Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ыйтрӗҫ (тĕпĕ: ыйт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Праскухин, хӑйне юрлама ыйтман пулин те, хӑй юрра пит аван юрласа пачӗ, ӑна вара, лайӑх юрланине кура, тата тепӗр хут юрласа пама ыйтрӗҫ, ку, паллах, унӑн кӑмӑлне ҫырлахтарчӗ.

Праскухин, хотя никто не просил его, стал вторить, и так хорошо, что его уж просили вторить, чему он был очень доволен.

5 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Тата пыма ыйтрӗҫ.

Просили еще приходить.

Звено дневникӗ // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

«Техас ҫыннисем, ҫӑлӑр!» тесе вӗсенчен пулӑшу ыйтрӗҫ вӗт-ха.

Ведь это к ним взывали о помощи: «Техасцы, спасите!»

LXVII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Пӗчӗк Джекпа амӑшӗ, чӗркуҫленсе, унран юлашки хут каҫару ыйтрӗҫ.

Маленький Джек, его мать, стоя на коленях, посылали Дику Сэнду последнее прости.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Страуссем? — пӗр вӑхӑтра ыйтрӗҫ Уэлдон миссиспа Дик, вара тӗлӗнсе пӗр-пӗрин ҫине пӑхса илчӗҫ.

— Страусы? — в один голос повторили миссис Уэлдон и Дик и удивленно переглянулись.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Пурте Уэлдон миссис хыҫҫӑн кӗлӗ сӑмахӗсене каласа пычӗҫ; турра хӑй умне тин кӑна тӑнӑ ҫынсемпе ырӑ чӗреллӗ пулма ыйтрӗҫ.

Все повторяли слова молитвы, которую миссис Уэлдон воссылала к Богу, прося его быть милостливым к тем, кто только что предстал перед ним.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Оклендран тухса кайма пуҫтарӑннӑ чух Халл капитанран карап ҫине темиҫе ҫынна лартса кайма ыйтрӗҫ.

Капитан Гуль собирался уже уйти из Окленда, когда к нему обратились с просьбой принять на борт пассажиров.

Пӗрремӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Пулӑшу ыйтрӗҫ.

— Просили помочь.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

— Тутлӑ-и? — ыйтрӗҫ ачасем.

— Вкусно тебе? — спрашивали ребята.

51 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Мӗн тупрӑр эсир? — ыйтрӗҫ Тимофеевпа Калашников.

— Что это вы нашли? — спросил Тимофеев и Калашников.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

— Мӗн ыйтрӗҫ?

— Что спрашивали?

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

— Мӗншӗн сахал пуҫтартӑр кӑмпа? — ыйтрӗҫ ҫулпа иртсе пыракан ҫынсем вӑрмантан таврӑнакан ачасенчен.

— Что так мало набрали грибов? — спрашивали прохожие ребят, возвращавшихся из леса.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

— Сана та пулӑшар мар-и? — пӗр-пӗринчен ӑмӑртса ыйтрӗҫ вӗсем амӑшӗнчен; амӑшӗ ҫенӗх урайне ҫӑватчӗ, маччари эрешме каррисене шӑлса тасататчӗ.

— Может, тебе помочь? — наперебой предлагали они свои услуги матери, когда она скребла и мыла пол в сенях, обметала с потолка паутину.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Ачасем ӑна, кӗпинчен турта-турта, мӗн пулнине ӑнлантарса пама ыйтрӗҫ.

Ребята дергали его, требовали объяснения.

41 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Апла чӑнах та тӗрӗс-и вӑл? — ыйтрӗҫ хӗрачасем савӑнӑҫлӑн.

— Так это правда? — радостно спрашивали девочки.

40 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ҫӑл патӗнче хӗрарӑмсем Ивга асаннерен асӑрхануллӑн ҫапла ыйтрӗҫ:

У колодца бабы осторожно спрашивали Ивгу:

36 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Тен, урӑх ҫын пулнӑ пуль! — ыйтрӗҫ ачасем унтан.

Или это кто-то другой был? допрашивали они товарища.

36 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Арманта мӗн куртӑр? — ыйтрӗҫ ачасем.

Что на мельнице? — спрашивали ребята.

33 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Галя, пӳрнескепе тӳмесене тупса пар! — пӗр-пӗринчен ӑмӑртсах ыйтрӗҫ Сашӑпа Витюшка.

— Галя, отдай наперсток и пуговицы! — наперебой требовали Саша и Витюшка.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Халех киле-и? — тӗлӗннӗ пек ыйтрӗҫ ачасем.

Сейчас же домой? — разочарованно протянули ребята.

16 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней