Корпус чувашского языка

Кӳлӗ тӑрӑх ҫуна ҫулӗпе татти-сыпписӗр лавсем шӑваҫҫӗ.

На санной дороге по озеру шло непрерывное движение транспорта.

Полесье сӗм вӑрманӗнче // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Отрядсем пӗр чарӑнмасӑрах малалла шӑваҫҫӗ.

Движение отрядов не приостанавливалось.

Клевень шывӗ хӗрринчи лагерь // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Вӗсем пирӗн еннелле йӗрӗнсе пӑха-пӑха илеҫҫӗ, хӑйсем ҫав хушӑрах, причаш тума пирӗнтен малтан пырасшӑн пулса, систермесӗрех алтарь патнелле майӗпен шӑваҫҫӗ.

Они с презрением поглядывали в нашу сторону и незаметно подвигались к алтарю, не желая уступать нам очередь во время причастия.

3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Тӳпере тӑрисем ҫуначӗсемпе сулкаласа юрлаҫҫӗ, хитре пӗлӗтсем таҫталла шӑваҫҫӗ.

На небе, мерцая крылышками, пели жаворонки, плыли веселые облака.

5 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Масар ҫине каймалли ҫул тӑрӑх, пӗрин хыҫҫӑн тепри, ахаль хӑмасенчен тунӑ тупӑксем хунӑ урапасем шӑваҫҫӗ.

По дороге на кладбище длинной вереницей везли на телегах простые дощатые гробы.

6 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Кӗсменсене турта-турта илет, хумсем пырса ҫапаҫҫӗ, вӗсем вара е пушӑлла авӑсса иртеҫҫӗ, е тыткӑчӗ таранах шыва путаҫҫӗ, йӗпеннӗ тыткӑчӗсем шӑваҫҫӗ, алӑсенче чӗрӗ пек ҫапкаланаҫҫӗ, Костьӑна кӑкӑрӗнчен, чӗркуҫҫийӗсенчен ҫапма, ларкӑч ҫинчен сирпӗтсе ярса, хӑйсем ирӗке вӗҫерӗнсе кайма хӑтланаҫҫӗ.

Весла дергает, бьет волной, они то загребают пустоту, то по самые вальки зарываются в воду, мокрые вальки скользят, бьются в руках, как живые, норовят стукнуть Костю в грудь, в колени, сбросить с банки и вырваться на свободу.

Ҫирӗп пул, Константин! // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Ҫыран хӗррипе Лось пырать, — ҫухавине ҫӗкленӗ, ҫиле хирӗҫ пӗкӗрӗлнӗ, ҫурӑмӗ хыҫӗнче тӗксӗм шарф вӗлкӗшет, урисем шӑваҫҫӗ, питне юр касса чӗрмелет!

По набережной шёл Лось, подняв воротник и согнувшись навстречу ветру, тёмный шарф вился за его спиной, ноги скользили, лицо секло снегом.

Юрату сасси // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Жданов ҫыр хӗррипе юр пӗлӗчӗсем вӗҫеҫҫӗ, тротуарсем тӑрӑх утиялланса шӑваҫҫӗ, силленекен хунарсен тӗлӗнче ухмаха ернӗ лапка-лапка юр пӗтӗрӗнет, вӑл подъездсемпе чӳречесен хӗррипе хӗвет, юхан шыв енче вара ҫил-тӑвӑл сӗм тӗттӗмлӗхре ӳлекен паркра алхасать.

Облака снега летели вдоль Ждановской набережной, ползли покровами по тротуарам, сумасшедшие хлопья крутились у качающихся фонарей, засыпало подъезды и окна, за рекой метель бушевала в воющем во тьме парке.

Юрату сасси // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Карапсем ытларах та ытларах, тӳрем тӑрӑх хӗрлӗ мӗлкесем чарӑнми шӑваҫҫӗ те куҫаҫҫӗ.

Кораблей налетало всё больше, непереставая скользили багровые тени по площади.

Контратака // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Аэлита тӑна кӗчӗ, кӗрӗкне хывма пикенчӗ, анчах унӑн пӳрнисем мӑн тӳмесен кайӑкла пуҫӗсем ҫийӗн шӑваҫҫӗ.

Аэлита очнулась, стала расстёгивать шубку, но пальцы её скользили по птичьим головкам на больших пуговицах.

Ӑрӑм-сурӑм (тухату) // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Вӑл ҫав тери ҫӳллӗ, унӑн тӑрринче пӗлӗтсем йӑсӑрланса шӑваҫҫӗ; Ҫывӑраканӑн Пуҫне унта куҫарса лартаҫҫӗ.

Она была столь высокая, что облака дымились на вершине её, — туда перенесли Голову Спящего.

Аэлитӑн иккӗмӗш калавӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Пӑрлак юр ҫинче урасем шӑваҫҫӗ, хӑш чухне вӑл пусӑрӑнман кӑпӑшка юр ӑшне чӗркуҫҫи таран кӗре-кӗре ларать, ӳкет, сиксе тӑрса малалла чупать.

Он скользил по обледенелому снегу, иногда проваливался по колено, падал, быстро поднимался и бежал дальше.

22 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Карпат таврашӗнчи сӑртсем ҫийӗн тӗксӗм пӗлӗтсем шӑваҫҫӗ, вӗсен хӗррисем кӑна ҫуттӑн курӑнаҫҫӗ.

По карпатским предгорьям ползли темные, с белыми зимними краями облака.

16 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Ҫӳлӗ айлӑмсен тӑрӑхӗсенче, ту тӑррисем хушшинче пухӑннӑ юрсем тӳрех мар, ерипен шуса анаҫҫӗ, пусӑрӑнса пырса, пӑр пулаҫҫӗ, вара пӑрлӑх текен пӗр юхӑмӗ пулса, ерипен аялалла, темиҫе километр таранах, шӑваҫҫӗ.

В верховьях высоких долин, между вершинами гор, накопившиеся снега не скатываются сразу, а постепенно сползают и оседают, превращаются в лёд и в виде ледяного потока, называемого ледником, медленно ползут вниз, иногда на целые километры.

2. Тусем хӑйсен формине мӗнле йышӑнаҫҫӗ // Лина Агеносова. Обручев, В. А. Тусемпе материксем пулса кайни / вырӑсларан Л. В. Агеносова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 134 с.

Сӑрӑ пӗлӗт татӑкӗсем халӗ ӗнтӗ юр уйӗсем ҫийӗн шӑваҫҫӗ, чул ту йӑранӗсене сӗртӗнеҫҫӗ вӗсене шурӑ пӗркенчӗкпе хупӑрласа тӑраҫҫӗ.

Серые клочья ползут уже по снеговым полям, задевают за гряды скал, висят на них, словно кисейные занавеси.

2. Ӗмӗрхи юрсен тӗнчинче // Лина Агеносова. Обручев, В. А. Тусемпе материксем пулса кайни / вырӑсларан Л. В. Агеносова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 134 с.

Чул тусем шӑваҫҫӗ, иккӗллӗ курӑнаҫҫӗ, хумсем темшӗн курӑк ҫине хӑпарчӗҫ, хӗвел шӑратса ҫыпӑҫтармалли лампа пек янӑрарӗ.

Скалы плыли, двоились, волны почему-то набегали на траву, солнце гудело, точно большая паяльная лампа.

IV // Михаил Рубцов. Диковский, С. В. Калавсем; Хв. Уярпа М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 70 с. — 43–69 с.

Пӗр кӗвӗллӗн шакӑлтатаҫҫӗ пӑлан чӗрнисем, шӑваҫҫӗ те шӑваҫҫӗ умлӑн-хыҫлӑн нартӑсем, вӗҫӗ-хӗрри курӑнмасть.

Мерно постукивают копыта оленей, бегут и бегут упряжки бесконечной цепью, одна за другой.

Хӗрлӗ хӗвел // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Ӑна кура ачасем хӑюллӑн шӑваҫҫӗ.

Уверенность его передавалась и другим лыжникам.

Йӗрлевҫӗсем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Шур юрлӑ айлӑм сывлама пуҫланӑн туйӑнса кайрӗ: шӑлса вӗҫтерекен ҫил-тӑман хумӗсем умлӑн-хыҫлӑн шӑваҫҫӗ.

Снежная долина словно задышала, заколебалась волнами бесконечных лент позёмки.

Соньӑна ҫӑлас пулать // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Турпас чӑштӑртатать, хӑмасем тӑрӑх савасем ҫӑмӑллӑн шӑваҫҫӗ.

Шуршит стружка, скользит по доске рубанок.

15 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.