Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

чӑркӑш сăмах пирĕн базăра пур.
чӑркӑш (тĕпĕ: чӑркӑш) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Чӑркӑш эсӗ…

— Ты — заносчивый…

3 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Чӑркӑш мужикчӗ вӑл.

— Занозистый был мужик.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Ку паллашу чӑркӑш асӑрханусемпе пулса иртрӗ, ҫавӑнпа та кун хыҫҫӑн мана пысӑк ӗҫсем пулассӑн туйӑнчӗ.

Знакомство это было осложнено предосторожностями, которые внушили мне предчувствие чего-то очень серьёзного.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

— Пӑрах эсӗ вӑл чӑркӑш ӗҫе! — канаш паратчӗ Плетнёв.

— Прекрати эту канитель! — советовал Плетнёв.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

— Эсӗ ҫынсем ҫине ан ҫиллен, эсӗ ялан ҫилленетӗн, хаяр та чӑркӑш пулса кайрӑн!

— Ты — не сердись на людей, ты сердишься всё, строг и заносчив стал!

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Мӗн туса ҫӳретӗр кунта? — чӑркӑш сасӑпа кӑшкӑрчӗ вӑл.

Чего здесь ходите? — задиристо крикнул он.

IV сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Ҫав чӑркӑш та хытӑ чӗреллӗ, кӑмӑла килмен хӗрачана хӑй пӑрахнӑ-ши вӑл?

Сам отказался от этой маленькой, твердой, неудобной девчонки.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

(Эпӗ ҫак manant сӑмаха питӗ юрататӑп, унпа чылай чӑркӑш ыйтусене татса пама усӑ куратӑп).

(Я очень любил это слово manant, и оно мне было ответом и разрешением многих запутанных отношений.)

XXXVI сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ачасене унран леш ҫӑкӑрпа пулнӑ истори сивӗтнӗ тесе шутлама пултарайман эпӗ, ачасем ун пекех чӑркӑш пулакан марччӗ.

Думать, что ребят оттолкнула от него история с буханкой, я не мог — такая щепетильность как будто не была им свойственна.

20 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Унтан та ытларах, вӑл юнтармӑш, йӑлӑнтармӑш, чӑркӑш пулма пултарать.

Мало того, она может быть еще и капризной, взбалмошной, вздорной.

8 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Ну чӑркӑш вара!

Вот уж въедлив!

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Унӑн юлташӗ, Герасим Теличко, — пӗчӗк пӳллӗ, чӑркӑш, ҫухӑрашма юратакан ҫын; вӗсем Сагайдӑпа иккӗшӗ чӗре ҫумӗнчи вӑрттӑнлӑхӗсене пӗр-пӗринчен пытармаҫҫӗ.

Его спутник, Герасим Теличко, маленький, задиристый, горластый, принадлежал к числу тех, с кем Сагайда делился своими сердечными тайнами.

VI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

— Эсир ан вӑтанӑр, чӑркӑш ҫын пулӑр, хӑвӑра ҫирӗпрех тытӑр, — вӗрентет вӑл Черныша, — унсӑрӑн сирӗн пӳрнӗрсем ҫине те пырса пусӗҫ.

— Вы не смущайтесь, будьте задирой, держитесь уверенней, — поучал он Черныша, — а то вам будут наступать на пальцы.

III // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Вӗсен тата ҫав тери чӑркӑш Чукотски тинӗсе урлӑ каҫмалла пулнӑ.

Впереди было коварное Чукотское море.

«Челюскин» пӑрахут ишни // Куҫма Чулкаҫ. Водопьянов М.В. Поляр лётчикӗ: калавсем; Куҫма Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 248 с.

Никандр та, хӑйне мӑшкӑл кӑтартнӑшӑн тарӑхмаллипех тарӑхнӑскер (ҫитменнине тата — Дина умӗнче!), чӑркӑш йӗкӗте кӑкӑрӗнчен яп ярса тытрӗ.

Никандр, опешивший в первый миг от наглости, опомнился — ведь на глазах у Дины унизили, оттолкнули! — схватил непрошеного кавалера за грудки.

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ҫапах та мӗн пулса иртнӗ-ха вӗсен хушшинче, мӗнле хура кушак каҫса кайнӑ: пӗри — чӑркӑш, тепри — ӳпкевлӗ?..

И что у них произошло, какая черная кошка пробежала меж ними: один хамит, другая упрекает…

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Манго йывӑҫӗ — час-часах ытти кайӑксем ҫине тапӑнакан, пакӑлти, чӑркӑш, ҫиллес кӑвак попугайсен лармалли вырӑнӗ иккен.

Манговое дерево служило насестом для целой стаи серых попугаев, болтливых, задиристых и яростных пернатых, которые нередко нападают на других птиц.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Бюрократла чӑркӑш е начар кӑмӑллӑ ҫын анчах хӑй татса пама пултаракан ӗҫе тумасӑр ҫынна пӗр учрежденинчен тепӗр учреждение, пӗр уйрӑмран тепӗр уйрӑма чуптарать.

Только бюрократ и дурно воспитанный человек может заставить посетителя бегать из учреждения в учреждение, из отдела в отдел.

Учрежденире // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Анчах ҫывӑхрах паллашнӑҫем, вӑл хӑех курса ӑнланчӗ: ҫакӑ еретик тата чӑркӑш этем — питех те кӑмӑла каймалла, пысӑк ӑслӑ ҫын, ҫаксене пула посессор хӑй хӗрачин ҫӗнӗ тусӗсемпе килӗшрӗ.

Однако при ближайшем знакомстве он должен был сознаться, что этот еретик и забияка — человек очень приятного нрава и большого ума, и вследствие этого посессор пошел на компромисс.

VII // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Юлашкинчен, ырӑ ҫынсен телейне, Макҫӑм пичче темшӗн австриецсене ҫав тери ҫилленнӗ те Италие тухса кайнӑ: унта вӑл хӑй пекех чӑркӑш ҫынпа тата еретикпе — Гарибальдипе ермӗшсе кайнӑ.

Наконец, к великой радости всех благомыслящих людей, дядя Максим за что-то сильно осердился на австрийцев и уехал в Италию; там он примкнул к такому же забияке и еретику — Гарибальди.

III // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней