Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

хушӑкран (тĕпĕ: хушӑк) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫак вӑхӑтра Кирилл патне хушӑкран шӑвӑнса кӗнӗ Мухтар пырса тӑчӗ.

Помоги переводом

4 // Николай Андреев. https://chuvash.org/lib/haylav/8101.html

(Вите умне тимӗр сетка тытнӑ: чӑхсем пахчари йӑрансене ан чавччӑр, карта айӗнчи хушӑкран урама тухма ҫеҫ пултарччӑр).

Помоги переводом

I // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 5–93 с.

Вӑл пуҫне хапха айӗнчи хушӑкран урамалла кӑларса антӑха-антӑха хӑрлатрӗ.

Помоги переводом

7 // Николай Мартынов. Мартынов Н.А. Пурнӑҫ урапи: калавсемпе повеҫсем / Б.Б. Чиндыков пухса хатӗрленӗ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2017. — 416 с. — 272-415 с.

Ҫав тери хӑранипе вӑл татах тепӗр хут хушӑкран тинкерсе пӑхрӗ, унтан, аллине асӑрханарах хушӑкран чиксе ячӗ те алӑк ҫывӑхӗнче тӑракан служащисенчен пӗрне хуллен тӗртрӗ.

Согнувшись в три погибели, он украдкой еще раз заглянул в щель и, осторожно просунув туда руку, коснулся плеча одного из служащих, стоявшего у самой двери.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Анчах юлашкинчен кӗрекенни те учитель пулмарӗ — хушӑкран Пенишора ятлӑ вӗренекенӗн тӑрмаланчӑк пуҫӗпе ырхан та пӗркеленчӗк пичӗ кӑна курӑнчӗ.

Но опять это не был учитель: в щели показалась взъерошенная голова и худощавая, морщинистая физиономия ученика Пени-шоры.

Пӗрремӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Каччӑ утмӑл турат ҫеҫкине пӗр сӑмахсӑр хушӑкран чикрӗ.

Помоги переводом

10. Ылтӑн пичетлӗ хут // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

Ах, тыткӑнри ӑс-тӑн вӑл — чӗлӗх: Вӗрсессӗн хушӑкран калать; Юратакан чӗре вӑл - хӗлӗх; Ытла туртсассӑн татӑлать.

Помоги переводом

XII // Маркиан Удалов. «Тӑван Атӑл». — 2007. — 3№. — 95–117 с.; 4№. — 52–75 с.; 5№. — 40–72 с.

Мунча алӑкӗ валли хӑварнӑ хушӑкран вӗсем патне хӑйӗн ҫине кивӗ сӑхман тӑхӑннӑ, урине вӗр ҫӗнӗ ҫӑпата сырнӑ лутра старик кӗрсе тӑчӗ.

Помоги переводом

5. Васильев-Новгородра // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Лешсем арпалӑха кӗрсе кайсан, патне пырса хушӑкран пӑхрӗ.

Помоги переводом

1 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Биче Сениэль чӳрече янахӗ ҫине сиксе хӑпарчӗ те хайхи пусма ҫине анчӗ — ҫакна хушӑкран сӑнатӑп.

Бичи Сениэль вскочила на окно и спрыгнула вниз, на ту лестницу, что я видел в свою щель.

XXVIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Чулсемпе хӳтӗленнӗскер — виҫӗ пӳрне сарлакӑш ансӑр хушӑкран тӗлле-тӗлле перетӗп, хӑҫанччен — пӗлместӗп; хама хӑрушсӑрлӑхра тесе уйланатӑп, анчах пӑшалшӑн кӑштах шикленетӗп, ӑна ӑнсӑрт пуля лектерсе чӗлпӗтме пултарать, ҫавӑнпа та чул хушӑкӗнчен кӗпҫе вӗҫне кӑна кӑларатӑп.

Прикрытый камнями, целясь в узкую меж ними, не шире трех пальцев, щель, я мог до времени считать себя в безопасности, но, опасаясь за ружье, могущее быть подбитым случайной пулей, выставлял дуло самым концом.

VI. Фильбанк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Ланфиер кӗнине никам та асӑрхамарӗ, унӑн хыткан кӗлетки ансӑр хушӑкран та тухаяссӑн туйӑнать.

Ланфиер вошел незаметно, его костлявое тело, казалось, могло пролезть в щель.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Эпӗ хушӑкран ахрат ҫыр хӗррине тухрӑм та ҫӳлелле, тӳпе йӑрӑмӗ ҫинелле пӑхатӑп.

Я вышел по проходу к обрыву и взглянул вверх, на полосу неба.

XIX. Руфут ханкӑрӗн синкерӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Стенари йӗп ҫӑртилле хушӑкран ҫутӑ ӳкет; вӑл питӗ вӑйсӑр, курӑни-курӑнми ҫеҫ, ун айӗнче икӗ-виҫӗ картлашкана аран-аран асӑрхаятӑн.

Свет падал из невидимого отверстия стены; он был тускл и так слаб, что едва можно было различить две-три ступеньки ниже его.

VII. Зимбауэни каварҫисем // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Эпӗ хушӑкран сӑнарӑм; эпӗ пырса кӗрсенех пӗтӗмпех пытарса хучӗ.

Я смотрел в щель; он все спрятал, когда я пришел.

VII. Зимбауэни каварҫисем // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

— Кайӑр, кайӑр! — алӑ сулса кӑшкӑрчӗҫ те хӗрсем калиткене хупрӗҫ, хушӑкран каласа пӗтерчӗҫ.

— Идите, идите! — закричали девушки и, прикрыв калитку, договорили в щель.

IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Нӑйӑлтие ҫапла туйӑнчӗ, анчах ҫакӑн хыҫҫӑнах хушӑкран сарӑ ҫутӑ йӑрӑмӗ ишсе тухрӗ те тротуарӑн йӑлтӑравлӑ шурлӑхне чалӑш йӗрпе касса татрӗ.

Так показалось Пискуну, но почти вслед за этим желтая полоса света вынырнула из щели, разрезав блеснувшую сырость тротуара тонкой, косой линией.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 298–303 с.

Тахҫан-тахҫанах, пулӑсен сӗм-сӗм аваллӑхӗнче, ҫамрӑк йӑрӑ темиҫе пулӑ Теллури шыв сиккине ӳкет те ӑнсӑртран ҫеҫ сывӑ юлать; сарлака хушӑкран вӗсем ҫӗр айӗнчи юхан шыва лекеҫҫӗ.

Когда-то, во времена седой рыбьей старины, несколько молодых, прытких рыб, шмыгая по Теллурийскому водопаду, оборвались и, чудом оставшись живы, попали сквозь глубокую трещину в подземный ручей.

Йӑр-йӑр // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 10–14 с.

Хӗвел пайӑрки хушӑкран кӑштах ҫеҫ ҫутатать, ҫурма тӗттӗмре пынӑ май Спринг ӳсӗрсе сас пачӗ:

Двигаясь в полутьме, едва рассеиваемой тонким лучом в щель ставни, Спринг кашлянул и сказал:

Гленац няньки // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 387–391 с.

Унтан вӑл каллех ҫуталчӗ, юлашкинчен хушӑкран хура ӳтлӗскерӗн йӑлтӑркка куҫӗ курӑнса кайрӗ те каютӑна сӑнаса ҫаврӑнчӗ.

Затем она снова стала прозрачной, и наконец, блестящий глаз чернокожего появился в ее очерке, разглядывая каюту.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 293–299 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней