Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ҫапӑнакан (тĕпĕ: ҫапӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Акӑ ӗнтӗ куҫ самаях кӗмӗлленнӗ Атӑла та, ун ҫинчи дебаркадерсене те, пристаньсене те, вӗсен ҫумне юнашса тӑнӑ пӑрахутсене те, тиевре тӑракан баржӑсене те, башньӑллӑ е порталлӑ крансене те, кӑкарӑнса тӑракан, лӑпкӑ хум ҫинче палӑри-палӑрми чӳхенекен кимӗсене те, шӗпӗлтетсе ҫырана лӑч-лач пырса ҫапӑнакан пӗчӗк хумсене те, тӗтрепе пиеленнӗ таврари ҫурт-йӗре те самаях уяма пуҫларӗ.

Помоги переводом

Вӑрттӑн сыхлавҫӑ // Василий Сипет. Сипет В.Н. Калавсем. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2019. — 224 с. 36–70 с.

Тӑхланланнӑ, катрашка, тӗтре шӗлкесе юхакан ҫийӗллӗ Атӑлӑн чӗмсӗр ҫыранӗнче куҫ умне ытларах пристань, ун ҫумне юнашса тӑнӑ «шурӑ акӑш» — пӑрахут, каботажри кимӗ-пӑрахут таврашӗ, карӑнса ларакан башньӑллӑ ҫӗклемелли крансем, груз причалӗ, тиеври баржӑсем, плашкоут, кӑкарӑнса тӑракан, хум ҫинче хӑйсен ҫумне ҫапӑнакан шыва чӗмпӗл-чӗмпӗл чӗмпӗлтеттерекен моторлӑ е ахаль кимӗсем ӳкеҫҫӗ.

Помоги переводом

Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта // Василий Сипет. Сипет В. Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта: повесть. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2017. — 196 с.

Аякка-аякка илтӗнекен хурҫӑ шавӗпе сунтал ҫумне ҫапӑнакан мӑлатук янӑравӗ пек, Володя Колесниковӑн сасси ҫирӗппӗн, вӑйлӑн, сулӑмлӑн илтӗнет:

Как звон стали, разносящийся широко-широко, как гулкий звон молота о наковальню, размеренно, попадая точно в цель, раздавался голос молотобойца, удар за ударом:

Саккӑрмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

— Пӗчӗк ача пекех, — терӗ Моргиана хӑрӑлтатса тата аяк пӗрчисенчен ыраттарса ҫапӑнакан чӗрине хыпашланӑ май.

— Совсем ребенок, — сказала Моргиана, держась за сердце, бившее по ребрам с хрипом и болью.

XV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Хушӑкӑн тепӗр енӗ кунтинчен тӑватӑ метр пек аяларах; малалла ҫӗр ҫыранти чакӑл хысаксем патне ҫитиех картлашкан-картлашкан вашмӑкланса анать, ҫав енчен вӑйлӑ ҫил ҫырана ҫапӑнакан хумсен сассине сапалать.

Противоположный край трещины был ниже первого метра на четыре; за ним шли резкие скачки почвы вниз, до самых береговых скал, откуда при сильном ветре явственно доносились залпы прибоя.

XV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Ҫав авӑкра вӑл Рейльне ҫакать те вӑрмана кӗрет, тунсӑхлӑ аса илӗвне е пач ӑнсӑртран килсе ҫапӑнакан хавхине — пӗччен ҫынсен ҫулташне — чӑтлӑх шӑплӑхӗнче сапаласа ирӗлтерет.

Тогда он брал «рейля» и уходил в лес, рассеивая его тишиной грустные воспоминания или безотчетную тревогу — спутницу одиноких людей.

V. Мул тӑвӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Вӑл кӗсменне пӑрахрӗ, ларчӗ, малалла унпа мӗн пулса иртрӗ — ас тумасть; ӑнӗ мӑкалчӗ, шухӑшӗн вӑйсӑр, чирлӗ вӑйӑмӗ шыв тӗпӗн ӑшӑха лексе ҫапӑнакан чӑштӑртатӑвне, ҫыранӑн типӗ сывлӑшне, лӑпкӑлӑха ярса тытасшӑнччӗ…

Он бросил весло и сел, что было с ним дальше — он не помнил; сознание притупилось, слабые, болезненные усилия мысли схватили еще шорох дна, ударяющегося о мель, сухой воздух берега, затишье.

VIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Ҫав инҫетрен унӑн куҫӗсем, вӗҫев тасалӑхӗпе мӑнаҫланнӑскерсем, ҫырана ҫапӑнакан хумӑн ҫӑмӑл шавне куҫса каялла таврӑнчӗҫ.

От горизонта легким шумом береговой волны возвращалась она обратно, гордая чистотой полета.

IV. Пӗр кун маларах // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Тинӗс ахлатӑвӗ, шӑв-шав, катмаррӑн йӑтӑна-йӑтӑна, ула-ула ҫапӑнакан шыв, тавралӑха касса вӗрекен ҫил — юххи ҫав тери вӑйлӑ пулнӑран ӑна куҫпа курма пулать тейӗн, — ҫаксем пурте Лонгренӑн ӗшенчӗк чунне вӑхӑтлӑх хупласа хураҫҫӗ, сӗвӗрӗлтереҫҫӗ, пысӑк хуйха мӑкатса ӑна пӑлханчӑк тунсӑх шайне антарса лартаҫҫӗ.

Стоны и шумы, завывающая пальба огромных взлетов воды и, казалось, видимая струя ветра, полосующего окрестность, — так силен был его ровный пробег, — давали измученной душе Лонгрена ту притупленность, оглушенность, которая, низводила горе к смутной печали.

I. Ӑрӑмҫӑ пӗлтерни // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Грей чи малтанах объекта SpaceX ракети пулӗ тесе шутланӑччӗ, анчах та каярахпа, вӑл пӗлтернӗ тӑрӑх, ҫапӑнакан ракета Китай космос агенстви Уйӑх тӗпчевӗн программи тӑрӑх 2014 ҫулта вӗҫтерсе янӑскер пулма пултарать.

Грей изначально идентифицировал объект как ракету SpaceX, однако затем сообщил, что это может быть ракета-носитель, запущенная в 2014 году в рамках программы исследования Луны китайского космического агентства.

Уйӑх ҫине ракета ӳкнӗрен унта ҫӗнӗ кратер йӗркеленнӗ // Аҫтахар Плотников. https://chuvash.org/news/31211.html

Вӗсем пӗр-пӗрне хӑвалакан, пӗр-пӑрне пырса ҫапӑнакан вуншар, ҫӗршер молекулӑсем пек.

Сотни мчащихся наперегонки и навстречу друг другу молекул наполняют его.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Имшеркке, кӑвакрах сӑнран пӑхса илесчӗ ҫеҫ, — савӑнӑҫ хумӗсенче, хӗпӗртевӗн киле-киле ҫапӑнакан хумӗсенче манӑҫасчӗ.

Лишь заглядеться на худенькое, голубоватое лицо, — забыть себя в волнах радости, в находящих волнах радости.

Хао // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Пӑрахут вӗҫӗ-хӗррисӗр силленсе пынипе вӗсем шурса кайнӑ; хӑйсем тӗлӗнеҫҫӗ те, хӑраҫҫӗ те; пӗрле пыракан ҫынсем ҫине, матроссем ҫине, пӑрахут борчӗсене пыра-пыра ҫапӑнакан кӑпӑклӑ хумсем ҫине вӗсем темле хӑраса пӑхаҫҫӗ.

Их лица, изнуренные морской болезнью, выражали страх и удивление; они испуганно разглядывали своих попутчиков, матросов, пароход, бурно дышащую трубу и грозные волны, обдающие пеной борта парохода.

I // Л. Борисова. Сенкевич Генрик. Ҫӑкӑр шыраса: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 62 с.

Ҫуллахи кун ҫумӑрлӑ кичем ҫанталӑкра ҫывӑрма выртма, хӗвел анаспа вӑранса куҫ уҫма, чӳречен анлӑ тӑваткӗтеслӗхӗнче, хӑмпӑлчӑланса чӳрече янахне хулӑ пек пыра-пыра ҫапӑнакан пир каркӑҫ айӗнчен, ҫӑка аллейин ҫумӑрпа йӗпеннӗ сулхӑн хӑмӑр кӑвак енне тата чалӑшшӑн ӳкекен ҫап-ҫутӑ пайӑркасемпе ҫуталнӑ садри нӳрӗ сукмака курма, кӗтмен ҫӗртен садри вӗҫен кайӑксен хаваслӑ пурнӑҫне илтме, кантӑк лаптӑкӗнче хӗвел ҫутипе витӗр курӑнса явӑнакан хурт-кӑпшанка асӑрхама, ҫумӑр хыҫҫӑнхи сывлӑш шӑршине туйма, «каҫ пулас умӗнхи ҫакнашкал вӑхӑта ҫывӑрса ирттерме намӑс мар-и мана» тесе шухӑшлама тата пурнӑҫпа хӗпӗртесшӗн сада чупса тухас шутпа хӑпӑл-хапӑл сиксе тӑма тӗл килнӗ-и сире?

Случалось ли вам летом лечь спать днем в пасмурную дождливую погоду и, проснувшись на закате солнца, открыть глаза и в расширяющемся четырехугольнике окна, из-под полотняной сторы, которая, надувшись, бьется прутом об подоконник, увидать мокрую от дождя, тенистую, лиловатую сторону липовой аллеи и сырую садовую дорожку, освещенную яркими косыми лучами, услыхать вдруг веселую жизнь птиц в саду и увидать насекомых, которые вьются в отверстии окна, просвечивая на солнце, почувствовать запах последождевого воздуха и подумать: «Как мне не стыдно было проспать такой вечер», — и торопливо вскочить, чтобы идти в сад порадоваться жизнью?

II сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Тинӗс пирӗн катера йӑта-йӑта пенӗ чухне, ӑна ҫапӑнакан хумсем ҫинче лӑстӑр-лӑстӑр силленсе те сулкаланса, васкамасӑр кӑна малалла кайнине пӑхса тӑма кӑмӑллӑччӗ (паллах ӗнтӗ, ҫыран хӗрринчен).

Весело было смотреть (разумеется, с берега), когда море играло с катером в чехарду, а «Смелый» шел вразвалочку, поплевывая и отряхиваясь от наседавшей волны.

«Саго-мару» пӗтни // Михаил Рубцов. Диковский, С. В. Калавсем; Хв. Уярпа М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 70 с. — 16–42 с.

Анчах хуравлаканни тинӗс ҫыранне пыра-пыра ҫапӑнакан хум сасси ҫеҫ.

Но в ответ лишь гремели гулкие удары морского прибоя.

Экэчо пӑлханать // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Ҫырана пыра-пыра ҫапӑнакан хумсен пӗр кӗвӗллӗ сасси ҫеҫ хускатать ку шӑплӑха.

В тишину, нарушаемую ритмичными ударами прибоя.

Экэчо пӑлханать // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Пирӗн уҫланкӑн тепӗр хӗрринчи пӗлӗт — хӗп-хӗрлӗ, унта хӗвел анать; пӗтӗм сывлӑша темле кӗрен тӗс ҫапнӑ, ман умри кантӑка тулалла тухас шутпа пырса ҫапӑнакан шӑнасен ҫунаттисем те хӗрлӗ тӗслӗ курӑнаҫҫӗ.

Над дальним краем нашей поляны разливался закат, и весь воздух был густо-розовый, и у мухи, ошалело толкавшейся в стекло передо мною и не понимавшей, что же это не пускает ее в заманчивый и вольный мир, крылья тоже были розовые.

21 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Ҫырана ҫапӑнакан хумсем кӑшт лӑпланчӗҫ.

Прибой значительно утих.

Директор каласа пани // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Ман шӑллӑмӑн, Ильян, танк чаҫӗ тинӗс шывӗ чул ҫыран ҫумне киле-киле ҫапӑнакан сӑмсах хӗрринех ҫитсе тухнӑ.

Танковая часть моего брата Ильи влетела на окраину мыса, где море билось о скалы.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней