Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

Ҫырман (тĕпĕ: ҫырма) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Часах лапамри пӗчӗк ҫырман икӗ енӗпе ларакан яла каякан анлӑ ҫул ҫине тухрӑмӑр.

Вскоре вышли на широкую дорогу, ведущую прямо в деревню, раскинутую в лощине по обеим сторонам небольшой реки.

Улттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

— Мӗншӗн тесен, реляцине кирлӗ пек ҫырман эсир.

— Оттого, что не так написали реляцию.

18 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Кунта, тен, шакла пуҫӗ ҫине чӑрӑш икелӗ хурса арҫури те сулланса ҫӳрет пулӗ, турат ҫинче вутӑш та ларать пулӗ, — Пушкин ахаль ҫырман ӗнтӗ.

В таком лесу, может, и леший бродит с еловой шишкой на лысине, и русалка на ветвях сидит, — не зря ведь Пушкин писал, — «там чудеса, там леший бродит…»

Власьевна вӑрманта мӗнле ҫӳрет // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Коля, ҫырман чӑнкӑ ҫыранне аллипе хыпашлакаласа пырса, шыв тӑрӑх темиҫе утӑм турӗ.

Держась за обрывистую стену берега руками, Коля прошел по реке несколько шагов.

Улттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Феня, Миронов Николайран аллӑ… аллӑ… аллӑ… — малалла вырасла ҫырман, ҫук, вулаймастӑп.

Феня, пере-передать с Николаем Мироновым Мироновым пятьдесят… пятьдесят… пятьдесят… а вот дальше не по-русски, нет, не прочтешь.

Улттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Сарӑ тӗмсемпе, курӑкпа витӗннӗ ҫырман ҫӳллӗ ҫыранӗсем пӗлӗтсем ӑшнеллех кӗрсе кайнӑн туйӑнаҫҫӗ.

Далеко в небо шли стены оврага, поросшие густым кустарником и травой.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Ҫырман леш енче — анлӑ улӑх.

За нею расстилался луг.

Иккӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Жилин вӗсене хӑйне мӗн пулнине пӗтӗмпех каласа панӑ та: — Акӑ ӗнтӗ эпӗ киле те кайса килтӗм, авлантӑм та! Ҫук, турӑ ҫырман курӑнать, — тенӗ.

Рассказал Жилин, как с ним все дело было, и говорит: — Вот я и домой съездил, женился! Нет, уж, видно, не судьба моя.

6 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Жилин хӑй ҫырӑвӗ киле ҫитес ҫуккине пӗлнӗ, урӑх ҫыру ҫырман.

А Жилин знал, что его письмо не дойдет, а другого не писал.

3 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вара Жилин ҫыру ҫырнӑ, анчах ҫыруне киле ҫитмелле ҫырман, йӑнӑш ҫырнӑ: «Эпӗ тарӑп», — тесе шухӑшланӑ вӑл.

Написал Жилин письмо, а на письме не так написал, чтоб не дошло; сам думает: «Я уйду».

2 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вазуза шывӗ ун ҫумӗнче пӗчӗкҫеҫӗ ҫырман курӑнса тӑрать.

А Вазуза еще узкая и маленькая речка.

Атӑлпа Вазуза // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пӗлмесӗр ҫырман ӗнтӗ.

Помоги переводом

«Чӑваш пулар та итлесе пӑхар...» // Геннадий Волков. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с. — 5–8 с.

Литература музейӗн ятне те чӑвашла ҫырман пулсан, урӑх мӗн калӑн ӗнтӗ Шупашкар пирки?

Что уж говорить о Чебоксарах, если даже название Литературного музея не написано на чувашском языке?

Шупашкар, Чӑн Шупашкар пулсам! // Аркадий Русаков. https://chuvash.org/blogs/comments/5420.html

Песковатски ҫыннисен халиччен нихҫан та никам та ҫырман законӗ тӑрӑх, ҫавӑн пек чухне тӑшмана нихҫан та тӗкӗнме юрамасть.

По неписаным пескозатским законам в таком случае бить противника не полагалось.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Эпир ҫырман сылтӑм ҫыранӗнчи ҫамрӑк чӑрӑшлӑха, ҫӳллӗ чул хысак ҫывӑхне вырнаҫрӑмӑр.

Мы устроили бивак с правой стороны реки, среди молодого ельника, у подножия высокой скалы.

Хӗллехи поход // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 105–114 с.

Ҫӑмӑллӑн та вӑрӑммӑн хӑва тӗмӗ урлӑ сиксе каҫса, вӑл, куҫ хупса илме ӗлкӗриччен ҫырман тепӗр вӗҫне ҫитсе, ним хускалми хытса тӑчӗ.

Громадным прыжком перемахнув кусты, она в мгновение ока очутилась на другом краю оврага и замерла.

Ҫулевӗҫпе унӑн ҫури // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 75–80 с.

Ҫырман пулсан та, йыхрав хутне яниех уяв чаплӑ иккенне, ҫавӑнпа каҫхи ҫи-пуҫпа пымаллине пӗлтерет.

Само письменное приглашение несет в себе торжественность, а потому предполагает появление гостей в вечерних туалетах.

Кӗпе-тумтир // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Йыхрав хучӗ ҫине «ответ кӗтетпӗр» тесе ҫырман пулсан та, ӑна илнӗ ҫын хӑй пыма пултарнипе пултарайманни ҫинчен ҫырса пӗлтермеллех.

Даже, когда на пригласительном билете нет «просим ответить», получивший его обязан возможно быстрее сообщить, сможет ли он принять участие в торжестве или нет.

7. Хӑнара // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Ҫавӑнпа, ахаль халӑхра та хӑйӗн, ниҫта ҫырман, пӗр ӑруран тепӗр ӑрӑва сӑмахпа куҫса пыракан лайӑх йӑла-йӗркесем ҫирӗпленнӗ.

И поэтому в простом народе сложились свои неписаные, передаваемые из поколения в поколение, обычаи и правила поведения, отражающие прекрасные народные традиции.

Ҫын хӑйне халӗ тата ӗлӗк мӗнле тытни // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Кам дневник ҫырман пуль ача чухне!

Кто из нас в детстве не вел дневника!

Дневник // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней