Корпус чувашского языка

Урисем хӑйне хӑй хирӗҫлесе чӗтӗрерӗҫ, пичӗ тӑрӑх сивӗ тар пӗрчисем юха-юха анчӗҫ.

Ноги противно дрожали, по лицу текли холодные капли пота.

3 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Ирӗ ӑшӑччӗ пулин те, ҫывӑрса тӑранман, анаслакан салтаксем хӑйсен йӗтенпир кӗписемпе аванах тӑрӑлтатса чӗтӗрерӗҫ.

Несмотря на теплое утро, невыспавшиеся, зевавшие солдаты дрожали в своих каламянковых рубахах.

XV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Вӑл хӑй чарусӑрла хӑтланнӑшӑн аванмарланнӑ пек пулчӗ, анчах унӑн сывлӑша шавлӑн сирпӗнтере-сирпӗнтере кӑларнӑ ҫӳхе сӑмса шӑтӑкӗсем ҫавах-ха сарӑла-сарӑла хӑпарчӗҫ те чӗтӗрерӗҫ, хура куҫӗсем, тарӑхупа илемсӗрленнӗскерсем, ҫакӑнти ҫынсем ҫине ҫамка айӗпе чӑрсӑррӑн пӑхса ҫаврӑнчӗҫ.

Он казался заметно сконфуженным за свой неистовый порыв, но его тонкие ноздри, из которых с шумом вылетало дыхание, раздувались и трепетали, а черные глаза, обезображенные гневом, исподлобья, но с вызовом обводили присутствующих.

XIV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.