Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

шӑна сăмах пирĕн базăра пур.
шӑна (тĕпĕ: шӑна) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Энтомолог туйӑмӗ ӑна халӗ чаплӑ ҫӗнӗлӗх тупма май пуррине, пӳрте турӑ хушнипе вӗҫсе кӗнӗ шӑна ахаль шӑна маррине систерчӗ.

Его энтомологический инстинкт подсказывал ему, что перед ним открывается возможность свершить славный подвиг, что насекомое, по милости провидения залетевшее к нему в хижину, — не какой-нибудь заурядный жук.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Хальхинче вара ку мӗнле шӑна сӗрленине Бенедикт пичче уйӑрса илеймерӗ-ха, анчах, сассинчен шутласан, вӑл темле пысӑк шӑна пулмалла пек туйӑнчӗ.

И вот жужжание этого насекомого показалось кузену Бенедикту незнакомым, а судя по его силе, оно должно было исходить от какого-то гиганта.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Пӳртре палламан шӑна сӗрлет — ку пӗр иккӗленӳсӗр.

Что в хижине жужжит насекомое, не могло быть никакого сомнения.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Шӑна! — кӑшкӑрса ячӗ те Бенедикт пичче, самантрах вӑранса, выртнӑ ҫӗртен тӑрса ларчӗ.

— Насекомое! — вскричал кузен Бенедикт, мгновенно пробудившись и переходя из горизонтального положения в вертикальное.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫакӑн пек сас шӑна ҫунаттисемпе сулланинчен пулать — хӑш-пӗр шӑна ҫунаттине ҫеккунтра вунпилӗк-вунултӑ пин хут сулласа илме пултарать.

Такой звук насекомое производит взмахами своих крылышек, — иные насекомые могут производить пятнадцать-шестнадцать тысяч взмахов крылышками в секунду.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Куҫӗ хупӑна та пуҫланӑччӗ ӗнтӗ, сасартӑк вӑл темле шӑна тӳсмелле мар тарӑхтаракан саслӑн сӗрлесе вӗҫсе ҫӳренине илтрӗ.

И вдруг, когда глаза его уже наполовину закрылись, он услышал какое-то жужжание, невыносимо раздражающий звук.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Сулахай аллине король ҫаврака кӗмӗл тыткӑчлӑ патак тытнӑ, сылтӑммине — ахах тирсе илемлетнӗ шӑна вӗлермелли авӑрлӑ ҫапкӑч.

В левой руке король держал палку с круглым серебряным набалдашником, а в правой — хлопушку от мух с рукояткой, унизанной жемчугом.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ку пыл ӑшне шӑна пек лакса лараттӑм!

Чуть было не увязла в этом меду, как муха!

Анне патне канма // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Бенедикт пичче тытнӑ шӑна чӑнах та цеце ятлӑ шӑна, вӑл ҫыртнипе караванта пыракан ҫӑк выльӑхӗсем вилеҫҫӗ.

Муха, пойманная кузеном Бенедиктом, действительно была страшной мухой цеце, от укусов которой гибнут вьючные животные в караванах.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Чухӑнсенчен хупласа лартнӑ хӑлхисене, — ахаль эс ыйтӑн: ал сулӗ те шӑна хӑратнӑн: «Турӑ патӑр», — тесе утӗ хыттӑн.

Он заткнул от нищих уши, — сколько ни проси, горласт, как от мухи отмахнувшись, важно скажет: «Бог подаст».

Ханжа // Николай Евстафьев. Маяковский В.В. Пӗтӗм сасӑпа: сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 158 с. — 122–125 с.

— Калӑр-ха ӗнтӗ пире юлашкинчен, мӗнле шӑна ку? — чӑтаймарӗ Дик Сэнд.

— Да скажите же нам наконец, что это за муха? — воскликнул Дик Сэнд.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ах, мӗнле хитре шӑна!..

Ах, какая прелестная, восхитительная мушка!..

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Икӗ ҫунатлӑ шӑна, йӑмӑкӑм, мӗнлерех чаплӑскер тата!..

— Двукрылое насекомое, кузина, и какое замечательное!..

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Тытнӑ шӑна ҫине вӑл ҫӗнтерӳҫӗ куҫӗпе пӑхрӗ.

Он глядел на пойманную муху взглядом триумфатора.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Ҫук, — хирӗҫлерӗ Бенедикт пичче, — шӑна ку… тата питӗ тӗлӗнмелле шӑна.

— Нет, — возразил кузен Бенедикт, — это муха… и весьма любопытная муха.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Тӑвӑл ӳкернӗ йывӑҫсемпе хӑрӑк-харӑксем урлӑ ҫӑмӑллӑн сике-сике каҫса, ура айӗнчи шултра та хӗрлӗ пуҫлӑ шӑна кӑмписене сирпӗте-сирпӗте, Саша Каштанпа пӗрле ыттисенчен маларах чупса пырать.

Легко перепрыгивая через валежник и суковатый бурелом, сшибая на ходу крупные красноголовые мухоморы, Саша вместе с Каштаном забегал вперед.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

— Кунта ҫынсем куҫса килмен пулсан, шӑна вӗҫни те курӑнмалла…

— Если бы не беженцы, муха пролетит — и та на виду…

Иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Ачасем шӑна пуҫларӗҫ, вӗсен кӗписем ҫинчен шыв сӑрхӑнса юхса пырать.

Становилось холодно, с одежды стекала вода.

31 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Шӑна пекех чеескер.

Хитрый, як муха!

13 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ҫенӗкре симӗс шӑна нӑрлатни илтӗнчӗ.

Зеленая муха загудела под навесом.

7 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней