Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

хуҫана (тĕпĕ: хуҫа) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Кӑштах кӗтме пултаратӑп, анчах нумай кӗтеймӗп — вӑй-хал ҫитереймӗп, — терӗ те тимлӗ Артамонов, чӳречерен картишнелле: — Килӗр, хуҫана пуҫ тайӑр, — тесе кӑшкӑрчӗ.

— Недолго — могу, а долго годить — года не годятся, — строго сказал напористый человек и крикнул в окно, на двор: — Идите, кланяйтесь хозяину.

I сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Ача пачах халтан кайнӑ, аран-аран урине сӗтӗрсе каялла килнӗ: «Сӗллине Сизобрюхов хуҫана сутма илсе каяҫҫӗ».

… Совсем замучился парень, едва ноги принес: «Продавать везут, купцу Сизобрюхову».

Вуннӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

— Нимех те мар, пурне те тӑвӑпӑр, — лӑплантартӑм хуҫана.

— Ничего, все сделаем, — успокоил я его.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Хӑйсене лӑпкӑ тыткалаҫҫӗ, хуҫана табак турттараҫҫӗ, пӗри Сашӑна сахӑр катӑкӗ пама хӑтланчӗ, леш куҫхаршисене персе ун ҫине пӑхрӗ те аллисене ҫурӑм хыҫне пытарчӗ.

Они вели себя очень тихо, угощали хозяина табаком, один хотел подарить Саше кусочек сахара, но та строго взглянула на него и спрятала руки за спину.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

— Тӗрӗс, тӗрӗс, — эпӗ хуҫана алӑ патӑм, — эсир ман тум ҫине ан пӑхӑр, эпӗ те мастерской уҫасшӑн, сирӗн конкурент пулатӑп.

— Да, да! — поздоровался я с хозяином, — не смотрите, что я плохо одет, мастерскую свою хочу открывать, конкурентом вашим буду.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Тӑваттӑмӗш номер — хулари виҫӗ чи хисеплӗ ҫынсене персе вӗлерчӗ — ӗлӗкхи чи пуян хуҫана Горборина — хӗҫ-пӑшал тытса усранӑшӑн, Никонор Никонорович Петрова — хӑйӗн япалисемпе сутӑ тунӑшӑн тата Савелий Герасимович Лукина — ҫавӑншӑнах.

Номер четвертый — расстрелял три уважаемых лица города. Бывшего первого купца Горборина — за сбережение оружия. Никанора Никаноровича Петрова — за торговлю своим добром и Лукина Савелия Герасимовича за то же.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

— Итле-ха, кум, — терӗ вӑл кӑмака ҫумӗнче тӑракан хуҫана, — кӑшт хӑйпӑтса пар-ха манна… ҫиес килет.

— Слышь, кум, — обратился он к хозяину, стоявшему у печки, — урежь-ка мне хлебца… жрать охота.

Улттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Тепӗр кунне пуян хуҫа чухӑн хуҫана тӗл пулнӑ, ывӑлӗ ҫухалнӑ хуйхине каласа кӑтартнӑ, курман-и, илтмен-и тесе ыйтнӑ.

На другой день богатый купец встречает бедного и рассказывает свое горе, что у него сын пропал, и спрашивает: «Не видал ли, не слыхал ли?»

Икӗ хуҫа // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Эпӗ унтан начартарах япала та ӗҫкелесе курнӑччӗ; ҫав шӗвеке пӗр сыпкӑм сыпни хуҫана пит пулӑшӑччӗ ӗнтӗ.

Мне приходилось пить и худшую дрянь; я уверен, что глоточек этой жидкости очень бы помог хозяину.

LVII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Эпӗ ҫапла калӑп та хуҫана, вӑл вара ҫилленмӗ.

Я так и скажу хозяину, и он не рассердится.

ХLIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

— Саншӑн 500 тенкӗ илсен хуҫана сахал пулать.

— Хозяину выкупу мало пятьсот рублей.

2 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

— Эпӗ ниепле те ӑнланса илейместӗп: пирӗн хуҫана сеттльменте мӗскер ҫав тери хытӑ туртать-ши?

— Я никак не пойму, почему нашего хозяина так и тянет в сеттльмент.

V сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Эпӗ ӗнтӗ цифрӑсене курмастӑп, эпӗ пулас ҫӗнӗ хуҫана — аслӑ ӗҫ тума ҫуралнӑ класа куратӑп.

И я уже не видела цифр, а видела этого нового хозяина мира — класс, призванный совершить великое дело.

«Питех те кирлӗ» // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

16 ӗмӗрти йӗрке пуххисенче апатланнӑ, кашӑка сӗтел ҫитти хӗррипе шӑлса хуҫана тавӑрса пама сӗннӗ.

Еще в XVI веке в предписаниях по этикету рекомендовалось использованную ложку вытереть о скатерть перед тем, как ее возвратить.

Апат лартнӑ сӗтел // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Хӑйсене апат килӗшнине, хуҫана мухтанине хытӑ чаплаттарса ҫисе е какӑрса палӑртнӑ.

Удовлетворение едой и похвалу хозяину выражали громким причмокиванием и рыганием.

8. Сӗтел хушшинче // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Пикмӑрса тӗлӗнчен иртес чух пӑртак чарӑнса тӑчӗҫ, мӗскӗн хуҫана инкек пуснине асӑрхарӗҫ, кулянакан килйыша йӑпатмалли сӑмах суйларӗҫ.

Увидев рухнувшую избу Бикмурзы, остановились возле убитых горем хозяев, стараясь найти слова утешения.

XIV. Ешӗл туй // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Улпут тесшӗн мар пуль те мана? — хуҫана куҫран чӑрр пӑхрӗ Энтюк.

— Ты, никак, меня в улбуты записал? — испытующе посмотрел на Шерккея Эндюк.

XIII. Кӗтмен хирӗҫӳ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ӗҫлекен халӑха кам пӑтраштарать те мӗнле пӑтраштарать, хуҫана хирӗҫ тӑма кам вӗрентет, ӗҫлекенсене кам хирӗҫтерет, ҫавӑн йышшисене шыраттарма тытӑнать.

Который будет ему доносить, кто да что говорит, народ баламутит, против хозяина учит идти.

IX. Юлташсен тупи // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫапла ӑса кӗртрӗмӗр ҫав хамӑр хуҫана.

Так вот и образумили маленько хозяина.

IX. Юлташсен тупи // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Хальхи ӗҫлекенсене пӗр харӑс кӑларса яни хуҫана пит пысӑк сиен кӳнӗ пулӗччӗ.

Да и урон хозяин понесет какой, ой-ой!

IX. Юлташсен тупи // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней