Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

юманӑн (тĕпĕ: юман) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫулӑм ҫутинче хурӑнсем кӗрен тӗслӗн курӑнчӗҫ, ҫӳле вӗҫсе хӑпарнӑ хӗлхемсем юманӑн кӑтра ҫулҫисене ҫутатрӗҫ.

В отблесках пламени нежно зарумянились березы, высоко взлетевшие искры осветили кудрявую листву дуба.

3 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Вӑл ӳсӗркелесе илчӗ те, ватӑ юманӑн шыв ҫуса кайнӑ тымарӗ пек тӗреклӗ те вӑрӑм аллисене сӑтӑркаласа, Бунчук ҫине таса та ҫамрӑк ҫулҫӑ пек ҫутӑ симӗс куҫӗпе пӑхса ыйтрӗ:

Он откашлялся, потер длинные руки, похожие на обмытые водой корни дуба-перестарка, и, глядя на Бунчука улыбающимися светло-зелеными, клейкими, как молодые листочки, глазами, спросил:

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Юманӑн йышлӑ туратлӑ тӑрри патӗнче унӑн шаннӑ сарӑ ҫулҫӑллӑ кукӑр-макӑр кӗске турачӗсене хуҫнӑ хушӑра, Андрей Олейника полкри хыпарсене — лайӑххисене те, хурлӑхлисене те — каласа кӑтартрӗ.

Пока лазили вокруг суковатой вершины дуба, обрывая короткие, корявые веточки с жухлыми, грязно-желтыми листьями, Андрей рассказал Олейнику разные полковые новости — хорошие и печальные.

XXI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Акӑ куратӑн-и, пӗр юманӑн тӑррине снаряд хуҫса антарнӑ.

— А вон, видишь, снарядом срезало у дуба вершину?

XXI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Вӑрман тӑрӑхӗсенчи йывӑҫсене халӗ хальчченхи пек, пӗрерӗн-пӗрерӗн лартмаҫҫӗ, вӑрманта ӳсекен йывӑҫсен тӗп йӑхӗсен (юманӑн, хӑйӑр ҫинче — хырӑн) йӑррисене тӳрех пулас вӑрман тӑрӑхне пӗчӗкшер йӑвасем туса акаҫҫӗ.

— Деревья в лесных массивах теперь не сажают как мы привыкли, по одному, а высевают произрастающие в лесах основные породы деревьев (дубов, на песку — сосен) сразу по намеченным лесным массивам составляя маленькие гнезда.

XIX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Чӑнах та лайӑх тӗпсем, — килӗшрӗ Кондратьев, аллипе юманӑн пӗр тураттине ҫӗклесе.

— Да, хорошие дубочки, — согласился Кондратьев, приподымая рукой одну веточку дуба.

IX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Юманӑн кукӑр-макӑр турачӗсем ҫинчи ҫулҫӑсене ҫил лӑскать.

Ветер трепал на его корявых ветвях грязно-желтые лохмотья листвы.

X // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Касса йӑвантарӗҫ сана, ҫарамаслантарӗҫ, санӑн илемне — тураттусемпе хунавусене — пуртӑсемпе иртсе пӑрахӗҫ те хӑвна пӗве патне турттарса кайӗҫ, вара пӗве пӗвелекен вырӑна свай туса, ҫӗр ӑшне ҫапса лартӗҫ… — тесе шухӑшларӗ Яков Лукич, лаштра сарӑлса ларакан юманӑн тӑрри ҫине пӑхкаласа.

Свалют тебя, растелешат, отсекут топорами твою красу — ветки и отростки, и повезут к пруду, сваей вроют на месте плотины… — думал Яков Лукич, снизу вверх посматривая на шатристую вершину дуба.

40-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Юманӑн тачкӑшне пӑхсан, вӑл Яков Лукичпа пӗр тантӑш теме пулать, ҫавӑнпа та Яков Лукич, ывӑҫ тупанӗ ҫине суркаласа илчӗ те, касма пӳрнӗ йывӑҫа шеллесе, ун ҫине салхуллӑн пӑхса тӑчӗ.

Судя по толщине ствола, дуб был почти ровесником Якова Лукича, и тот, поплевывая на ладони, с чувством сожаления и грусти взирал на обреченное дерево.

40-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

«Ват юманӑн тымарӗ ҫирӗп», — тесе вӗрентет пире тӑван халӑхӑн ваттисен сӑмахӗ.

"У старого дуба корни прочные", - учит нас пословица родного народа.

Тӑван чӗлхе тымарӗ // Аҫтахар Плотников. https://chuvash.org/lib/haylav/7348.html

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней