗсене ларта-ларта, тырӑсен ҫуса тасатнӑ хӑмӑлӗ-тымарӗсене, сухаланӑ уйсенчен тӑпӑлтарса пухса килнӗ типӗ хытхура юлашкисене тата тӗмӗн-тӗмӗн ӳсекен жабрей курӑкӗн шыв татса ӳкернӗ тӗркисене айӗн-ҫийӗн ҫавӑрттарса, анаталла ыткӑнчӗ.

Дня через три уже оголились доступные всем ветрам бугры, промытые до земли склоны засияли влажной глиной, нагорная вода помутилась и понесла на своих вскипающих кучерявых волнах желтые шапки пышно взбитой пены, вымытые хлебные корневища, сухие выволочки с пашен и срезанный водою кустистый жабрей.

26-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ҫил пирӗн еннелле вӗрсен, вӑл пирӗн пата ҫырана ҫапӑнакан хумсен салхуллӑ шавне илсе ҫитерет.

И когда на нас дул ветер, он приносил с собой меланхоличный звук шороха волн о берег.

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

Кимӗ хӑйӗн айккисене икӗ енчен те ҫапӑнакан хумсем ҫийӗпе чӳхенсе ярӑнать, тӗттӗм тинӗс тӑрӑх аран шуса пырать, тинӗсӗ хытӑрах та хытӑрах вылянать.

Лодка колыхалась на волнах, шаловливо плескавшихся о ее борта, еле двигалась по темному морю, а оно играло все резвей и резвей.

II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

Эпӗ Мануйлихӑпа юнашар ларнӑ та чӳрече кӗленчи ҫумне ҫапӑнакан шӑна пӗр евӗрлӗн те таткаланчӑккӑн сӗрленине салхуллӑн итлетӗп.

Я сидел рядом с Мануйлихой и с тоской слушал, как, однообразно и прерывисто жужжа, бьется об оконное стекло муха…

XIII сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 3–84 с.

Ҫӗкленсе ҫапӑнакан хумсем ҫыран хӗррине вилнӗ дельфин ӳтне кӑларса пӑрахаҫҫӗ.

Взбаламученные волны волокут и швыряют вдоль берега глянцевитое тело дохлого дельфина.

II. Тинӗс // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

«Эсӗ те, мӗскӗнӗм, хӑвӑн анлӑ та ирӗк ҫеҫен хирӳсемшӗн макӑратӑн! — тесе шухӑшларӑм эпӗ, — унта санӑн сивӗ ҫунаттусене сарма вырӑн ҫитнӗ пулӗччӗ, кунта вара, тимӗр читлӗхри кӑшкӑрашса ҫапӑнакан ӑмӑрткайӑк пек, сана пӑчӑ та хӗсӗк».

«И ты, изгнанница, — думал я, — плачешь о своих широких, раздольных степях! Там есть где развернуть холодные крылья, а здесь тебе душно и тесно, как орлу, который с криком бьется о решетку железной своей клетки».

Бэла // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

3. Ҫавӑнпа та Сана хӑватлӑ халӑхсем мухтавлӗҫ, хӑрушӑ ӑрусенӗн хулисем Санран сехӗрленӗҫ, 4. мӗншӗн тесессӗн Эсӗ мӗскӗншӗн те, чухӑншӑн та йывӑр вӑхӑтра тарса хӑтӑлмалли вырӑн пултӑн, ҫил-тӑвӑлран хӳтӗлекен хӳтлӗх, шӑрӑхран хӳтӗлекен сулхӑн пултӑн: тискер ҫынсенӗн ҫилли хӳмене ҫапӑнакан ҫил-тӑвӑл пекехчӗ.

3. Посему будут прославлять Тебя народы сильные; города страшных племен будут бояться Тебя, 4. ибо Ты был убежищем бедного, убежищем нищего в тесное для него время, защитою от бури, тенью от зноя; ибо гневное дыхание тиранов было подобно буре против стены.

Ис 25 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

9. Усал арӑм вӑл — вӑкӑр сӳсменӗ, каллӗ-маллӗ ҫапӑнакан сӳсмен; ӑна илекенӗ — скорпиона алла тытаканпа пӗрех.

9. Движущееся туда и сюда воловье ярмо - злая жена; берущий ее - то же, что хватающий скорпиона.

Сир 26 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.