Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

чӗтрет сăмах пирĕн базăра пур.
чӗтрет (тĕпĕ: чӗтрет) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Йӗп-йӗпе тиха сивӗпе сиксе чӗтрет, тапаҫланса урисем ҫине тӑма тӑрӑшать.

Жеребенок барахтался и силился подняться. Весь мокрый, он дрожал от холода.

XXIX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Ун ҫинче ҫуллахи кӗпепе йӗм ҫеҫ, хӑй шӑннипе сиксе чӗтрет.

Он был в одних штанах и летней рубахе, и его знобило от холода.

XXII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Унӑн черкке тытнӑ алли чӗтрет, пӳрнисем тӑрӑх эрех юхать.

Рука, державшая рюмку, качалась, и водка текла по пальцам.

VIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Алӑри перо чӗтрет.

Перо дрожало в руке.

I // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Хӗвелпе пиҫнӗ ватӑ пит ҫинче тар пӗрчисем йӑлтӑртатаҫҫӗ, халсӑр та имшер ӳт-пӗвӗ сивӗ тытнӑ вӑхӑтри пек сиксе чӗтрет.

На обожженном солнцем старческом лице блестел пот, а тщедушное тело тряслось, как в лихорадке.

XII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Уншӑн пулсан, хӑть ман укҫа, хӑть хӑйӗн — пурпӗрех, ҫавӑнпа вӑл чӗтрет те…

Для него что свои деньги, что мои всё едино ,— вот он и дрожит…

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Йытӑ ҫури майор аллине ҫуллать, сехӗрленсе ӳкнипе сиксе чӗтрет.

Собачонка лижет ему руки и дрожит с перепугу.

4. Летчиксен «тусӗ» // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Ҫак ҫырӑва ҫырнӑ чух аллӑм чӗтрет, ӗсӗклесе макӑратӑп эпӗ, куҫӑмран папирус ҫине ӳкекен вӗри куҫҫуль эпӗ ҫырнине чылай ҫӗрте тӗсрен ярӗ.

Рука моя дрожит, покрывая письмо этими строчками, рыдания душат меня, и горячие слезы, текущие из моих глаз на папирус, во многих местах вытравят написанное мною.

XXII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Анчах анне пулман ӗнтӗ… вӑл вилчӗ… — Нюрӑн сасси чӗтрет.

Только мамы уже не было… она умерла… — Голос Нюры вздрагивает.

Утрав ҫинче // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Унӑн тутисем кӑштах чӗтреҫҫӗ, вӗсене хупласа тӑракан шӑрт пек хӗрлӗ сухалӗ палӑрмаллах чӗтрет.

Губы у него так сильно дрожали, что шевелились жесткие рыжие усы над ними.

Пурнӑҫа юратни // Николай Степанов. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 5–34 с.

Тикӗссӗн ҫапӑна-ҫапӑна темӗн шаккать, шаккать, тусанлӑ пӗчӗк ҫӑлтӑр чӗтрет, чӗтрет

Что-то стучало, стучало мерными ударами, дрожала, дрожала пыльная звёздочка.

Пулма пултараймилӗх // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Аэлита вӗттӗн-вӗттӗн чӗтрет, куҫ хупанкисем усӑнчӗҫ, тимлӗ пӗчӗк пичӗ тӑсӑлчӗ.

Аэлита мелко, мелко дрожала, ресницы её опускались, внимательное личико осунулось.

Хао // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ура айӗнче карниз чӗтрет, стена силленет.

Задрожал карниз под ногами, дрогнула стена.

Магр майра патша лабиринчӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ҫак самантра пӑхатӑп та — ҫӑлтӑрсем вир кӗрпи пек йышлӑн-йышлӑн сапаланса тухнӑ; кӗркунне, ҫурла уйӑхӗ… сулӑ манӑн ак еплерех чӗтрет, Мстислав Сергеевич…

В это время гляжу — звёзды высыпали, как просо, — осень была, август; как задрожит у меня селезёнка, Мстислав Сергеевич.

Магр майра патша лабиринчӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

— Вӗрентекенӗм, — сасартӑк чӗнчӗ те вӑл — тути чӗтрет, куҫӗсем тунсӑхпа тулсах сарӑлчӗҫ, — Тӳпе ывӑлӗ ҫапларах калать: вӗсем Ҫӗр ҫинче темӗн пӗлеҫҫӗ, ку — ӑс-тӑнран ҫӳллӗрех, пӗлӳрен ҫӳллӗрех, ӑслӑх-тӑнлӑхран ҫӳллӗрех.

— Учитель, — вдруг сказала она, губы её задрожали, глаза налились тоской, — Сын Неба говорил, что на земле они знают что-то, что выше разума, выше знания, выше мудрости.

Аэлита ирӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Унӑн шурӑ-кӑвакрах, тӑрӑхларах пичӗ вӗттӗн чӗтрет.

Её бело-голубоватое, удлинённое лицо чуть-чуть всё дрожало.

Тӗтреллӗ шарик // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Шарик окулярӑн хӗресленнӗ ҫӳҫленчӗкӗнче вӗттӗн-вӗттӗн чӗтрет пек…

Шарик слегка дрожал в перекрещивающихся волосках окуляра.

Ыйхӑсӑр ҫӗр // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Унӑн карланки чӗтрет, кӑкӑрӗ талтлата-талтлата ҫӗкленет, пӳрнисем утиял хӗрринчен ҫатӑрласа тытнӑ.

Горло у неё дрожит, грудь поднимается толчками, пальцы вцепились в край одеяла.

Ыйхӑсӑр ҫӗр // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Манӑн пӗтӗм ӑшчик чӗтрет — часрах акма тытӑнас килет, анчах та юрамасть пулсан — юрамастех ӗнтӗ.

Тут у самого все нутро дрожит — сеять скорее, а раз нельзя, значит, нельзя.

Прицепщик Терентий Петрович // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 109–130 с.

Вӑл куҫӗсене хупнӑ, пӑр аллипе хӑйӗн сарӑ ҫӳҫӗсене ҫавӑрса тытнӑ, тепринпе шӑнаран хӑтӑлма тӑрӑшнӑ пек сулкалать, кулнипе хӑй пӗтӗм кӗлеткипе чӗтрет.

Закрыл глаза, одной рукой за русые волосы ухватился, а другой отмахивается, будто от мухи, и трясется весь от хохота.

3 // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 41–83 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней