Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

хӑратма (тĕпĕ: хӑрат) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Юр ҫинче выртакан четниксен ретӗнчен шинель ҫинех усӑнса аннӑ вӑрӑм ҫӳҫлӗ четник тӑрса хресченсене хӑратма пуҫларӗ, вӑл, партизансем вӗсем — пурте еврейсем, усташсем, тесе кӑшкӑрашма тытӑнчӗ.

Из рядов четников, лежащих на снегу, поднялся один, его волосы растрепались по шинели; он начал с угроз, называя партизан иудами и мятежниками.

27 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Хӑратма шутлатӑн, сутӑнчӑк!

— Еще грозишь, предатель!

21 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Ҫак утӑм хӑравҫӑсене ҫеҫ, сӑмсине хӑй кил-ҫуртӗнчен кӑларма шикленекенсене ҫеҫ хӑратма пултарать! — терӗ вӑл.

 — Только трусы и люди, привязанные к своему барахлу, могут бояться предстоящего нам дела!

17 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Эпӗ сире калатӑп-ҫке-ха, тетрадьсене эп кунта хунӑччӗ, — чӑрсӑрланнипе ӑна хӑратма шутласа, юриех хӗрсе кайма пуҫларӑм эпӗ.

— Я вам говорю, что я положил тут тетради, — сказал я, начиная нарочно горячиться, думая испугать его своей храбростью.

XXXVI сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Ах, ma bonne tante, — атте ҫине хӑвӑрттӑн пӑхса илсе, ырӑ сасӑпа ответлерӗ княгиня, — сирӗн ку тӗлӗшпе шухӑшӑр епле пулнине аванах чухлатӑп ӗнтӗ; анчах ку ыйтура пӗрин пирки сирӗнпе килӗшме пултараймастӑп: ун пирки эпӗ, мӗн чухлӗ шухӑшласан та, мӗн чухлӗ вуласан та, мӗн чухлӗ ҫынсемпе канашласа пӑхсан та, ҫавах пурнӑҫра хам сӑнаса курни мана ачасене хӑратма кирлине ӗнентерсе ҫитерчӗ.

— Ах, ma bonne tante, — кинув быстрый взгляд на папа, добреньким голоском отвечала княгиня, — я знаю, какого вы мнения на этот счет; но позвольте мне в этой одном с вами не согласиться: сколько я ни думала, сколько ни читала, ни советовалась об этом предмете, все-таки опыт привел меня к тому, что я убедилась в необходимости действовать на детей страхом.

XVII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Кураксене хӑратма! — терӗҫ пурте пӗр харӑс.

Ворон пугать! — хором подхватили все.

15 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Чип-чипер калаҫнӑ хыҫҫӑн вӑл, ялан тенӗ пекех, ывӑлне темӗн те пӗр каласа хӑратма тытӑнать, тарӑхтарать.

Почти всегда после хороших слов он начинал говорить сыну такое, что пугало мальчика.

Икӗ айӑп пӗр харӑс // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Тепӗр темиҫе минутран вӑл, Серафима Пушкарева патне кӗрсе пытанас шутпа, слобода урамӗпеле утса пырать, утнӑҫемӗн ҫакӑн пуҫӗнче кӳренӳллӗ те тарӑхса хирӗҫлекен шухӑшсем пӗрин хыҫҫӑн тепри ҫиҫсе иртеҫҫӗ; акӑ ӗнтӗ — унӑн ҫынсенчен тарса пытанмалла иккен, Четыхер ун ҫийӗнчи ҫи-пуҫне ҫурса таткалама тата ӑна хӗнессипе хӑратма пултарать, Девушкинпа ҫыхланнишӗн унран кулса мӑшкӑллама тытӑнӗҫ.

Через несколько минут она шла по улице слободы, решив спрятаться у Серафимы Пушкаревой, шла — и в голове у неё вспыхивали одна за другой обидные и протестующие мысли о том, что — вот, нужно прятаться, что Четыхер может разрывать на ней одежду и грозить побоями ей, что над ней будут смеяться из-за связи с Девушкиным.

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Событисем ӳссех пыраҫҫӗ, инкексен шучӗ нумайланать, хула ҫыннисем тӑтӑшрах та тӑтӑшрах «Лиссабонра» пухӑна-пухӑна лараҫҫӗ, пӗрне-пӗри тарӑхнипе усал сӑмахсем каласа хӑратма тытӑнчӗҫ, ҫавӑн пекех тата нимӗҫсене те ятлакаласа илеҫҫӗ; пӗррехинче ӗҫ ҫак тарана та ҫитнӗ-мӗн: земски начальник Штрехель, тарӑхнипе саралсах кайса, хула пуҫлӑхӗпе Кожемякина кӑшкӑрса тӑкнӑ:

Развивались события, нарастало количество бед, горожане всё чаще собирались в «Лиссабон», стали говорить друг другу сердитые дерзости и тоже начали хмуро поругивать немцев; однажды дошло до того, что земский начальник Штрехель, пожелтев от гнева, крикнул голове и Кожемякину:

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

Килхушшинче шӑпах пулнӑ, ҫенӗкре ларакан казачок мӑйӑр шаклаттарнӑ, сарай патӗнче кучер хӑмӑт тасатнӑ та пӗчӗкҫеҫ чӑпӑклӑ чӗлӗм туртнӑ, анчах хӗрарӑма хӑратма ку та ҫителӗклӗ пулнӑ; вӑл ҫурт тӗлӗпе иртсе кайрӗ те тепӗр чӗрӗк сехетрен Ефим ҫывӑракан тротуар ҫине пырса тухрӗ.

На дворе все было тихо, казачок в сенях пощелкивал орехи, кучер возле сарая чистил хомут и курил из крошечного чубука, однако и этого довольно было, чтоб отстращать ее; она прошла мимо и через четверть часа явилась на том тротуаре, на котором спал Ефим.

I // Леонид Агаков. Герцен А. И. Вӑрӑ чакак: повеҫсем; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 104 с. — 30–98 с.

Сехет, виҫӗ сехет иртет ҫапла — хучӗ, пур, тасипех выртать; хайхи вӑл хӑйӗн чӑлт шурӑ тӗсӗпех, хӑратма мар пулсан, кӑмӑлна пӑсма тытӑнать.

А когда ты и час и три просидел над чистым листом и лист этот так и остался чистым — тебя уже один вид сто начинает если и не пугать, то во всяком случае настраивать не самым лучшим образом.

12 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Наҫилккасем ҫине чӗррӗнех ҫапа-ҫапа лартнӑ, ҫынсене кӑтартса хӑратма ялсем тӑрӑх, пасарсем тӑрӑх, чиркӳ умӗсемпе е халӑх нумай пуҫтарӑнакан вырӑнсемпе йӑтса ҫӳренӗ.

Людей, заживо прибитых к деревянным носилкам, носили и возили по горным деревням, для устрашения выставляли на базарах, у церквей и в других местах скопления народа.

Пӗр хуларан // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 249–269 с.

Ун ҫинчен вӑл халь шухӑшламан та, вилӗм пачах та пулман пек, ӑна ҫынсем, турра шухӑшласа кӑларнӑ пек, хӑйсене хӑратма шухӑшласа кӑларнӑн туйӑннӑ.

Он и не думал о ней теперь, будто ее и не было вовсе, будто люди ее, как и бога, выдумали себе на страх.

7 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Радист ун хыҫҫӑн чупрӗ, ӑна татах хӑратма тӑрӑшрӗ.

Радист побежал за ней, продолжая отпугивать.

Арктика «хуҫи» // Куҫма Чулкаҫ. Водопьянов М.В. Поляр лётчикӗ: калавсем; Куҫма Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 248 с.

Кунпа ӑна, паллах, вӗлерейместӗн ӗнтӗ, анчах ӑна хытах хӑратма пулать.

Убить таким выстрелом нельзя, зато напугать можно сильно.

Арктика «хуҫи» // Куҫма Чулкаҫ. Водопьянов М.В. Поляр лётчикӗ: калавсем; Куҫма Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 248 с.

Анчах мана капланса килекен пӗлӗтсем хӑратма пуҫларӗҫ.

Но меня начали пугать облака.

Кӑнтӑрла вӗҫмелли машинӑпа ҫӗрле вӗҫни // Куҫма Чулкаҫ. Водопьянов М.В. Поляр лётчикӗ: калавсем; Куҫма Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 248 с.

Ку ҫын лайӑх тумланнине кура, вӑл ӑна мӗн те пулин каласа хӑратма хӑюлӑх ҫитереймен.

На этот раз без угроз, так как говорил с человеком, прилично одетым.

II // Василий Алагер. Франс, Анатоль. Кренкбиль: повесть; В. О. Алагер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1941. — 57 с.

Монтосьель бригадир пек пулман вӑл, лешӗ пӗрмай хӑратма юратнӑ, анчах чӑннипе нимех те туман, сӑмахпах ирттерсе янӑ, анчах 64-мӗш номерлӗ полицейски асӑрхаттарма юратах кайман, тӳрех протокол ҫырас ӗҫе тытӑннӑ.

В противоположность бригадиру Монтосьель, который имеет привычку сыпать угрозами, но никогда не доходит до суровых мер, полицейский № 64 скуп на предупреждения и скор на составление протокола.

II // Василий Алагер. Франс, Анатоль. Кренкбиль: повесть; В. О. Алагер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1941. — 57 с.

Кондрин Серегина хӑратма хӑтланса пӑхрӗ, калаҫса килӗшме аппаланчӗ, анчах нимӗн те тухмарӗ.

Кондрин пытался пригрозить Серегину, уговорить его — ничего не получалось.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Анчах Тихон хӑратма та шутламан пек пулчӗ, Артамонов ӑна пӑрттакках туйрӗ.

Но Тихон как будто не грозил, Артамонов смутно чувствовал это.

IV сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней